"هری لاند" نوجوان نوزده ساله با "مونیکا" هجده ساله،دختری بی پروا و سرکش آشنا شده و عاشق یکدگیر می شوند.آنها خانواده و کار خود را در شهر کوچک خود رها کرده و به وسیله قایق پدر "هری" به جزیره ای دور افتاده رفته و تابستان را در آنجا سپری می کنند...
خیلی کم
خیلی کم
یادداشتی کوتاه بر فیلم تابستان با مونیکا\n\nشاید ساخت چنین فیلمی برای بسیاری از کارگردانان جهان می توانست به عنوان اوج بلوغشان مطرح شود اما برای برگمان این فیلم، تازه استارت ایشان، به سمت فتح قله های دست نیافتنی تاریخ سینما بود\n\nفیلم تابستان با مونیکا برگمان با این که فیلم بسیار خوش ساخت و دقیقی است اما در ردیف آثار برجسته ی برگمان قرار نمی گیرد. برگمان در این دوره فیلم هایش رنگ و لعاب رئالیستی و همچنین تا حدودی رنگ ساختار سینمای کلاسیک را دارد و هنوز به پروژه های بلند پروازانه ی خودش نرسیده است چرا که ایشان همیشه استاد فراتر رفتن از رویا و واقعیت است و در لایه ای پیچیده تر فیلمش را حرکت می دهد. اما این فیلم با این که فیلم خوبی است اما عمق و پیچیده گی فیلم های درخشان ایشان را فاقد است.\n\nیکی از دغدغه های برگمان حتی در آثار جلوترش، مسئله ی بلوغ و تبعاتش(مسئولیت پذیری) بوده است که در این فیلم به وضوح این مسئله در مرکز قرار گرفته است و برگمان استادانه روحیات دو جوان فیلمش را پرداخت کرده است به طوری که واقعاً رابطه ی میان هری و مونیکا در هر شرایطی برای ما ملموس است و خیلی خوب این رابطه، به تجربه ما تبدیل می شود و ما در هر لحظه فیلم را حس می کنیم. کار خوبی که برگمان در این اثر انجام می دهد این است که هر دو شخصیت را خاکستری جلوه می دهد و هیچکدام از طرفین دو رابطه را به نفع دیگری مصادره نمی کند و هرگز در موردشان داوری نیز نمی کند. البته این امر به خاطر این است که غرض فیلم چیزی فراتر از یک داوری سطحی بوده است.\n\nنکته پایانی را اختصاص دهیم به خانم Harriet Andersson که اولین بار در این فیلم برای برگمان جلوی دوربین می رود و تبدیل به یکی از بازیگران مهم سینمای جاودانه ی برگمان می شود.\n\nحتماً دیدن این فیلم توصیه می شود.\n
شیوه فیلمسازی برگـمان با تابستان با مونـیـکا برای من بـرجـسـته شد، پیش از آن فیلم، آثار او شبیه فیلم های آمریکایی خیلی خوب بودند اما به نظر می رسید که مونیـکا در مجموعه فیلم های او یک نقطه عطف باشد و بعد از آن سینمای برگمـان به سمت پیدایش و تجلی یک سبک شاعرانه فوق العاده درخشان سوق پیدا کرد.\nبرگمان زمانی که از دنیای بیرون فاصله گرفت و علاقه و توجهش را به درون معطوف کرد، توانست با درایت، توامندی و زیبایی هرچه تمام و با بسط و پردازش یک گرامر سینمایی خاص خودش، به تشریح و بیان این تعارض ها و تنش ها دست بزند.\nیکی از اجزای دستور زبان او کلوزآپ بود. او در فیلم هایش طوری از کلوزآپ استفاده میکرد که تا پیش از آن هیچ کس اینگونه این تکنیک را به کار نبرده بود.\nکلوزآپ های ایستا، سرشار از سکـون و سکـوت، فوق العاده نزدیک به چهره ها، بی اندازه طولانی، تاثیر آن ها بی اندازه مبهوت کننده و شگفت آور بود، چرا که با نبوغ برگمان گره خورده بود.\n\nوودی آلن
شیوه فیلمسازی برگمان با تابستان با مونیکا برای من برجسته شد، پیش از آن فیلم، آثار او شبیه فیلم های آمریکایی خیلی خوب بودند اما به نظر می رسید که مونیکا در مجموعه فیلم های او یک نقطه عطف باشد و بعد از آن سینمای برگمان به سمت پیدایش پیدایش و تجلی یک سبک شاعرانه فوق العاده درخشان سوق پیدا کرد.\nبرگمان زمانی که از دنیای بیرون فاصله گرفت و علاقه و توجهش را به درون معطوف کرد، توانست با درایت، توامندی و زیبایی هرچه تمام و با بسط و پردازش یک گرامر سینمایی خاص خودش، به تشریح و بیان این تعارض ها و تنش ها دست بزند.\nیکی از اجزای دستور زبان او کلوزآپ بود. او در فیلم هایش طوری از کلوزآپ استفاده میکرد که تا پیش از آن هیچ کس اینگونه این تکنیک را به کار نبرده بود.\nکلوزآپ های ایستا، سرشار از سکون و سکوت، فوق العاده نزدیک به چهره ها، بی اندازه طولانی، تاثیر آن ها بی اندازه مبهوت کننده و شگفت آور بود، چرا که با نبوغ برگمان گره خورده بود.\n\nوودی آلن
فیلمی زیبا از کارگردانی شایسته 7.5 از 10
جالبه که این فیلم توی این سایت جزو 250 فیلم برتر تاریخ سینما نیست بعد جفنگیاتی مثل deadpool و چند تا کارتون مسخره دیگه جزو لیسته واقعا خسته نباشید.
خوب نبود با اینکه کارگردانش آدم بزرگی بود ولی این فیلم نه ...کسالت آور و خسته کننده ...ارزش نداره دان نکنید
فیلمی که در آن زمان به زعم بسیاری از منتقدین خبر از آمدن کارگردان و شاعری بزرگ به سینما می داد.در این فیلم شاید مولفه هایی که خود برگمان پایه گذارش بود هنوز به پخنگی نرسیده است اما فیلمی است برگمانی.\nپسرکی که دل در گرو دخترکی سرکش و خیره سر می نهد و با هم سفری آغاز می کنند بی هیچ مقدمه و تدارکی.\n\nنشانه های برگمان در این فیلم موج می زند آنجا که در اولین برخورد دخترک تقاضای کبریت برای روشن کردن سیگارش می دهد و پسرک چند بار تلاش می کند تا موفق می شود کبریت را روشن کند غافل از اینکه این کبریتی است بر خرمن زندگی خودش که توسط این دخترک به باد می رود.\nاین نشانه های خاص برگمانی از این فیلم شروع می شود تا به اوج برسد.
با ابراز ارادت فروان به جناب برگمن فقید از ضعیف ترین کارهاشون بود که تا حالا دیدم. اما به هر حال برگمن ،برگمنه. حتی کار های ضعیف تر ش هم از خیلی فیلم ها بهتره.\n
الان یعنی انگلیسی حرف نمیزنن؟
خیلی زیبا بود \n
مگه میشه امضای برگمان بزرگ زیر فیلمی باشه و در دیدنش شک کنی!!!!!؟؟؟
آقای برگمان عزیز!\n\nشما قطعن در سراسر دنیا آن‌قدر تحسین شده‌ و موفق بوده‌اید که این نامه کاملن غیرضروری فرض شود؛ اما به هر حال، من دوست دارم در مقام یک فیلم‌ساز و هم‌کار، تحسین و سپاس‌گذاری خودم را بابت سخاوت خارق العاده و درخشانی که با فیلم‌های‌تان در حق دنیا روا داشته‌اید، ادا کنم.\n\nمن هیچ‌گاه در سوئد نبوده‌ام و در نتیجه هرگز افتخار تماشای آثار تئاتری شما را نداشته‌ام. اما تصور شما از زندگی، عمیقن مرا تحت تاثیر قرار داده است؛ خیلی عمیق‌تر از آن‌چه که پیش از این تحت تاثیر هر فیلمی قرار گرفته‌ام. اعتقاد دارم شما امروزه بزرگ‌ترین فیلم‌ساز مشغول به کار هستید. بیش از آن، اجازه دهید بگویم که در به وجود آوردن حس‌وحال و اتمسفر، ظرافت اجرا، اجتناب از بدیهیات و صداقت و کمال یافتگی در شخصیت‌پردازی، هیچ‌کس به گَردِ پای شما نمی‌رسد.\n\nبخشی از نامه‌ی -استنلی کوبریک- به -اینگمار برگمان- مورخ 9 فوریه‌ی 1960 – مجله‌ی همشهری سینما (یا همان 24 ) – دی ماه 1392
از خالق شاهکاری چون (پرسونا) جز این هم انتظار نمیرفت.
فیلم بسیار زیبا و دوست داشتنی ایه ... بازیگر نقش مونیکا هم باحاله
بهترین فیلم دوره سعی و خطای برگمان، گفتاری در باب عشق و البته با چاشنی بارقه هایی از نئورئالیسم... تناظر باورنکردنی نمو و تعالی کاراکترها، هم ارز با گذر تابستان... دینامیک فعال یک مفهوم مجرد: تابستان... به ظاهر تنها یک تابستان گذشته؛ و در واقع همه چیز تغییر کرده... مواجهه با بارِ سنگینِ بودن بلوغ...\n از منابع قوی الهام فیلمسازان موج نوی فرانسه علی الخصوص تروفو.
خيلي خوبه...ببينيد
سلام. خیلی ممنون بابت شاهکاری دیگر از استاد فلسفه و هنر سینما. لطفاً آثار دیگری هم از Ingmar Bergman فقید ریلیز کنید. با سپاس.
به به !! عجب شاهکاری !!! :)
دیدگاه کاربران
ارسال دیدگاه