محمد دانش آموز هشت ساله ای که در مدرسه نابینایان تهران درس می خواند پس از یک سال همراه پدر به زادگاهش، روستایی در ارتفاعات شمال و نزد مادربزرگ و دو خواهر خردسالش باز می گردد. این بازگشت، مکاشفه او در طبیعت و هستی است. مکاشفه ای که پدر از آن غاقل است. پدر در آستانه ازدواج است و نمی داند با محمد چه کند...
فقط میتونم بگم خوشحالم از این که ایرانی ام و هموطنی مثل مجید مجیدی دارم درود به این مرد بزرگ
این فیلم بی نظیره
یکی از بهترین های سینمای ایران.... زیباترین منطقه توی ایران زیباترین لوکیشن ها زیباترین صدا ها عالی بود....دیالوگ ها دوست داشتنی امتیاز من ۸
خوبه \n75 از 100\nیه بار ببینیدش
خاطره انگیز و تاثیر گذار
حیف حیف حیف و هزاران هزار بار حیف که دیگه همچین فیلمایی تو سینمای ایران ساخته نمیشه...لازم نیست بریم دنبال داستان های متنوع که ازشون در سینمای خودمون سر رشته نداریم و یه چیز مزخرف در بیاریم.بنظرم بهتره مثل همین فیلم چیزاییو که بلدیم به بهترین شکل خلق کنیم تا مثل همین جاودانه بشن...!
این همه فیلم خارجی با کیفیت توپ گذاشتید! آخه اینم با کیفیت خوبش بزارید
اونجا که پسره بغض میکنه میگه چون کورم هیچ کس منو دوست نداره نزدیک بود زار بزنم. چقدر غم انگیز بود. دل شیر میخواد دل همچین موجودات بیگناهی که جز خدا یاوری ندارن رو بشکنی.
قبل از دیدن این فیلم، اعتقاد داشتم بهترین کار مجیدی، بچه های آسمانه ولی با دیدن این فیلم نظرم عوض شد. واقعا مجیدی فیلمهاش منحصر به فرده
راجر ايبرتدرباره ی “رنگ خدا” ساخته ی مجید مجیدی می نویسد: \n\n” کلمات بر صفحه ای سیاه رنگ: «با یاد خداوند». مدرسه کاتولیک را به خاطر می آورد که هر صفحه تکلیف را که انجام می دادیم با دست خط کودکانه بالای صفحه می نوشتیم عیسی مسیح، مریم مقدس و یوسف. آیا حسابم را به خدا تقدیم می کنم یا در انتظار معجزه هستم؟ در ذهن مجید مجیدی، نویسنده و کارگردان ایرانی “رنگ خدا” شکی وجود ندارد. کار او برخلاف هنر مذهبی که صرفاً یکی از جنبه های وجودی خدا را تبلیغ می کند، حقیقتاً یاد خدا است. فیلم او نگاهی به بالاست نه به اطراف.”
دلنشین ترین فیلم تاریخ سینمای ایران
واقعا که خدا این رنگیه
یادش بخیر، اون سال تو اکران خصوصیش کنار محسن رمضانی بازیگر محمد نشسته بودم و برام خیلی عجیب بود که که نابینا نقش رو بازی کرده و همش فکر میکردم داره ادای نابیناهارو درمیاره! اون زمان من 9-10 سالم بود. یادش بخیر ...
همیشه وقتی میخوام دردناکترین لحظات زندگی رو مرور کنم خودمو توی روستای سرسبز و بارانی آخر این فیلم تصور میکنم . احساس در این فیلم فوران میکنه. بارها دیدمش و ازش سیر نشدم
نمی فهمم یعنی واقعا جدایی نادر از سیمین از این فیلم یا بچه های اسمان قشنگ تره ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟\nواقعا این سوال تو ذهنمه و اذیتم میکنه
واقعا محشر بود ، اشکم رو در اورد ، امتیاز 10 ، اسکار برای این فیلم کم هست
این فیلم واقعا رنگ خداست
هر وقت این فیلم و تماشا میکنم، سراسر فیلم اشک میریزم.
مجیدی استاد ِ روایت داستان های یک خطی به بهترین شکل ممکن .
شاهکاری تکرار نشدنی از سینمای ایران که اگر بخوایم رو دستش مثال بزنیم، باید فقط بگیم بچه‌های آسمان!\nتمام این لحظات در کنار شخصی که چیزی نمی‌بیند، زیبایی‌های طبیعت را می‌بینیم! تا دنیای کودکی نابینا را با تمام وجود حس کنیم و حسرت او را از ندیدن تمام این صحنه‌های زیبا درک کنیم!\nجالب اینجاست که فیلم‌های مجید در عین اینکه تماما درد است و رنج، اما باز هم شادی را هیچ‌گاه از مخاطب نمی‌گیرد و حتی مخاطب‌ را با تمام این درد ها شادتر می‌کند از این زندگی زیبا... درد زیباست در نگاه مجیدی
بهترین فیلم تاریخ سینمای ایران از نظر من...
ارزش دانلود نداره.
عالیه این فیلم نمی دونم چرا سینما ما دیگه چنین آثاری ارائه نمی ده
چقدر قشنگ بود! یادمه یه بار عصر جمعه گذاشتش...بارونم می بارید ...
یکی از مفهومی ترین فیلمهاست. یکی از جالبترین حرفاش نحوه وسوسه کردن شیطان بود که کم کم یه فکری رو تو سرت میکاره و بعد میگه اگه جرات نداری گناه کنی،من گناه میکنم و تو فقط نگاه کن و کاری نکن تا شریکم باشی
دیدگاه کاربران
ارسال دیدگاه