Down by Law فیلمی سیاه و سفید از کارگردان امریکایی جیم جارموش با بازی دو موسیقیدان با نام های تام ویتس و جان لاری و به همراهی بازیگر ایتالیایی روبرتو بنینی.Down by Law با داستان این سه شخصیت در سه بخش همراه میشود:\n1- دستگیری و زندگی قبل از زندانشان .\n2 - زندان و چگونگی گذراندن روزهایشان در ان.\n3 - و در اخر هم نحوه فرار کردن و عاقبت هر یک.\nزک با بازی تام ویتس(سمت راست تصویر),مجری رادیویی است که به دلیل اینکه تملق را در کارش جای نمیدهد دچار پیشرفت نمیشود و همین عدم پیشرفت و در جا زدن هم باعث جدایی او از دوست دخترش و اس و پاس شدنش میشود.....در قسمت دیگری ما جان لاری (گوشه ی چپ تصویر) در نقش جک را میبینیم,جک امور یک فاحشه خانه را بر عهده دارد.بین این دو شخصیت شباهات بسیاری برقرار است که کارگردان حتی در استفاده از اسمشان نیز انرا بکار برده است,هر دو توسط اطرافیانشان رانده شده اند و مورد تحقیر قرار می گیرند و یا اینکه برای هر دو یک پاپوش دوخته میشود که سبب به زندان رفتنشان می گردد.اما در ان طرف قضیه فردیست به نام باب با بازی روبرتو بنینی,شخصی ایتالیایی که حتی انگلیسی صحبت کردن هم به خوبی نمیداند و از نظر روحیات و خلق خو درست در نقطه ی مقابل زک و باب ایستاده است. او فردیست که بر روی تمام مشکلات این دنیا میخندد او فردیست که با ورودش به زندان یخ سلول زک و باب را حتی با چند جمله ایی که انگلیسی میداند باز می نماید و سبب تغییر در سلول می گردد.کارگردان برعکس دو شخصیت عبوس و گرفته اش برای چگونگی دستگیری باب هیچ تصویر و یا گذشته ای را از او به نمایش نمی گذارد بلکه فقط به گفته هایش اکتفا می کند گفته هایی که دلیل به زندان رفتنش را برخورد اتفاقی یک توپ بیلیارد به صورت یک شخص عنوان می نماید.کلا هم زندگی افرادی چون باب بر اساس همین اتفاقات است که به پیش می روند : اتفاقاتی چون به زندان افتادنش,خرگوش شکار کردنش,فرار کردنش و زن گرفتنش در مسیر فرار.....انگار که کارگردان نوع زندگی کردن اشخاصی چون باب را در این دنیا می ستاید.کارگردان انسان هایی چون زک و باب که خود را بزرگ و همه کاره می پندارند را کودک عنوان می کند(حتی دعواهایشان هم بر سر موضوعاتی بچه گانه پیش میاید) افرادی که از نظر جسمی بزرگ شده اند اما از نظر عقلی خیر.\nقاب های عالی و بازی های خیره کننده از نکات بسیار بارز Down by Law است که به هیچ وجه نمی توان از ان گذشت.در مورد بازی بازیگران هم میتوان این جمله را بیان کرد که انگار هر سه تن در حال زندگی در ان هستند.(مخصوصا تام ویتس).\n>> به نظر من یکی از پیام های کارگردان در فیلم میتواند این باشد که زندگی را نباید سخت گرفت,نباید انرا پیچیده کرد و دو راهی هایش را سخت پنداشت.اگر در یک زندان محصور هستی,پنجره ای را ترسیم کن و تصور کن که دیواری وجود ندارد و تو در ورای تمامی این تنگناها در دنیایی قرار داری که خودش مسیر را به تو نشان خواهد داد,درست به مانند همان مسیری که زک و جک به طور اتفاقی انرا در پیش گرفتند...
bishtar be khatere maroof boodane esme film down kardamalbate ghablesh ba tavajoh be name kargardan hads mizadam ke vasatash khamiyaze bekesham
نمونه ای عالی از سینمای مستقل
I Scream, You Scream, We All Scream for Ice Cream
فیلم خوبی است .
باید یه مکتب در فلسفه هنر پایه گزاری بشه و اسمشو بزارن روایت جارموشیستی !\nاصلا فیلم داد میزنه : ((( من مال جارموووووووووووووووووووووووووووووووشم ! )))\nچه سینماتوگرافی داره فیلم لامصب
فیلمی با فضای کاملا جارموشی\nالبته مشخصه که از تجربه های اول این کارگردانه\nفیلم از لحاظ روایی کاملا خطی است و پیچیدگی روایی نداره\nنقاط عطف فیلم قابل پیش بینی است\nقسمتهای مهم داستان از لحاظ امکان وقوع منطق ضعیفی داره\nاما به هرحال میشه پیام کارگردان رو گرفت\nو انتقاداتی که به جامعه خودش داره\nمخصوصا با لانگ شاتهای طولانی که اول فیلم داره\nفیلم خوبیه واسه کسانی که با کار جارموش حال میکنن\nو البته بازی شوخ و شنگ و انرژیک بنینی
عاشقه این تام ویتسم چه صدایی داشت بنده خدا الان زوزه میکنه روزی بیش از دو پاکت سیگار همینه حتی سیگار روی چهرش هم تاثیر گذاشته و چروکیده شده هی خدا دست رو هر کی میذاریم یا بشدت پیر میشه یا فرداش میمیره\nدر ضمن اهنگ martha رو از تامیه ما گوش کنید صداش بابه تنهایه
jim jarmusch yeki az 10 kargardan bartar sinamast bedun shak \n
ناجور با حاله!! چسبید!!!!!!!
چقدر زیاد من این فیلم و دوست دارم <3
عاشق این فیلم، روایت ساده و اما ژرف اونم بی شک شاهکاری از جارموش بزرگ
دیدگاه کاربران
ارسال دیدگاه