هفت دوست قدیمی برای صرف شام دور هم جمع میشوند. زمانی که آنها تصمیم میگیرند تمام پیامک ها و تماس هایی که دریافت میکنند را با هم به اشتراک بگذارند، پرده از اسرار بسیاری برداشته می شود...
معرفی فیلم غریبههای کامل، Perfect Strangers محصول ایتالیا، 2016 امتیاز: 7.8 از 10 96 دقیقه نویسنده و کارگردان: پائولو جنوئزه بازیگران: جوزپه باتیستون، آنا فاگلیتا، مارکو جیالینی، ادواردو لئو، کاسیا اسماتنیاک، ... . خلاصهی فیلم: هفت دوست قدیمی (سه زوج و یک نفر مرد مطلقه) در شبی که قرار است یک خسوف کامل رخ دهد، مهمان خانهی روکو (مارکو جیالینی) و اوا (کاسیا اسماتنیاک) هستند، تا در کنار صرف شام مشاهدهگر خسوف هم باشند. در حین خوردن غذا و ضمن بحث از دنیای جدید و محاسن و معایب آن، آنها با هم قرار میگذارند که تمام پیامهای شبکههای اجتماعی را که به گوشیهایشان ارسال میشود در معرض دید هم بگذارند و اگر کسی نیز به آنها زنگ زد، گوشی خود را روی بلندگو بگذارند. در ابتدا به نظر میرسد که همگی با این قضیه موافقند و رازی برای مخفی کردن ندارند، اما پس از مدتی و با برملا شدن رازهای مگو، بحران روابط خانوادگی و اجتماعی این هفت نفر شروع میشود. نقدی کوتاه: جدا از امتیازات زیادی که برای فیلم «غریبههای کامل» میتوان بر شمرد، شاید بتوان بهترین ویژگی فیلم را عاری بودن آن از پندهای اخلاقی متعارف و ملالآور و تکراری دانست. فیلم کاملا دیالوگمحور است و بخش اصلی آن از ابتدا تا انتها در یک آپارتمان رخ میدهد که تنها تنفسگاه آن تراسی است که از آن برای رویت خسوف استفاده میشود. با وجود این و علیرغم فیلمهایی که لوکشین محدود دارند، بینندهی فیلم «غریبههای کامل» هرگز از این لوکیشن بسته احساس خفگی و خستگی نمی کند، چرا که گفتگوهای این هفت شخصیت آنقدر هنرمندانه و جذاب و غیرتکراری و گرهافکن و بحرانساز و افشاکننده و ... هست که مجالی برای توجه مخاطب به عناصر دیگری چون حادثهپردازی یا جلوههای ویژه نمیگذارد. تنوع شخصیتها و گونهگونی مشکلات شخصی و خانوادگی و اجتماعی آنها و مهمتر از همه غافلگیرکننده بودن رازهایی که یکی پس از دیگری از جعبهی سیاه زندگی آنها بیرون میافتد، این آپارتمان کوچک را به صحنهی رستاخیزی بدل میکند که در پایان آن انگار همه به یک رستگاری زمینی میرسند و دیگر هیچکس چیزی برای پنهان کردن از چشم دیگران ندارد. در پایان فیلم که با پایان پدیدهی خسوف و ظهور تصویر قرص کامل و نورانی ماه همزمان میشود، اسرار این هفت دوست بر پرده افتاده و در حقیقت قیامتی در هر یک از شخصیتها رخ داده است. آدمها با افشای اسراری که پیش از آن سعی میکردند آنها را از نزدیکترین آشنایان خود پنهان کنند، جدا از آن که به رهایی و آزادی از بختک پنهانکاری نایل میشوند، به ناقص بودن خود و دیگر آدمها نیز پی میبرند و طرفه آن که این نقصان را به عنوان جزئی از شخصیت خود و دیگران میپذیرند و سعی میکنند که با آن کنار آیند.
فیلم خوبی بود بعدش با خودم فکر میکردم تو گوشیم چی ها دارم اگر لو بره بی آبرو میشم یا نه؟
فیلمی زیبا وتفکر برانگیز اگر به انتهای فیلم با دقت نگاه کنید انگار همه اتفاقات مهمانی در خیال گذشته است و واقعیتی افشا نشده است
سلام اقایون با حال من نفهمیدم اخرش چی شد اگه میشه یه نفر بام توضیح بده خواهشا.....
بی نظیر ، خیره کننده و هیجان انگیز..فیلمی که شما رو به فکر وامیداره و تلنگری به وجدانتون میزنه..لذت بردم
اقا من یه جاشو نگرفتم چی شد چرا زن صاحب خونه تو اون سکانس گوشواره هاشو از گوشش در اورد پرت کرد تو صورت اونراننده تاکسیه بود بهش گفت نفرت انگیز!!
aliiiii pishnehad misheeee
اگه مثل من چه کسی از ویرجینیا ولف میترسد :Who#039;s Afraid of Virginia Woolf? رو دوس دارید... کشتار:Carnage رو فیلم خوبی میدونید و از سعادت آباد بدتون نمیاد ... از دیدن این کار لذت میبرید...
از دیدگاه یک بیننده ایرانی که در جامعه ای اخلاقی و با فرهنگی غنی پرورش یافته است. این فیلم نشان دهنده جامعه ای است که هیچ پایبندی به شاخصه ها و اخلاقیات تعریف شده برای یک جامعه و خانواده را در خود ندارد.از دختر پزشک که میزبان میهمانان بود بگیر تا مادری که صاحب دو فرزند بود هیچ تعهدی نسبت به خانه و خانواده نداشتند.جامعه ای این چنینی هرچند مدرن و پیشرفته است با این وجود افرادی که در این جوامع زندگی می کنند هیچگونه تهدی نسبت به خانه و خانواده و اخلاقیات ندارند.در آخر فیلم هم از حقوق و خواسته های یک دسته بیمار ژنتیکی(همجنس بازان)پاسداری شد.از اواسط فیلم با طرح ریزی داستانی پیچیده دیدگاه دیگران را نسبت به این دسته بیمار(همجنس بازان)نشان دادند و تمامی کوششان بر این بود که مشکلات این دسته بیمار را که در تمامی جوامع انسانی منحوس وطرد شده هیتند مطرح کنند.به نظر بنده چنین جامعه ای بسیار پست و نا زیبا است.....بر خود میبالم که یک ایرانی هستم و در جامعه ای زندگی میکنم که اخلاقیات واحترامات و شاخصه های تعریف شده برای یک خانواده در ان پابرجاست و هنوز خانواده معنا و مفهوم خود را از دست نداده است....پاینده باد ایران و ایرانی
بالاخره.....\nمن فک میکردم مشکل از منه دارم به همه فیلمها گیر میدم\nاین ینی فیلم .خیلی چسبید \nیه ایده فوق العاده با اجرای عالی \nحتما ببینید
فوق العاده در یک کلام
شاهکار ایتالیایی\nفیلمی بشدت عمیق و درامی کامل یه جوایی شبیه فیلم سعادت اباد مازیارمیری بود البته بی پرده تر\nپیشهاد می کنم ببینید 9/10
واقعا عالی بود\nایده بی نظیری داشت
فیلم عحیبیه....ادمو به چالش میکشه...واقعا بعضی وقتا باید عواقب کارمون رو در نظر بگیریم
خیلی فیلم خوبی بود و من خیلی وقت بود با فیلمی اینقد حال نکرده بودم، حتما ببینینش
فیلم عالی بود. دیالوگهای خیلی زیبایی داشت و بازی ها هم عالی بود. بالاتر از همه هم اینکه موضوع و هدف فیلم خیلی خوب دراومده بود.
دوستان تهش چی شد؟
یکی از بهترین فیلم های درامی که تا به حال دیدم... فیلمی عمیق که به شدت حال و هوای این روز های جوامعِ به ظاهر مُدرن رو به تصویر میکشه... واقعیت رو مثلِ مُشتِ مایک تایسون به صورتِ بیننده میکوبه ! واقعیتی که همه ازش فراری هستیم و نمیخوایم باهاش روبرو بشیم ! دروغ هایی که بخشی از زندگیمون شده ! دروغ هایی که اگر از طرف مقابل بشنویم هرگز نمیبخشیمش اما خودمون به راحتی و پُشتِ سرِ هم به خوردِ اطرافیان میدیم ! به نظرم بزرگترین پیامِ این فیلم اینه که یا سرمونو مثل کَبک توی برف کنیم و صدامون در نیاد و خفه خون بگیریم ! یا اگر دنبال واقعیت هستیم خودمون انقدر پاک باشیم که چیزی برای مخفی کردن نداشته باشیم !! به نظرم هر کدوم از ماها اونقدر نیمه ی تاریکی داریم که حقِ قضاوت کردنِ هیچکسی رو نداریم !! خیلی دیدنی میشد اگر تمامی مهمونی های خانوادگیمون به همین شکل برگزار میشد ! اونوقت میدیدم که چهره های خندان و خونسردِ افرادِ فامیل نقابی بیش نیست... نقابی که هر کدوم از ما به چهره داریم و فرسنگ ها از خودِ واقعیمون دور تر هستیم......
فیلم بسیار عالی بود....حتماببینین...کلی درس توشه برای روابط ز\nن و شوهری
فيلم خيلي خوبي بود و يه بار ديگه ثابت كرد هممون در كنار فيلماي خوش آب و رنگ هاليوودي بهتره هر چند وقت يكبار فيلماي اروپايي هم ببينبم...يه نكته اي هم كه تو چند دقيقه ي آخر فيلم وجود داره اينه كه به هممون ثابت مي كنه بعضي وقتا براي اينكه مجبور نباشبم با چالش تماشاي ذات كثيف انسان روبرو بشيم ترجيح مي ديم رو واقعيت برهنه و كثيف چشممون رو ببنديم و انگار اينجوري همه راحت تر و خوشحال ترن.
چه دوستای باوفایی بودن.
بعد از مدتها با این فیلم سرحال اومدم. شباهت های مفهومی زیادی بین این فیلم و درباره ی الی وجود داره . ماشین روشن فکری ای که به گل نشسته و نقاب های خوشبختی ایکه یکی یکی کنار زده میشن و حقیقت گند زندگی نمایان میشه
میمیرم واسه زبون ایتالیایی خیلی خوبن
سبک مانند این فیلم میشه نمونه بگین ببینم\nاز هرکشوری باشه\nممنون
سینمای ایتالیا معمولا روابط آزاد رو بد نمیدونه، بلکه اون را چالشی برای زن و شوهر میبینه که اگرم همچین اتفاقی افتاد زن و شوهر باید بتونن این چالش رو با هم بگذرونن..اما فیلم جدای از همه این صحبت ها ادم رو به فکر وادار میکنه..\n\n\nزندگی امروزی ما در چند چیز خلاصه میشه، دروغ، دروغ و بازهم دروغ..این وسط اونایی که راستگو هستند بازنده ان..راستگوهایی که بعضی وقتا از ترس تمسخر و توهین نزدیک ترین دوستاشون مجبور میشن دروغ بگن..و البته دوستی هامون هم آلوده این زندگی شده، دیگه دوستی وجود نداره که بتونه به دوستش اعتماد کنه..\n\n\nکی اینجوری شدیم؟نمیدونم
دیدگاه کاربران
ارسال دیدگاه