در سال ۱۹۳۷در چین، در طول جنگ دوم چین و ژاپن، متصدی کار کفن و دفن، «جان» (کریستین بیل) به یک کلیسای کاتولیک در نانجینگ می رود، تا یک کشیش را برای دفن آماده کند. به محض ورود می بیند که خودش تنهاست بزرگسال در میان یک گروهی از دانش آموزان دختر صومعه ها و روسپی هایی که از یک فاحشه خانه در این نزدیکی هستند می باشند. در هنگام حمله ژاپنی ها او از این دو گروه در مقابل وحشت حاکم محافظت می کند و به معنای واقعی فداکاری و افتخار پی می برد.
کریستین بیل دوست دارم با بازی تو این فیلم بیشتر بهش علاقه مند شدم عجب بازی کرد
بازی کریستین بیل به فیلم یه انرژی و روح خاصی داده بود
فیلم خیلی قشنگی بود تو مدت دو ساعته فیلم از جام تکون نخوردم.
شیندلر لیست چینی...\nخوب بود
جالب و قشنگ بود \nحتما دانلود کنید
بهترین فیلم زندگیم را دیدم من شک ندارم این بهترین فیلم تاریخه
تلخ تلخ تلخ ....\nفیلمی بی نهایت زیبا و تاثیر گذار\nدرک این فیلم شاید نیاز به مقداری فهم و شعور و فرهنگ داشته باشه\nیادمه که تعدادی از دوستان به سخره گرفتن موضوع رو واقعا زننده بود واسم . \nیکی از دوستان کامنت گذاشنه بود و گفته بود : حتما شب ببینید وگرنه روزتون خراب میشه \nمن ساعت 4 صبح فیلم واسم تموم شد تا 10 صبح نخوابیدم وقتی هم بیدار شده بودم اصلا حالم شرایط عادی نداشت\nشاید بین چندین و چند صد اثر محبوب سینمایی تلخ ترین درامی بود که دیدم .. \nبازی بیل هم مثل اکثر مواقع بسیار عالی و احساسی بود .\nمن به این فیلم امتیاز 10 رو میدم \nو تماشای این اثر رو به تک به تک شما عزیزان پیشنهاد میکنم .
به زیبایی بخشی از جنایات و وحشیگری و تجاوزات ژاپن نسبت به کشور همسایه اش چین روشاهد هستیم که تا پایان جنگ جهانی دوم حدود بیست میلیون چینی رو به کام مرگ فرو برد
عالی ..عالی..عالی..حتما ببینید
\nتاثیرگذار ..... خیلی خوب ..... امتیازم 8\n
اون نمایی که روسپی ها(که شمایلی قدیس گونه پیدا می کنن)با ظاهری شبیه دختران نوجوان ساکن در کلیسا،با عبور ازروی صلیب سرخ نقش بسته بر کف حیاط کلیسا به سمت مسلخ میرن به نظر من شاهکاره،سکانسی که روسپی ها پارچه سفید بر سینه هاشون میبندن تا ظاهرشون شبیه دخترای ساکن کلیسا بشه هم با همراهی موسیقی بسیار خوب ،خیلی عالی در اومده،احساسات گرایی بعضی از سکانس های فیلم ،با کلیت فیلم هم خوانی داره و تو ذوق نمیزنه ،بازی با احساس کریستین بیل و سیر تحول اون ازیک شخصیت مادی به یک شخصی که جون خودش رو برای نجات یک سری دختر نوجوان اونم در کشور بیگانه به خطر می اندازه ، عالیه
اصلا بهتر از این فیلم نداریم . فوق العادست . به خصوص دیالوگهای بیل و اون دختره وقتی تنهان
اوایل فیلم شعاری و ضعیف بود. ولی بعدش عالی شد. به نظرم حتمن باید دید این فیلمو. موسیقیش عالیه. به نظرم قبل خواب ببینین فیلمو در غیر این صورت کل روز حالتون خرابه :)
KHEILI ALIYEEEEEEEEEEEEEEEEE
خیلی خوب بود و نشون داد نباید از رو ظاهر قضاوت کنیم یا کار و شخص کسی رو مورد سوال قرار بدیم \nو خودمون رو جای فرد بگذاریم شاید چاره ای نداشته .\nو در آخر فداکاری که نشون چه فداکاری های میشه برا کشور و خاک و ملت خودمون انجام بدیم.
اگر به آثار ژانگ ییمو مثل raise the red lantern ، curse of the golden flower و house of flying daggers علاقه دارید و به این دلیل سراغ این فیلم میرید، پیشنهاد میکنم هرگز این فیلم رو نبینید. گذشته از این که بزرگترین ضعف این اثر فیلمنامه ی گنگ و بی منطقش هست، از سینما و دوربین چشم نواز ییمو هم خبری نیست! \n5 از 10
از اون دست فيلم هاييه كه حيفه ادم نبينش\nزيبا...پراحساس....\nكريستين بيل هم كه هست واسه چي دانلود نكني؟
نمیدانم بنویسم چه درام شیرینی بود یا تلخ ؟\nتلخی ان همه بی حرمتی به این جنس لطیف. تلخی ان همه به رحمی در جنگ. تلخی ان همه مصیبت که متحمل شدند. تلخی مروارید های چشمهای بادومیشان.\n\nیا شیرینی ان فداکاری. شیرینی لبخند زیبای Ni Ni. شیرینی صدای خنده هایشان در لحظه های اخر. شیرینی از خود گذشتگی برای امید بخشیدن به همنوع. \n\nو چه تلخ است قضاوت درمورد این زنان که بد...کاره معرفی میشوند و چه شیرین است ذات دوست داشتنی و قلب بزرگشان.\nوقتی از دور وارد کلیسا میشوند با ان لباس های رنگیشان و ان موسیقی زیبا.\n\nچه تلخ و شیرین است این داستان!
از اون تیپ فیلما که فراموش نمیشن .
خیلی خوب بود یه فیلم درام که هیجان بالایی داشت و بسیار سرگرم کننده بود
ژانگ ییمو در فیلمهاش به زیبایی از رنگ استفاده میکنه رنگهایی درخشان چشم نواز و با کنتراست بالا به طور مثال دقت کنید به صحنه مرگ تک تیرانداز چینی یا ورود زنان به معبد. اما خود فیلم از نظر من چندان چنگی به دل نمی زد موضوع فداکاری در میدان نبرد با داستانها و پرداخت های بسیار زیباتری در همه جای دنیا از جمله سینمای خودمون دستمایه فیلمسازی شده ولی مطمئنا دوستان زیادی از تماشای فیلم لذت میبرن دیدنش رو به کسانی که از درام های پراحساس خوششون میاد توصیه میکنم
فیلم خیلی قشنگی بود.
90 درصد فیلمها ی بیل قشنگه\n
قشنگ بود ولی در وحشی نشون دادن ژاپنی ها به شدت اغراق شده بود
دیدگاه کاربران
ارسال دیدگاه