یک نوازنده ویولون سل بیکار شغلی پیدا میکند که باید مردگان را برای مراسم تشییع جنازه آماده کند...
فیلم بسیار زیبا با موسیقی فوق العاده البته ممکن بعضی افراد از فیلم خوششون نیاد ولی فیلم تاثیر گذاری هست
واقعا فیلم قشنگ و غم انگیزی بود. پیشنهاد میشه 9 از 10
یه سوال داشتم . این فیلم زبانش انگلیسیه ؟
من موندم این اسکار گرفته اصغر کچلم اسکار همین فیلم های خارجی رو گرفته . آخه مگه داریم ؟ راجر ایبرت 4از 4 داده به این فیلم که از اول تا آخرش آموزندس . ویولون سل تم درد یک مرد رو مینوازه همیشه مثل ساز قیچک خودمون . بعد تو فیلمای فرهادی تو آموزشی میبینی ؟ نه جان من سخنی درش هست ؟ لحظه شستن پدر پیرش هم تو حموم کپی از فیلم لباس غواصی و پروانه بود . بیخیییال این فیلم عالیه . یکم سینما یاد بگیرید
شاید جالبترین نکته این فیلم برای من ارتباط در ظاهر بیربط چللو (ویولن سل) با مضمون فیلم یعنی مرگ بود،\nمعتقدم غم و اندوهی که در صدای چللو هست بسیار با تم سنگین و غمگین فیلم همخوانی داشت.\nاساسا موسیقی برای خوب کردن احوالات انسان یا بهتر بگیم بیان احساسات نهفته ی انسان بوجود آمده،حالا نوازنده ای که در یک ارکستر به همراهی دیگران در یک کار گروهی که ذاتا نشان از امید داره،مینوازه ،به اجبار به شغل برگزاری مراسم تدفین که ذاتا شغلیست غمگین،روی میاره و نمیتونه از این شغل دست بکشه و درگیرش میشه.\nاینها تناقضات جالب زندگی در قبال رویارویی با مفهوم مرگه که در فیلم شاهدش بودیم.\nاما...\nشاید اگر کارگردان بیشتر از اینها به مضمون مرگ و زندگی پرداخته بود و فقط به یک سکانس از پیرمرد مسئول کوره،با چند دیالوگ سطحی اکتفا نمیکرد،حالا شاهد فیلمی بسیار عمیقتر و پربارتر از این اثر نسبتا خوب میبودیم که براحتی از این موضوع جالب و مهمی که انتخاب کرده بود گذشت و این فیلم هم به لیست بلند بالای آثاری خواهد پیوست که هیچگاه ماندگاری توت فرنگی های وحشی و... رو تجربه نخواهد کرد.\n(مراسم تدفین ژاپنی ها هم واقعا در نوع خودش جالب بود)
با چشم پوشی از مسخره بازی بی مزه ژاپنی ها (که شاید به فرهنگشان برمیگردد) ، خواندن تفکرات و دغدغه های فیلمساز به صورت بیانیه توسط بعضی از شخصیت ها ، و نگاه های دانای کلِ از بیرون (یکیش زن شخصیت اصلی) که به مخاطب میگوید اکنون چه احساسی باید داشته باشد و برخی موارد دیگر ، فیلم متوسطِ قابل تحملِ کمتر آزار دهنده ای است که یک بار دیدنش خالی از لطف نیست ؛ البته فیلم میتوانست با توجه به نریشن های آغازی و تِم اش و مضمونش عالی باشد ولی در ساختار مشکلات اساسی دارد.
نگاه جدید...
چقدر دوست داشتنی بود فیلم . راحت جلو میره باهات ،بازی های الکی نمیکنه . احساست تو تحریک میکنه بدون اینکه بیش از حد باهاش بازی کنه . واقعا اگه کسی عزیزی رو از دست داده باشه میتونه با دیدن این قیلم ارامش بگیره.\n
چقدر دوست داشتنی بود فیلم . راحت جلو میره باهات بازی های الکی نمیکنه . احساستتو تحریک میکنه بدون اینکه بیش از حد باهاش بازی کنه . واقعا اگه کسی عزیزی رو از دست داده باشه میتونه با دیدن این قیلم ارامش بگیره.\n
موزیکش واقعا عالیههههههههه
واقعا زیبا و شاعرانه و احساسی بود
به به \nعجب فیلمی\nعجب موسیقی
تلنگری به آدم میزنه که به یاد بیاره آخرش قراره چی بشه. فیلمی که باید دید ...
این فیلم 130 دقیقه ای اصلا خسته کننده نیست و بسیار لذت بخش هم میباشد ... تقریبا به نظر من از فیلم ایرادی نمیشه گرفت و از موسیقی داستان بازیگری فیلمبرداری و کارگردانی هم میتوان لذت برد ... من خیلی از سینمای ژاپن خوشم نمیاد ولی این فیلمو توصیه میکنم
عالی!\nمخصوصا موسیقیش
عالی بود
این فیلم همون قدر روی من اثر گذاشتکه اثاری مثل فهرست شیندلر ، سینما پارادیزو ویا دکتر ژیواگو و ..... یکی از با ارزش ترین اثار سینمایی هست که من دیدم ... از همه لحاظ.... داستان بسیار زیبا ، شخصیت پردازی های درست .... و محتوای غنی عاطفی انسانی و اخلاقی.....،
این فیلم با اینکه راجب مرده هاست اما خیلی فیلم زیبا و خوبیه . هر کس ندیده ببینه .
شاید بهترین در ژانر خودش امتیازش لایقشه و کم لطفیه که بین ۲۵۰ تا نیست
فیلم احساسی و غمگینی بود ولی این فیلم یه مدته که تو 250 تا فیلمه که فک نمیکنم لایقش باشه.نمره من 7
فوق العاده و به شدت تاثیر گذار
فیلمی زیبا در مورد مسئله مرگ و عشق. فیلمنامه قوی با تم فلسفی آسیای شرقی و موسیقی مناسب باعث برانگیخته شدن احساسات در مخاطب شده و او را ودار به تفکر میکند.
اثری موفق در تاثیرگذاری بر مخاطب به مدد استفاده ی ماهرامه از عناصری درست و به جا مانند فیلمنامه قوی،موسیقی گوش نواز و خارق العاده،ریتم روایی مناسب و بازی های چشم نواز. دیدن این فیلم به افرادی که مثل بنده حقیر در حق پدر و مادرشون کوتاهی کردند توصیه میشود.باشد که بتوانیم بیش از پیش قدر گوهرهای زندگیمان را بدانیم.
دیدگاه کاربران
ارسال دیدگاه