پاريس، زمان حال. «ژرژ لوران» (اوتوي)، مجري يک برنامه ي ادبي تلويزيوني، نواري ويدئويي به دستش مي رسد که بيرون خانه ي پاريسي اش را نشان مي دهد. پس از آن نوارهايي ديگر از راه مي رسند که اين بار طرح هاي تکان دهنده اي ضميمه شان است. در حالي که «ژرژ» بيش از پيش نگران شده، عصبيتي که به وجود مي آيد، به رابطه اش با همسرش، «آن» (بينوش) و پسر نوجوانش، «پيرو» (ماکدونسکي) لطمه مي زند...
ندارد
زیاد
lordoffuture1396
بعد از دیدن این فیلم نه چیزی بهت اضافه میشه و نه حس خوبی داری و نه حتی 2 ساعت سرگرم کننده و خوب رو سپری کردی. هیچی. یه داستان با موضوع نسبتا جذاب شروع میشه و همین طور با نمای های ثابت و طولانی جریان پیدا میکنه. فیلم گنگ هست و به نظر من پیام روشنی نداره. شاید اگر بخوای در موردش فکر کنی "اسپویل" اعمال ژرژ تو بچگیش و نقشه اش که باعث شد تا مجید رو به یتیم خونه بفرستن باعث سرخوردگی در مجید و پسرش شده (که قیافه اش شبیه اقلیت مسلمان و سیاه پوست فرانسه است ) این سرخوردگی چندان بروز خصمانه ای نداره اما جمله ی پسر مجید در اواخر فیلم که گفت: "الان ديگه فهميدم زندگي يه انسان چقدر واسه وجدان تو ارزش داره" تنها نتیجه ی فیلم باشه. در کل فیلم ژشت و روش روشنفکرانه ای داره و خیلی به درد نمی خوره.
آرش فرحزادی
فیلم خوبیه و دید بیطرفانه ای نسبت به اقلیت مهاجر فرانسه داره. سرخوردگی مهاجرین رو خیلی خوب و متین تحلیل میکنه. فیلم با پرستیژیه من خوشم اومد.
raofio2
آنقدر پنهان که پنهانش هم ، پنهان !
Mohsen Adib
فوق العاده فیلم مزخرفی بود خیلی داستانش مسخره بود.من حتی حاظر نشدم ی بار هم وقتم رو پای این فیلم تلف کنم\nاصلا تزش دانلود نداره
h.kharazi91
نمای آغازین فیلم پنهانِ میشائیل هانکه نمای بیرونی خانه ای شهری در خیابانی فرعی در پاریس را به ما نشان میدهد همانطور که اسامی عوامل فیلم بر پرده نمایان میشود، شاهد اتفاقاتی روزمره در خیابان هستیم. بعد ما میفهمیم که این صحنه در واقع یک فیلم ضبط شده است که آن و ژرژ در حال تماشای آن هستند و خانه ای که در فیلم ضبط شده دیده میشود خانه آنهاست. آنها مطلقا نمیدانند که چه کسی این فیلم را گرفته و چرا این فیلم را برایشان ارسال کرده است. \nاینچنین، فیلمی دلهره آور و گیج کننده و عمیقا اثرگذار آغاز میشود که به ما نشان میدهد چگونه یک زندگی راحت با این واقعیت ساده که کسی مراقب ماست آشفته میگردد. ژرژ مجری یک برنامه تلویزیونی راجع به کتاب و کتابخوانی است: بله، در فرانسه برنامه هایی دارند که در آنها روشنفکران مینشینند و در مورد کتاب بحث میکنند و مخاطبینی که واقعا این برنامه ها را نگاه میکنند. ژرژ و آن در خانه ای پر از کتاب بهمراه پسرشان پیر لورنت، نوجوانی عبوس و پریشان- از نوع همان پریشانیهایی که نوجوانان در این مرحله دارند و بجز غر زدن و ابراز نارضایتی کار دیگری نمیکنند- زندگی میکنند.\nویدئوی دیگری از راه میرسد که حاوی تصاویری از مزرعه و خانه دوران کودکی ژرژ است. همه ویدئوهایی که بدستشان میرسد به یک شکل فیلمبرداری شده است: دوربین در فاصله ای دور قرار داده شده و فقط نظاره گر است. خیلی از نماهای خود فیلم نیز با همین سبک فیلبرداری شده اند پس فیلم پنهان نظاره گر خودش است همانطور که ویدئوها نظاره گر خانواده لورنت هستند. در این ویدئوها هیچ پیام خاصی مثلا از طریق نوع قرار دادن و یا حرکت دوربین یا بوسیله تدوین منتقل نمیشود بجز این پیام که در همه ویدئوها مشترک است: کسی میخواهد به آنها بفهماند که مراقبشان است.\nویدئوی بعدی میرسد که در آن شاهد حرکت اتومبیلی در یک خیابان پایین شهری و در نهایت ورودش به یک ساختمان هستیم. ژرژ موفق میشود که با نگه داشتن فیلم و زوم کردن روی تابلوی کنار خیابان اسم آن را پیدا کند. او مسیری که در نوار ویدئو طی شده بود را طی میکند و خود را در مقابل دری در یک آپارتمان میبیند. داخل میشود و شخصی که آنجاست را میشناسد اما بنظر نمی آید که فرستادن فیلمها کار او باشد.\nژرژ این سفر کوتاهش را از همسرش پنهان میکند تا اینکه فیلم دیگری بدستشان میرسد که مکالمه ژرژ را با مرد داخل آپارتمان نشان میدهد، سپس ما شاهد درگرفتن مشاجره ای میان زن و شوهر هستیم چراکه بعد از دیدن فیلم و فهمیدن اینکه شوهرش این موضوع را از اون پنهان کرده بود حس اعتمادش را به او از دست میدهد. ژرژ باید به همسرش بگوید که این شخص کیست اما نمیگوید و از طرفی هم نمیتواند بگوید. همسرش که از طرف فیلمها احساس خطر میکرد حالا با رفتارهای شوهرش هم احساس خطر و تهدید میکند چون میداند که او دارد چیزی را پنهان میکند. ژولیت بینوش در این سکانس بعنوان زنی که احساس میکند از طرف همسرش مورد خیانت واقع شده از خشم بخود میلرزد و دنیل اوتی نقشش را بعنوان مردی که همه چیز را در خود میریزد و خیلی خونسردانه موضوعی را به همسرش نمیگوید استادانه بازی میکند.\n\nدر خلال این ماجراها زندگی آنها روال عادیش را طی میکند. ژرژ به برنامه تلویزیونیش ادامه میدهد. پسرشان به مدرسه میرود و آنها میهمانی شام هم میگیرند. ژرژ به دیدن مادرش در خانۀ قدیمی میرود و از او در مورد اتفاقات سال 1961 میپرسد، زمانی که او یک پسربچه بوده است. مادرش از او میپرسد آیا اتفاقی افتاده و ژرژ کتمان میکند اما مادرش او را میشناسد و میداند که مشکلی پیش ادمه است. \nمن تعمدا بخش مهمی از اطلاعات فیلم را ناگفته باقی گذاشتم چرا که بخش مهمی از فیلم پنهان را تجربۀ تماشایش تشکیل میدهد. خطوط موازی با خط اصلی قصه هم وجود دارند برای مثال اخباری که در تلویزیون پخش میشود و معمولا در پس زمینه دیده میشود و یا حوادث گذشتۀ ژرژ که برای ما بتصویر کشیده میشود. ما انتظار داریم که راز این نوارهای ویدئو در آخر مشخص و توضیح داده شود و همه چیز معنا پیدا کند اما شاید نباید این انتظار را داشته باشیم. من در رابطه با یک نکته کنجکاوم: در بعضی از فیلمهای ویدئویی که در فیلم نشان داده میشود دوربین در جایی قرار گرفته که بنظر میرسد هرکسی میتواند آن را ببیند اما هیچکس متوجه وجودش نمیشود. \nهنگامیکه فیلم پنهان برای اولین بار در فستیوال کن 2005 نمایش داده شد (و جایزه بهترین کارگردانی را از آن خود کرد)، عنوانی انگلیسی داشت: “Hidden” که بعقیده من عنوان مناسبتری از caché میباشد که با اینکه این را هم میتوان واژه ای انگلیسی بحساب آورد اما عنوانی مبهم است. در فیلم دوربینهای فیلمبرداری پنهان هستند، همانطور که حوادث زندگی گذشتۀ ژرژ پنهان است، ژرژ چیزهایی را از همسرش پنهان میکند و پسرشان هم از والدینش مخفی کاری میکند. بنظر میرسد فیلم میخواهد بگوید که زندگی برای خانوادۀ لورنت میتوانست بخوبی ادامه پیدا کند اگر این موضوع نگران کننده که کسی مراقب آنهاست و چیزهایی دربارشان میداند وجود نداشت. \nنمای پایانی فیلم بمانند بسیاری دیگر از نماهای فیلم با یک دوربین ثابت فیلمبرداری شده است. ما پله های جلوی ساختمانی را میبینم که افراد زیادی در حال رفت و آمد از آن هستند. در گوشه بالای تصویر و سمت چپ دو نفر را میبینم که یکدیگر را ملاقات میکنند و در حال گفتگو از پله ها پایین می آیند. ما این دو شخص را میشناسیم(من فیلم رو دوباره نگاه کردم و متوجه شدم که اشاره ایبرت به پسر خانواده لورنت و پسر جوانِ مجید، برادر خواندۀ ژرژ هست)، اما این دو نباید یکدیگر را بشناسند. آنها قبلا در فیلم ملاقات نکرده اند. این دو نفر از کجا یکدیگر را میشناسند؟ آیا این تصویر چیزی را توضیح میدهد؟ آیا این به همه سوالات ما پاسخ میدهد؟ \nپنهان فیلمی است با طرحی نامحدود. بنا بر گفته سقراط زندگی بررسی نشده ارزش زیستن ندارد. و یک زندگی بررسی شده میتواند ناآرامی خاص خودش را هم داشته باشد. \nهنگام اکران فیلم در کن، عده ای از منتقدان آن را فیلمی مبهم دانستند و عدم شفافیت آن را نکوهش کردند. شاید به این دلیل است که فیلم ما را در حال تعلیق نگه میدارد. فیلم نمیخواهد راز ویدئوها را کشف کند بلکه میخواهد پارانویا و بی اعتمادی ای که این ویدئوها برای خانواده به ارمغان آورده است را به ما نشان دهد. اگر فیلم به سادگی در نهایت برملا میکرد که چه کسی و چرا نوارهای ویدئویی را فرستاده است، خودش را کوچک میکرد. در انتهای فیلم ما هم همان احساسی را داریم که شخصیت اصلی فیلم دارد: ناراحت است، احساس میکند به حریم خصوصیش تجاوز شده، اسرارش مورد تجسس قرار گرفته و با مراقبینی بی چهره احاطه شده است.عدم توضیحی که در صحنه رازآلود پایانی به ما ارائه میگردد فضایی برای حدس و گمان ما ایجاد میکند. حدس و گمانهایی که به هیچ جواب مشخص یا نتیجه گیری نمیرسد و رازهای گذشتۀ ژرژ در آیندۀ نسل بعد ریشه میدواند.\n\nنقد از راجر ایبرت\nمنبع : سایت نقد فارسی
Amir Velayati
فوق العاده خوب,دیدنش شدیدا توصیه میشه،بانو بینوش هم مثل همیشه درخشید
silvermoonstone123
یکی از بهترین فیلمهای تاریخ سینما و بهترین فیلم هانکه بدون هیچ تردید
smpqaz
پنهان به عقیده من تاکنون بهترین فیلم استاد هانکه بوده..\nفیلمی که گرچه به اندازه روبان سفید و عشق سرراست نیست ولی فیلمیست به شدت اخلاق گرا\nفیلمی که در آن فرم کاملا در خدمت محتواست
farzad bazmi
آقا من الان انقد عصبانیم که وقتمو رو این فیلم گذاشتم که اصلا نمی دونم چی بنویسم... فقط بگم که اصصصصلا دانلود نکنید.واقعا یک مضخرف حوصله سر بر به تمام معنا.. یعنی همش به امید آخرش نگاه می کنی آخرشم هییییییییچی نمیشه.. اه اه اه
ali
اسپویل؟!\nیه سوال\nآخر فیلم پسر مجید به همین بچه هه چی میگه؟
mahyar.xxoxx
دوستانی که اهل کنکاش در فیلم نیستند این درام فوق العادهزیبا و البته سرد رو نبینند. هدف کارگردان جذب هرچه بیشتر بیننده نبوده . هانکه بینظیره
tsunami_hell
وقتي تيتراژ پاياني مياد خيلي بهش دقت كنيد تقريبا معماي فيلم حل ميشه
محسن ایرج
یک فیلم خسته کننده که فکر می کنه روشنفکری یعنی داستان نداشتن و جذاب نبودن،به این کارگردان باید گفت بزرگراه گمشده لینچ ببینه که بفهمه هر فیلمی باید جذاب باشه
irana.kheiri
دو ساعت فیلم ببینی ولی کارگردان معما رو برات حل نکنه.فیلم بیخودی بود خیلی کند پیش میره سکانسای بیخودی کش اومده بدون هیچ فراز و نشیب یا هیجانی.دو ساعت مارو معطل خودش کرده که بگه ژرژ آدم بی وجدانی بود؟نه دلیل رفتار پیرو مشخص شد نه دلیل خودکشی مجید معلوم شد نه فرستنده نوارا معلوم شد هیچی به هیچی.اون سکانس آخر هم نمیشه به چیزی ربط داد .فیلم اینقدر ول و از هم گسیخته ست که حتی نمیشه حــــــدس زد چی به چیه.الان حس میکنم هیچی ندیدم .نه خندیدم نه گریه کردم نه ترسیدم نه به هیجان اومدم نه به فکر فرو رفتم و روم تاثیر گذاشته.به اینم میگن فیلم؟؟؟
muhammadi.masoud
سکانس معرو ف این شاهکار که کاملا به دور از ادب و مرام فتیش گونه ی نقادان امروز است را باید پیش بینی پیامبر گونه ی هانکه از اتفافی دانست که ده سال بعد از ساخت فیلم در همین شهر و کشور رخ داد. حمله ی پاریس که توسط مهاجران و حاشیه نشینان و شهروندان فرانسوی الاصل مسلمان پاریس انجام گرفت شباهت بی نظیری به سکانس خیره کننده ی فیلم هانکه دارد. در هر دو رخداد (صد درصد آن سکانس رخدادی است در تاریخ ما) شاهد عملی از روی ناچاری (مسلما تایید اخلاقی ای ندارم) تحقیر شدگانی هستیم که با آمال و آرزو های فراوان به بهشت دموکراسی پناه آوردند ولی علی رغم تمام آن چیزی که در رسانه ها نشان داده شده بود، بعد از مدتی کوتاه تحقیر و شهروند درجه دو شدن کمترین نگرانی آنان بود.
arasgmx.2004
داستان جالب بود ولی به شدت مزخرف تمام شد!
mohammad.sayedi1981
دوست گرامی دوست گرامی درسته که این کارگردان برای خودش سبک داره و مثلا میگه اگه تو بچگی یه چیزی ناراحتت کنه تو بزرگی تاثیر داره ولی جان من دانلود نکن چون اونقدر فیلم های بهتری هست که تا اخر عمرت تموم نمیشه برای دیدن.
sweet_heart92291
این دیگه چه فیلم چرت و بی سر و تهی بود.... حیف وقتیکه واسه دیدنش گذاشتم..... مزخرف بود....Oh Shiiiiiiiiit
Ahmadheidarzade53
مزخرف .حیف ترافیکی که حروم این فیلم بی سروته شد
عادل طاووسی
یه فیلم معناگرای دیگه از کارگردانی که کلا فیلماش مخاطب پسند نیست شاید در اولین نگاه فیلم خشک و خسته کننده بنظر بیاد همانطوری که مخاطب رو در آخر فیلم دست خالی و پوچ رها میکنه ولی جهت اطلاع دوستان این مشخصه فیلمهای هانکه است البته میشه گفت یه تجربه جدیدی برای کارگردان به حساب می یاد فیلم خودش علامت سوالی بود اینکه کارگردان هیچ میلی برای راز گشایی اتفاقات فیلم نداره و کلا مخاطب رو با حس و انفعالاتی که در حال شکل گرفتنه درگیر میکنه.عدم وجود تفسیر اطلاعات و باقی گذاشتن مخاطب با توده ای سوالات مبهم خودش میتونه از نوع دیدگاه کارگردان نشات بگیره اینکه ماهیت اتفاقات و حقیقت درون فیلم میتونه یا خیلی پیچیده باشه و یا خیلی عادی همونجوری که فیلم خیلی راحت ازش میگذشت اون دیگه به برداشت مخاطب برمیگرده.\nواقعا که دیدن فیلمهای هانکه حوصله میخواد به نظر من کلا دیدگاهای هانکه خیلی خشک و خاصه و برای خیلی از سینما دوستان و مخاطبان عادی نیست به نظر بنده بقای چندین ساله یه سینماگر مرهون همین نقلهای به یاد ماندنی و عامه پسند بودن فیلمهاست هرچند این یه نظر شخصیه و خودم دوستدار فیلمهای معناگرای اروپایی هستم ولی در کل فیلم پنهان در نهایت آسیب شناسی دقیق و زیباست و مثل فیلم ویدئو بنی .حکایت بیماری خانواده های مدرن و شهری و در دیدی کلی تر جامعه ای خود فریب و غیر مسئوله که خیلی راحت از اتفاقات پیش اومده رد میشن و با یه وجدان راحت سرجاشون میخوابن و انگار که هیچ اتفاق خاصی واسشون نیفتاده
Rahimimanesh.saeeid
مزخرف به تمام معنا
nima.behzadi
این هانکه ی بیشرف ازبس سکانسهای خودکشی رو خوب درمیاره، آدم هوس میکنه. امان از قاره ی هفتمش...
nima.behzadi
جدا از خود فیلم که شاهکاره، عنوان این فیلمم شاهکاره.\nهانکه نهایت هوشمندی رو در انتخاب عنوان به خرج داده.
Hamed Abyaneh
خارق العاده\nیادمه بعد از دیدن اون سکانس خاص ده دقیقه ای با دهان باز به تلویزیون خیره بودم
فرید اولادی عباس آبادی
یه نیگا به لیست فیلم های آقای Daniel Auteuil بندازین. اکثراً 17 هستند. چرا عایا ؟؟؟!!!
دیدگاه کاربران
ارسال دیدگاه