داگویل شهر کوهستانی در ایلات متحده می باشد که جمعیت آن بسیار کم می باشد و مردم شهر انسان های ساده اند که به کار خودشان مشغول هستند، تا اینکه در یک شب دختری به نام گریس که از دست تعدادی گانگستر در حال فرار است به این شهر پناه می برد. روز بعد ساکنان داگویل در یک نشست همگانی به ماندن گریس رای می دهند به شرطی که...
این فیلم شاهکاره
یه فیلم خارق العاده / یک فیلم بینظیر
فیلم متفاوت . خارق العاده . اوج هنر . اثر عجیب سینما
فیلم مورد علاقه مریم میرزاخانی نایغه ریاضی تاریخ که اخیرا فوت کرد.
کل کارهای این کارگردان رو ببینید
این ویدئو مرگ آورترین ویدئوییست که بنده دیدم.\nاگر میخواهید به روند مرگ فردی سرعت ببخشید دیدن این ویدئو را به او پیشنهاد دهید و حتما ترغیبش کنید که تا پایان ببیند اگر همانجا از کسالت در جا نمیرد.\nبیچاره سینما\nخداوند همه ی ما را آدم کند!
بعد از دیدن این فیلم چند تا سوال براتون مطرح میشه :\n1. یک کارگردان تا چه حد میتونه تماشاگر رو ابله فرض کنه که یه همچین جفنگی رو به خوردش بده و تا چه اندازه ممکنه اعتماد به نفس داشته باشه که احساس کنه هر مزخرفی رو حق داره بسازه ؟\n2. فرض کنید این فیلم رو یه کارگردان ایرانی ساخته بود اونوقت باز هم این همه کامنت تحسین آمیز براش نوشته میشد ؟\n3. یه بیننده تا چه اندازه ممکنه تحمل داشته باشه تا این فیلم رو تا آخر ببینی ؟ ...
اول فکر می کردم گرافیک لپ تابم پایینه , دیوارا و سقفا لود نمیشه برام :)
شاید در بهترین تعریف لارس فون‌تریه پیوندی است میان نیچه و برشت. او عقاید و آرای نیچه درباره‌ی ماهیت انسان و اراده‌ی معطوف به قدرت را به محتوای اجتماعی و سیاسی آثار برشت پیوند می‌زند و در این راه از فاصله‌گذاری و سیستم برشتی برای ارائه‌ی منظور خود بهره می‌برد...\nنویسنده:سعید نیکورزم\nبرگرفته از سایت کافه نقد\n
***اسپویل****\n\nبرای اولین بار بود که از کشته شدن خانواده ای بیگناه ، لذت میبردم . بله ، بیگناه !\nهرچند که آنها آنقدر ضعیف بودند که نتوانستند از لذت میوه ممنوعه دوری کنند اما واقعا جرمی مرتکب شده بودند ؟ \nوقتی جامعه به بیماری بازگشت به غرایز دچار شود شاید بهترین کار نابودیست. شاید باید گیاه کپک زده را از ریشه کند تا بقیه گیاهان مزرعه را به گند نکشد !\n
با دیدن فیلم داگویل بیننده احساس میکنه که داره رمان میخونه لارس فون تریه یک جامعه ی وحشتناک رو بدون اشیاه نشون بیننده میده و همینطور در داگویل قواعد سینمایی وجود نداره فیلم مثل تئاتر ساخته شده.\nداگویل چند نکته ی جامعه شناسی رو نشون میده:\nهمیشه جامعه رو باید سه بعدی دید:فرد-جامعه-طبیعت \nداگویل به نظرم فقط در مورد یک شهر نیس بلکه در مورد کل جامعه ی بشری است.فیلمی که هرمونتیکش بر ساختار فرمالیستی اش می چربد.
ما میخوایم فیلم ببینیم\nحرکت دوربین\nلانگ شات\nمیزانسن!\nسینما گذاره نیست\nمن تئاتر دانلود کردم\nدوربین روی دست کارو خیلی خیلی بیشتر خراب کرد
احترام به نظر همدیگه رو فراموش نکنیم!\n\nاین این فیلم رو با اون همه دیالوگ و زمان زیاد و لوکیشن ساده که بنظر خسته کننده میاد بهتره به عنوان خوندن یه رمان بهش نگاه کنیم ، هیچ دیالوگی رو نباید از دست داد و عمیقا باید مثل یه پازل قسمتهای مختلف رو کنار هم گذاشت و در آخر جمع بندی کرد.\nمن شخصا با موضوع فیلم و بازی بازیگرا کیف کردم چون کاملا قابل لمسه و اتفاقیه که برای نوع بشر افتاده و نهایتا اینکه چقدر ساده میشه از ارزشهای انسانی گذشت ...
به قول فون تریه : خباثت ، در صورتیکه شرایطش محیا باشه تو هر اجتماعی میتونه ظاهر بشه.\nبدون تردید به این شاهکار ۱۰ از ۱۰ میدم.
بعد از دیدن این فیلم چند تا سوال براتون مطرح میشه :\n1. یک کارگردان تا چه حد میتونه تماشاگر رو ابله فرض کنه که یه همچین جفنگی رو به خوردش بده و تا چه اندازه ممکنه اعتماد به نفس داشته باشه که احساس کنه هر مزخرفی رو حق داره بسازه ؟\n2. فرض کنید این فیلم رو یه کارگردان ایرانی ساخته بود اونوقت باز هم این همه کامنت تحسین آمیز براش نوشته میشد ؟\n3. یه بیننده تا چه اندازه ممکنه تحمل داشته باشه تا این فیلم رو تا آخر ببینی ؟ ...
بد ترین فیلم عمرم بود - انگار داشتم کابوس میدیدم - مثل کسی که آنفولانزای شدید گرفته و شب اول مریضی تب کرده ویه کابوس طولانی تا صبح ...
حیف حجمی که برای گرفتنش هدر دادم\nچه جوری امتیاز می دهید من که یک را هم زوری دادم چون کمتر نمی شود داد\nنوشتید معمایی هیجان انگیز و درام مگر این فیلمه که این چیزها را داشته باشد تئاتر هم حساب نمی شه
فیلم پُر باری بود،\n\nبهترین دیالوگ فیلم هم به نظر من :\n\nهر کس بخاطر ظلمی که بهت کرده مستحق مجازاته،اما \nاگه ببخشیش،\nاونو از حقش محروم کردی!\n\nاصلاً این دیالوگ برتر تاریخ سینماست از نظر من.\n
انتقام کِشیِ عزیز! فعلی که بشدت، روراستیِ بشر رو با نظام عقیدتی خودش و نه دیگران، به چالش میکشه... هرچند که به مذاقِ اخلاقی عده ای متعالی گرا خوش نیاد چرا که ستاندن حق -در اینجا به شکل انتقام کشی- رو فقط مختصِ قادر مطلق می دونن و بس!\nلذتی که از دیالوگهای قوی این فیلم عاید میشه یک طرف قضیه ست و طرف دیگرش مربوط به انتخابِ بجای نیکول کیدمن در نقشِ گریس دوست داشتنی هست؛ به لطفِ نگاه تفرعن آمیزی که داره و اصلن موتیفِ داستان رو همین نخوتِ ناشی از مناعتِ طبعِ گریس تشکیل میده بخوبی تونسته حس همزادپنداری رو دستِ کم به منِ مخاطب القا کنه طوریکه با نزدیک شدن به پایان امیدوار هستی نظرش برنگرده!\nچه خوش گفت کامو که شورش انسانی در شکل های والا و دردمند خویش، اعتراض پایداری است به مرگ و کیفرخواستی علیه محکومیت همگانی به مرگ...\nتنها نقد من به این فیلم مربوط میشه به بحث دیرینِ «زن بمثابه جنس دوم، جنس ضعیف، یا حتا به زعم عده ای از جمله لاکان: چیزی که وجود نداره!» که در فیلمی ولو با چنین مضمونی باز هم شاهدش هستیم: گریس حتا در موضعِ انتقام کشی هم منفعل و تحت انقیادِ جنس اول -در اینجا پدر و دار و دسته ش- هست که راه رو برای گریس هموار میکنن. با اینهمه، فیلمی هست که ارزش بیش از یکبار دیده شدن رو داره.
عالی و تامل برانگیز 8 از 10
فیلم خوبیه ولی ی ایراد داره، اونم شخصیت پردازی کاراکتر گریس ه. اصلا نمیشه درکش کرد و باهاش ارتیاط برقرار کرد.
کاری که بعد از دانلود کردم.....shift delete
دوستان اگه میشه منو راهنمایی کنید اسم این فیلم رو پیدا کنم\nاول فیلم یه یهودی توی یه سوراخ توی جنگل پنهان شده بعد چند نفر میخوان بکشنش اون فرار میکنه به شهر بعد به بهانه حموم کردن وارد یه خونه بزرگ میشه زن صاحب خونه اونو میبینه بهش کمک میکنه یواشکی بهش توی انبار گوشه خونه پناه میده و اون یهودیه اروم اروم یه کارایی میکنه که اون خانواده از هم بپاشه
فکر نمیکردم ذهن آدمی بتونه همچین فیلم نامه ای رو بنویسه
اون کسایی که به این فیلم میگن مزخرف کسایی هستن که در بهترین شرایط و بهترین مکان البته زندگی کردن.کسی این فیلم رو درک میکنه که دور و برش شرایط سختی داشته باشه.نه یه مشت آدم خوش و بی درد....!
دیدگاه کاربران
ارسال دیدگاه