«تامس فولر» (کين) روزنامه نگاري بريتانيايي است که در سال 1952، نخستين مراحل جنگ در هندوچين را براي «لندن تايمز» پوشش مي دهد. او با «آلدن پايل» (فريزر)، امريکايي پر شور و منطقي و ظاهرا ساده اي آشنا مي شود که جزو تيمي پزشکي به سايگون آمده است. او پس از چندي متوجه مي شود امريکايي هايي که وارد ويتنام شده اند تيم پزشکي نيستند و «پايل» در واقع، مأمور سازمان سيا است...
خیلی کم
زیاد
حاصل اقتباس فیلیپ نویس که بیشتر بخاطر تریلرهای اکشنش شناخته میشود از رمان گراهام گرین ، فیلمی خوش ساخت است که در مرحله خوب میماند و فراتر نمیرود همانطور که امریکایی ارام هم جزو بهترین کارهای نویسنده اش نیست.با اینحال رنگ امیزی کادرها و نور پردازی کریستوفر دویل در انتقال حس و حال شرقی فیلم بسیار عالی عمل کرده بخصوص در صحنه ی بسیار مشهور رمان : ردی از خون بر کفش پایل.که نمادی از معصومیت و بیخبری مخرب و کشنده امثال پایل است. توضیح : برای برخی از دوستان در مورد علت نامزدی اسکار،گلدن گلوب و بفتای مایکل کین برای این نقش سوالی بوجود امده که امیدوارم این توضیح قانع کننده باشد که مایکل کین در این فیلم صرفا مشغول ایفای نقش شخصیت اصلی رمان و فیلمنامه نیست بلکه او هوشمندانه ویژگی ها و خصوصیات رفتاری نویسنده ی رمان یعنی گراهام گرین را که بزرگترین نویسنده انگلستان در قرن بیستم و همینطور هموطن اقای کین هم هست را به نقش اضافه کرده و به این ترتیب هم اجرایی عالی از نقش خود داشته و هم ادای دینی به هموطن هنرمند تازه در گذشته خود. نامزدی مایکل کین برای اسکار تجلیلی از همین ذکاوت و هنرمندی بوده
فیلم خوبیه ولی تا حدی خسته کننده هست هنر پیشه هاش خوبن
امتیاز 8\nفیلم خوبیه اینطور که یکی از دوستان گفت ظاهرا بر اساس یک رمان به همین نام است اثر گراهام گرین.\nباید به مفهوم دیالوگهایی که گفته میشه دقت کنید تا فیلم در نظرتون جالب بشه وگرنه ممکنه خسته کننده باشه از نظرمن که فیلم عالی ای بود سه بار دیدمش...\n#کمونیست #جنگ ویتنام
معرکه بود
اشغالترین فیلم عمرم بود
وقتی تو سال 2002 با اون همه کاندید غول برای اسکار بهترین نقش اول مرد ، این فیلم هم جزوشون بوده دیگه جایی برای توضیح دادن نمیمونه !
عالی بود. انتظار نداشتم اینقدر خوب باشه
فوق العاده
دیدگاه کاربران
ارسال دیدگاه