فیلم روایتگر داستان شش زن است که از زندان گریخته‌اند و سرنوشت متفاوتی را تجربه می کنند. فرشته، مائده، الهام و نرگس هر یک به دنبال پناهگاهی برای خود هستند....
ندارد
keley
اغراق و تاکید بیش از حد فیلمساز بر سیگار! فیلم را تحمیلی میکند و بیننده را پس میزند و گاهی خنده دار.(خوبیت نداره سیگار بکشی-می زاری یه سیگار بکشیم-توتونشو می ریزم تو دهنم-خاموش کن اون سیگارتو.مگه اینجا جااای..)\nانگار که کت را ول کرده,به دکمه چسبیده.\nاجرای مصنوعی بازی نابازیگران هم بعضی موارد خیلی توی ذوق می زند.\nمسلما بخش خانم صدرعرفایی بهنر است و به او نزدیکتر می شویم.چریک مجاهد یک دهه جا به جا شده!\nو چقدر حضور سربازان و نیروی انتظامی تحمیلی فیلمساز است.از هر فرصتی برای ورودشان استفاده می کند.همه جا هستند.مثل فضای امنیتی دهه شصت می ماند.\nتنها زن به ظاهر به سامان رسیده هم همسر شوهری پاکستانیست!مرد ایرانی در این حدود نیست.\nعصبانیت فیلمساز همین مشکلات فرهنگی سیاسی را کافی نمی بیند.آش را زیادی شور می کند و هضمش را سختتر.\nهرچه صدایی بلندتر و عصبی تر,ارتباط مشکلتر و سختتر.\nاز نمونه فیلمهای ژورنالیستی سطحی.\nفیلمساز با خلط تاریخ, ثبت تاریخ می کند!
حسین کرامتی
..// معمولی . امتیازم 5
mj.drama
شاهکار فمنیستی محض. باید تو دانشگاه تدریس بشه
pacino1940
تو برنامه آپارات دیدم و اصلا دوسش نداشتم...
mahmoudi206
شعار زدگی خوب نیس چه ده نمکی سعار بده چه پناهی
kingmasoud73
یکی از بهترین فیلمهای تاریخ سینمای ایرانه
reza
شاهکار\n
milad.shamlou72
تنها فیلم ایرانی برنده شیر طلایی ونیز\n
Amir Movahed
از بهترین های تاریخ سینما ایران... اگر اکثر سینما دوستان این نوع فرم روایی رو با فیلم های عشق سگی , 21 گرم و بابل شناختند , جناب پناهی در سینمای خودمون در بهترین شکل و اجرا ممکن کاملا مبنی بر خواست روایتو فیلنامه به زیبایی این اثر رو خلق کرده است... بازی های بی نظیر از تمامی نا بازیگرانی که اکثرا اولین و آخرین حضور سینمایی خودشون رو که در جای جای جشنواره های بین المللی مورد تحسین همگان قرار گرفت رو تجربه کردند... این فیلم علاوه بر معیار های بالای سینمایی که با دیدنش دلمان بر فیلمبرداری هایی از جسن خود سینما بر روی نکاتیو دلتنگ میشیم... حال و روز واقعی اون روزهای جامعه در حال پوست اندازی رو بدون ذره ایی جانب داری و قضاوت صرفا به نمایش درآورده شده توسط فیلمساز عزیزی که بنا به دلایلی این روزها خانه نشین و متاسفانه به دلیل فشارهای نا به درست بهع مسیری کشانده شده که دو اثر اخر او کاملا تبدیل به شعار شده... به هر حال از جایگاه بالا و شخصیت بزرگ آقای جعفر پناهی نمیشه به راحتی گذشت و امیدوارم به زودی فیلمی که مدت هاست در حال پروراندن ایده اش هست رو بسازه و همگان از دیدن هنر ایشون لذت ببریم... هرچند ایشون هیچوقت این اقبال رو نداشته و یا نداشتن که به غیر از چند اکران محدود در جشنواره , اکران عمومی و برخورد مستقیم با مخاطب عام رو تجربه کنند...\n
دیدگاه کاربران
ارسال دیدگاه