حسين سبزيان، بهدليل شباهتش به محسن مخملباف خود را به خانوادهٔ آهنخواه بهعنوان مخملباف معرفي ميكند و به بهانهٔ ساختن فيلم به خانهٔ آنها راه مييابد. آنها گاهي صحنههاي فيلم را، كه بايد ساخته شود، تمرين هم ميكنند...
عالی
کارگردان : عباس کیارستمی بازیگران : حسین سبزیان ، محسن مخملباف و خانواده ی آهن خواه کلوز آپ بر اساس داستان واقعی برهه ای از زندگی حسین سبزیان را به روی پرده می آورد ، و بازسازی شده ی داستان واقعی است ... فیلمی ساخته ی عباس کیارستمی محصول سال 1368 در سبک رئال – درام و به انتخاب مجله معتبر سایت اند ساند چهل و هشتمین فیلم برتر تاریخ سینما و به نوشته کایه دو سینما در سال 1991 پنجمین فیلم برتر سال خلاصه داستان : حسین سبزیان جوان جویای نام و عاشق سینمای است که خود را به دلیل شباهت نصفه و نیمه اش خود را به جای محسن مخملباف جا میزند و سعی در قانع کردن خانواده ی آهن خواه برای ساختن فیم دارد کیارستمی در این فیلم در اوج سادگی تمام و هنرمندانه حرفهایش و انتقاداتش را بیان می کند و مسائلی اساسی را مطرح میکند ، چرا سبزیان میخواهد مخملباف باشد حتی وقتی که مخملباف از مخملباف بودن خسته است ، خبرنگار میخواهد اوریانا فالاچی باشد ، راننده میخواهد خلبان باشد ، هیچ کس نمی خواهد خودش باشد ، همه در پی بیگانه اند ، بیگانگی از خود اما مقصود چیست ؟ کاراکتر ها همگی در پی کسب احترام هستند ، احترامی که در موقعیت خودشان ندارند احترامی که ذوب شده از توهین ها و سرکوب هاست . همین انسان را به تکاپوی ساختن خودی دروغین یا لااقل غیرواقعی وامی دارد . کیارستمی در این فیلمی به دنبال هشدار به آینده ی پیش رو است ، فیلمی که شاید دیالوگهایش حرف بسیاری از جوان های امروز باشد . بدین مختصربسنده و کل فیلم را شرح نمیدهم باید گفت که اثر هنرمند حرف هایش را بدون توهین بیان کرده ، فیلمی در چارچوب های مینمالیستی . و در انتها اگر بخواهم از شخصیتی نام ببرم که با عمق روح و وجودم اورا درک کرده باشم از حسین سبزیان نام میبرم شخصی که برای عشقش به پرده ی نقره از هیچ چیز دریغ نکرده و هر نفسش برای این پرده ی وهم آلود است ، او همه کار می کند و در انتها در این عشق ذوب می شود
بی نظیر بود فیلم عشق به سینما موج میزد توش\n
نقلِ قول\n.\n.\n.\nمدتی است فکر میکنم آن (نقد فیلم کلوزآپ) تنها نقد من است که لحن اش درست نیست و از کار بیرون میزند. اساسا به جای فیلم به فیلمساز (کیارستمی) پرداخته و بسیار هم تند و بی محابا.\n\n\nآری او ظرفیت نقد داشت ؛ آن هم نقدی به تندی « ترس در کلوزآپ » که یک صدم اش را دیگران تاب نمیآورند و خنجر میکشند. جز او ، بیضایی و بهروز( افخمی) هم چنین روحیه ای دارند.\n.\n.\n.\n.\n مسعود فراستی
خاص و بینظیر در سینمای جهان..... روح استاد قرین رحمت.
بعد از دیدن این فیلم به کیارستمی ایمان اوردم .
فقط یک فیلم از استاد تو سایت هست صد افسوس. در زمان زنده بودن استاد که کم لطفی کردید لااقل بعد از مرگ شون ازش بسشتر فیلم بگذارید تا هم بقیه ببینن چی رو از دست دادیم و هم مرده پرستی مون رو دوباره به خودمون ثابت کنیم.
بهترین اثرکیارستمی
چی میشه گفت ! شاهکار فقط.\nفیلمی که چندین بار میشه تماشا کردو لذت برد و از دیالوگای محشرش استفاده کرد \n10/10\nحیف واقعاً همه ی خوبا میرن اونوقت یه مشت نون به نرخ روز خور اوج میگیرن ... اینجاس که شاعر میگه: دیگه گِله ام از قدرتِ احمقا نیست , از سکوته ذهنای هوشیاره . \nروحش شاد.
چرا باقیه فیلمهاشو نمیذارید؟
10/10\nعالی بود\nفیلم طعم گیلاس هم عالیه.\nکارش درسته کیارستمی خدارحمتش کنه
خدا بیامرزه استاد عباس کیارستمی رو\nمرد بزرگ و تکرار شدنی سینما\nروحت شاد
لطفا فیلم های بیشتری از مرحوم کیارستمی قرار بدین
رهرو آن نیست که گهی تندو گهی خسته رود\nرهرو آن است که آهستهو پیوسته رود
چرای فیلهای کارگردانای بزرگ ایرانی رو نمی زارین؟
هرگز از مرگ نهراسیده ام\nاگر چه دستانش از ابتـذال، شکننده تر بود.\nهراس من – باری – همه از مردن در سرزمینی است؛\nکه مزد گورکن،\nاز آزادی آدمی\nافزون تر باشد.\n \nروحت شاد اعتبار سینمای ایران
هرگز از مرگ نهراسیده ام\nاگر چه دستانش از ابتـذال، شکننده تر بود.\nهراس من – باری – همه از مردن در سرزمینی است؛\nکه مزد گورکن،\nاز آزادی آدمی\nافزون تر باشد.\n\nروحت شاد اعتبار سینمای ایران
خدا رحمتش کنه! کیارستمی! مستندساز خوبی بود!
سینمای جهان با کیارستمی تمام میشود\nژان لوک گدار
همه ی ما میدونیم که چقدر بهت مدیون هستیم استاد...\n\nروحت قرین رحمت و آرامش
سینمای ایران یتیم شد\nروحت شاد سلطان
خدابيامرزه
روحت شاد عباس بزرگ\n
اسطوره پر کشید...\nافسوس!\n
دیدگاه کاربران
ارسال دیدگاه