اختلاف”تیتو” و “استالین” در سال 1948 آغاز سالهای خطرناکی برای کمونیستهای یوگوسلاو بود. “مشا” طی یک بدشانسی دستگیر می شود و حالا خانواده او باید منتظر آزادی وی باشند. داستان فیلم از دیدگاه “مالی” پسر وی روایت میشود که فکر میکند پدرش به ماموریت رفته است.
سینمای این کوستاریکا برای من حال خوشه، جزو معدود کارگرداناییه که همه فیلماشو می پسندم و به می تونم بگم سینماشو دوست دارم. من حدود 10 سال پیش دیدمش، سی دی شو هنوز دارم :) ولی درخواستش دادم تا دوستانم ببینن.
اولین شاهکار امیر کاستاریکا ی نابغه......... اما بدون شک قله ی هنر این کارگردان ابرشاهکار زیرزمین محسوب میشود....... کاستاریکا یکی از هفت کارگردانی ست که دو بار برنده ی جایزه به شدت مهم و معتبر نخل طلا شده است \nکاش درون مایه های آثار این اعجوبه کمی سخت انگارانه تر بودند تا امروز سینما یک فدریکو فلینی دوم داشت.
درود\nدرسته شاید با بعضی از کارای امیر کاستاریکا ارتباط نگرفتم اما این فیلم و زیر زمین هر دو شاهکارن... و فقط میشه از سمت سوی جبهه فکری به این آثار حمله کرد که اونم وقتی با قدرت و هنرمندی و جذبه کاستریکا در این دو فیلم مواجه بشید دیگر تمامه جوانب کمرنگ شده و تمامه فیلم میشود سراسر زیبایی و هنر...
دیدگاه کاربران
ارسال دیدگاه