"هنریک ولگر" کارگردان آرام و متفکر تئاتر معمولا پس از تمرینات در سالن می ماند تا فکر کرده و طرح نمایش را آماده کند. یک روز "آنا" در جستجوی یک دستبند باز می گردد. او درباره نفرتش از مادر خود که از دنیا رفته می گوید، بازیگری الکلی که عشق و ستاره "ولگر" بوده است...
فیلمی تلویزیونی که برگمان بعد از اعلام بازنشستگی دوباره برگشت و ساخت.\nفیلمی که با دیدن لنا اولین تحت تاثیر قرار گرفت و این طرح رو که از قبل داشت نوشت.\nطی سه هفته تمرین\nیک تیاتر با درون مایه های روانشناسانه.\nرابطه ایی عحیب بین دختری بازیگر و کارگردانی کارکشته که دختر تحت تاثیر اوست غافل از اینکه کارگردان و مادرش...\nیک تیاتر صرفا به احترام برگمان ببینید.
دیدگاه کاربران
ارسال دیدگاه