"ال توپو" به همراه پسری برهنه در بیابان سفر می کند.آنها وارد شهری می شوند که ساکنانش به قتل رسیده اند.او قاتلان را پیدا کرده و رهبر آنها را به قتل می رساند."ال توپو" پسرش به در صومعه ای رها کرده و به همراه زنی که رهبر قاتلان به عنوان برده نگه داشته بود می رود.آن زن او را متقاعد می کند که اگر بتواند چهار استاد بزرگ هفتیرکشی را نابود کند تبدیل به بزرگترین هفتیرکش دنیا می شود...
اسم این سبک چیه
بد بود نگاش نکنید
فیلم رو دیدم فیلم بسیار جالبی بود و برداشت های خاص و عجیبی ازش کردم. خیلی جذبش شدم.\nدوستان عزیز اگر در همین سبک (سورئال و سورئال سنگین) فیلمی میشناسید لطفا معرفی کنید\nباتشکر
به شخصه با المان های سینمای سورئال به سختی کنار میایم \nوای به حال زمانی که فیلمساز ، هم سورئال بسازه و هم به قول معروف ، معنا زده یا محتوا زده بشه \nالبته که جناب خودوروفسکی از هنرمندای ثابت شده و کار درست سینمای جهان هستن ، ولی ال توپو ، نمونه بارز کاریه که از فرم رها شده و به محتوا چسبیده \nنباید فراموش کنیم که سینما ، فقط و فقط هم تز های روشنفکرانه نیست (هر چند من بی نهایت طرفدار فیلم های مفهومی هستم) اما غافل شدن از فرم ، به زبان ساده تر بی جنبگی کارگردان رو میرسونه \nبه هر حال ال توپو ، درسته که در حد یه شاهکار ارزش داره ، اما کاش خودورفسکی عزیز یه دستی هم به سر و روی فیلم ، مخصوصا تدوینش میکشید
این فیلم از فیلم های کوه مقدس و خون مقدس خیلی فاصله داره اما علاقمندان خودروفسکی رو راضی میکنه
به کاراکتر خودروفسکی بشدت علاقه مندم از اون دست انسانایی که دنیا بهشون نیاز داره اما حیف با فرهنگ و اسطوره شناسی مردمش آشنایی ندارم و به جز تاویل های شخصی چیزی از فیلماش دستگیرم نمیشه. امیدوارم روزی کتابی مختص خودش و آثارش منتشر بشه .\n\nپرندگان زاده شده در قفس به پرواز به مثابه یک بیماری مینگرند . آلخاندرو خودروفسکی
ضرب المثلى در جنوب ايران رايجه كه ميگه اُو شيرين ، نَه مالِ خَره يعنى آب شيرين رو نبايد به خر داد بايد همون آب شور بخوره اين فيلم هم ماله آدمهايى كه دنبال آب شيرين و گواراى حقيقت و لذت بردن از تامل و رسيدن به اوج مفهوم هستن
فکرکنم کارگردانشدورگست یادوملیتیه مثل تونی زریندست
بعضی از دوستان ادعا دارند اخره سینما هستند باید بشینند اینجور فیلما رو ببینند حالا هر چند نا مفهوم و خالی از جذابیت باشه فیلم بهتریه و کلا با دیدن این فیلمها ادعای روشنفکری میکنند و فیلمها رو به مخاطب خاص و عام تفکیک میکنند \nدر صورتی که کلیت همه فیلمها به دو دسته فیلم خوب یا بد تقسیم میشه \nدر کل این فیلم به زور منو تا اخر نگهداشت به دیدنش به هیچ وجه نمیارزه نبه مخاطبه عامش نه به خاصش!
خیلی جرند بود ارزش دیدن نداره.... حیف دو ساعت وقت....
به پای سوریال لینپ میرسه؟؟؟؟
خیلی قشنگ بود. با تشکر از اقای ملک زاده ولی نقد این فیلم در انترنت هست که واقعا فیلم رو هزار برابر زیباتر میکنه.
holy mountains از نظر من سبک تر بود از این چیز زیاد دستگیرم نشد ملک زاده عزیز نقدی که گذاشتی کمک بزرگی بود ممنون
واقعا فیلم سنگینی بود و من اصلا نتونستم درکش کنم...\nتازه چقدر هم ادعا دارم...
داستان خرگوشها چی بود؟
خدای سورال فقط استاد دیویدلینچ
موش کور,سورئالی سنگین از آلخاندرو جودوروفسکی,هنرمند سورئالیست آمریکای جنوبی(شیلی) تحصیل کرده در فرانسه است,که یکی از بهترین کارگردانان این سبک میباشد.این فیلم داستان بسیار جالب و تامل برانگیزی دارد,همین ابتدای صحبتم عرض کنم که این فیلم تنها و تنها میتواند مورد توجه دوستان علاقمند به سورئال سنگین قرار گیرد و برای عزیزانی که از این سبک فیلم زیاد تماشا نکرده اند بسیار نا مفهوم است و به آنان پیشنهاد نمیشود. به شخصه بسیار زیاد از این اثر لذت بردم با اینکه چندین سکانس برایم نا مفهوم یا خاکستری بود اما کار خوب کارگردان که اتفاقا نویسنده ی این اثر هم بود را تحسین میکنم.جالبست بدانید که پسربچه اول فیلم هم پسر واقعیه جودوروفسکی بود. ال توپو میتواند روایت گر زندگی هر انسانی باشد.از دیوانگی ها ,جوانی کردن,غررگی و هوسرانی(رجوع کنید به سکانسهای مبارزه با اربابان جنگ که همه ناشی از فریب خوردن از زن داستان بود) تا سر به سنگ خوردن, پشیمانی,درس گرفتن و تلاش برای جبران گذشته همگی ممکنست در زندگی هر کس اتفاق افتد. .تمثیل یا کنایه ای از موش کور که به زعم بنده بسیار هوشمندانه و بجا بود در این اثر داستان را روایت کرد,در آغاز فیلم زندگی موش کور تعریف شد,برای جستن خورشید تونل حفر کرده و وقتی بیرون می آید کور میشود.شخصیت داستان نیز روندی به همین شکل دارد,وقتی به موجودات ناقص زیر زمین میرسد,از پیرزنی متولد میشود و شروع به حفر تونل میکند و وقتی به دنیای واقعی(و به زعم کارگردان,کثیف و سرشار از تباهی) میرسد,میسوزد. در کل بنظر من این فیلم بسیار عمیق و در مواقع لازم معترض و واقع گرا بود و بشخصه این اثر را هم ردیف آثار لینچ بزرگ میدانم,امیدوارم از این اثر متفاوت لذت ببرید.
agha aaaaaaaaaali bod
دیدگاه کاربران
ارسال دیدگاه