"آندرس" با پایان یافتن ازدواجش و انزوای احساسی اش، با زوجی که دچار مشکلات روحی و روانی هستند آشنا می شود. در این حین او با "آنا" که در غم از دست دادن همسر و پسرش قرار دارد آشنا می شود. آن دو عاشق هم می شوند، اما...
samaneh524
یه مرد پیدا نمیشه این شاهکارو ترجمه کنه ؟
mehdi.taheri007
این فیلم از چند لحاظ تجربه ای جدید برای برگمان به شمار می رود.\nاولین فیلم رنگی برگمان می باشد که البته باز در صحنه های رویای آنا فیلم سیاه و سفید می شود.\nبا این وجود استادانه از رنگها در جهت محتوی استفاده می کند. به لحاظ مضمونی و ساختاری این فیلم ادامه ایی بر فیلم shame می باشد.در دوره ای که جهان را دوباره بعد از خاطرات کودکی برگمان که همزمان با جنگ حهانسوز دوم بود،جنگ فرا گرفته و در این میان ارجاع مستقیمی دارد به صحنه اعدام ویت کنگی مفلوک در جنگ ویتنام توسط نیروهای آمریکایی(صحنه ایی که آنا و آندره آ به تلویزیون نگاه میکنند و بعد با احترام پرنده ای زخمی را میکشند و دفن میکنند).\n\nدر این فیلم به گفته خودش از رنگ سرد و آرامبخش آبی استفاده نکرده و از رنگهای تند و استرس آور قرمز استفاده بیشتری کرده است.\n\nتجربه جدید او دیالوگهای واقعی و مستند گونه از بازیگران فیلم با نام واقعی آنان است تا باز درونیات آنها را از تصویر به کلام آورد.\n\nدر این فیلم باز تصاویر استعاره گونه، فراوان است.خورشیدی که در سکانسهای اولیه در اکستریم شاتی به پس مه ای سیاه می رود حکایت از زندگی آندره آ است که در تنهایی خود دوباره درگیر رابطه هایی خارج از اراده و میل خود می شود تا آنجا که در سکانس آخر تنها و سرگشته و مستاصل در جاده می ماند.\nیا وقتی که اوا تنها به دیدار آندره آ می رود و هر دو در زمینه آتشی شعله کشان همدیگر را می بینند حکایت از رابطه غیر متعارف و خطرناک زنی متاهل با مردی تنها دارد.\nفیلم چهار کاراکتر اصلی و یک کاراکتر تمتیل گونه دارد.\nتکرار یک مثلث عشقی.شوهر سابق آنا و اوا و آنا و حال آندره آ و اوا و آنا.\nشروع رابطه مانند هم و پایانی تقریبا مشابه هر دو در ماشین اما اینبار بدون تصادف و مرگ.\nتصاویر کشته شدن حیوانات و شکنجه آنان تصاویری نمادین از حالات روحی شخصیتها و البته عواطف انسانی که از کشتن حیوانات لذت میبرند.\nبا این وجود این فیلم را خود برگمان دوست نداشت و معتقد بود بیشتر کاتالوگی از خلقیات و روحیات است تا فیلنامه ایی منسجم.بر خلاف نظرش و با وجود انتقاداتی که به دیگر کارگردانان داشت در این فیلم به ورطه ریتم کند و کسالت بار و دیالوگهایی بیانیه وار (در آنجا که آنا و آندره آ درباره مفاهیم آزادی سخن میگویند) افتاده است.در این فیلم فرم فدای محتوی شده است.\n\nسخن درباره شخصیتها بسیار است.\n\nو نکته پایانی اینکه این فیلم در جزیره فارو،جایی که برگمان و لیو اولمان چند سالی بعد از طلاق اولمان در آن زندگی کردند،فیلمبرداری شده است.
shiny_diamond15
آدم این همه اسم بزرگ رو کنار هم می بینه دلش می لرزه.\nدرود بر برگمان،افتخار سینما.\n
mohasanak
شاهکاری از برگمان زجر کشیده ...\nدرباره مصائب آنا نمی توان صحبت کرد بدلیل آنکه به پیچیدگی خود انسان است ...\nمصائب آنا باید حس شود ...\nاگر نمیشود در باره چیزی توضیح داد و نوشت به معنای آنست که باید آن را به تصویر کشید... و این فیلم در مورد همان چیزیست که باید در سینما باشد و باید با همین مدیوم آنرا خلق کرد و لاغیر.\nمصائب آنا متعلق به سینمای حقیقی است ... سینمایی که به آفرینش همزاد جهان میپردازد.
دیدگاه کاربران
ارسال دیدگاه