"کوپفرکینگل" از کار خود در کوره های جسدسوزی در چکاسلواکی لذت می برد.او خواندن کتابهای تبتی در مورد مرگ را دوست داشته و از باوری که سوزاندن جسد می تواند عذاب را تسکین دهد حمایت می کند.او را "رنکه" که در جنگ جهانی اول برای اتریش جنگیده برخورد می کند و...
لحن فیلم بین یک اثر روانشناسانه ی ترسناک و یک کمدی سیاه، در نوسان است و در این زمینه بسیار هم موفق عمل می کند. چه اگر نبود این لحن طنازانه، و اگر نبود فرم کارگردان برای اثرش، شاید با آن دسته آثار دردناکی مواجه بودیم که دیدنش کارِ هر کسی نبود .\n\nپیشنهاد میشود\n
دیدگاه کاربران
ارسال دیدگاه