Oedipus Rex Poster

Oedipus Rex 1967

104 دقیقه
7.3 Rating
6K

«شاه لايوس» (بارتولي) فرمان مي دهد تا پسر نوزادش، «اديپ»، را در صحرا رها کنند. اما چوپاني (داوولي) «اديپ» را نجات مي دهد، به دربار کورنت مي برد و «شاه پوليبوس» (بلاشمي) او را به فرزندي مي پذيرد. «اديپ» بزرگ مي شود (چيتي) و خيلي زود نيز از پيش گوي معبد دلفي مي شنود که روزي پدرش را خواهد کشت و با مادرش ازدواج خواهد کرد...

Pier Paolo Pasolini
برنده 5 جایزه و نامزد 5 جایزه دیگر

سایر جزئیات

Not Rated

زیاد

خیلی کم

1967-09-03
104 دقیقه
$2,248.00

دیدگاه کاربران

ارسال دیدگاه
ساسان حسن آبادی's avatar ساسان حسن آبادی
7 سال پیش

سال فیلم رو اشتباه زدین...این فیلم برای سال 1967 هست

rezahitson's avatar rezahitson
7 سال پیش

اخه مردك مرده شور تورو ببره با اون فيلمت. \n\nمن موندم پازوليني يعني چي. \nتو خود ايتاليا اينو هيچي حساب نميكنن. رفتم و ديدم كه ميگم \n

alavi.mehrnoosh's avatar alavi.mehrnoosh
7 سال پیش

چرا فیلم های دیگه کارگردان رو برداشتین؟ واقعا که!

ALIREZA TAVALLAIE's avatar ALIREZA TAVALLAIE
9 سال پیش

#ادیپ_شهریار#پیر_پائولو_پازولینی#سوفوکل\nخنجری فرو میکنم در چشمانم،از روی دانایی،تا دیگر از جبر دیدن حقارت انسان در بردگی تن رهایی یابم.\nدیگر توان مبارزه با هوسم نیست،تاب چشم بستن روی جبر واقعیت را هم ندارم.\nپس نابینایی آخرین پل فرار است،زیرا نای تفکر ندارم،چونان هزاران تن که خو گرفته اند با این سرنوشت محتوم،با این جبر در انتخاب. \nادیپ پازولینی برخلاف ادیپ نمایشنامه ی سوفوکل دانا نیست،نقطه ی مقابل روشنفکری ایست،بنده ی تن است،بازوانش حلال مشکلاتش است،به جبر سرنوشت اش تن داده و اهل مبارزه نیست.\nو چه زیبا پازولینی با جامپ های زمانی اش از حال به گذشته، و در انتها از گذشته به حال،ادیپ را نه شهریار تبس،بلکه انسانی نوعی باز مینماید،نماینده ی تمامی انسان های تاریخ\nهرچند که با پرش به ایتالیای دوران فاشیستی،بار دیگر عناد خود را با فاشیستها عیان میکند.\nفیلم پازولینی برخلاف نمایشنامه ی مینیمال سوفوکل، پر از پر گویی های تصویری است،مملو از جزییات، و بازی های بسیار غیر واقعی برای فاصله گذاری،تا هر لحظه کارگردان سوم شخصی حاضر باشد در پس تصاویر،و خواسته هایش را تحمیل کند بر بیننده،همچون جبر تحمیل شده بر ادیپ نوعی.

Aidin Safavi's avatar Aidin Safavi
9 سال پیش

من فقط یه چیز درباره فیلمای پازولینی میگم : راکورد و گریم و طراحی صحنه همشون تو حلقم.\nدر واقع اینهایی که گفتم اصول اولیه فیلمسازی که پازولینی خدا رو شکر هیچکدوم از فیلمهاش ندارن.\nتو همین فیلم خلاقیت موج میزنه خب آخه وقتی صحنه های شبیه هم رو 1000 بار نشون بدی که فقط طرف باید احمق باشه و لذت ببره. تازه همینیم که میبینن به خاطر صحنه هایی که لباس تن کسی نیست که اینم تو فیلماش تقریبا 80 درصدش رو تشکیل میده.آق من احمق من نفهم من بی شعور از این آدم بدم میاد.

فیلمهای مشابه