xer_xez
dadash eshteba sibil gozashti. . marlon brando be in yarue ke ru pustere filme :D\n
sinaghahremani13
به مولا یه لحظه فکر کردم مارلین براندو تو نقش godfather :|
Mobinahmady007
نقد فیلم «رابطه‌ی مرگ‌بار» (The Deadly Affair) - شیرجه به عمق سردرگمی\n\n۱۹۹۶ سالی بود که بروز اتفاقاتی در آن، همچون عرضه‌ی فرا فیلم‌هایی مثل «رابطه‌ی مرگ‌بار»، آن را اندکی از سال‌های قبل و بعد از خود متمایز کرد. «رابطه‌ی مرگ‌بار» فیلمی است در ژانر جاسوسی - معمایی که به لطافت هرچه تمام‌تر، معماهای جذابی را پیش روی بیننده قرار می‌دهد و بیننده را مجبور می‌کند حسابی فکر خود را درگیر جریانات فیلم کند. سیدنی لومت، کارگردان فیلم، با استفاده بازیگرانِ صیقل‌خورده و با تجربه‌ای چون جیمز میسون و لین ردگریو، به‌خوبی حس یک فیلم جنایی را به مغز استخوان شما منتقل می‌کند و با تلاش بسیاری که برای نگه داشتن مخاطب در پای فیلم انجام می‌دهد، «رابطه‌ی مرگ‌بار» را به الماسی درخشان در بین فیلم‌های جاسوسی دهه خود تبدیل می‌کند.\n\n«رابطه‌ی مرگ‌بار» داستانی «به ظاهر» تک‌سطحی و ساده دارد؛ اما همین داستان ساده، با پیش رفتن روند فیلم، پیچیده و پیچیده‌تر می‌شود و حسابی مغز شما را درگیر می‌‌کند؛ در روزهای آفتابی لندن، چارلز دابس (با بازی جیمز میسون)- که یک کاراگاه زبده تلقی می‌شود - در پیش روی خود، پرونده خودکشی مشکوک یک کارمند دولتی را نظاره می‌کند؛ پرونده‌ای که گرچه در ابتدا همچون دیگر پرونده‌‌ها به نظر می‌رسد، اما رفته رفته «مرموزتر» می‌شود و در این بین مامور زبده‌ی قصه‌ی ما، بارها و بارها با چالش‌های «سردرگم‌کننده» رو‌به رو می‌شود. منشا داستان این فیلم، رمان مشهور Call for the Dead از جان لو کاره است که البته فیلم در بسیاری از نقاط، آن را به تکامل رسانده است.\n\nفیلم در بسیاری از موارد، روندی آرام و منطقی را پیش‌ می‌گیرد و به بیننده این فرصت را می‌دهد که درمورد اتفاقات رخ داده، فکر کند؛ اما در بین صحنه‌‌های آرام فیلم، گَه‌گاهی شاهد هیجاناتِ افسارگسیخته‌ای هم هستیم که تنوع فیلم را برای شما بالا می‌برد. مامور زبده‌ی ما بارها در تنگنا گیر می‌افتد و کارگردان با تصویربرداری بی‌نظیرش باعث می‌شود پیش‌بینی‌های نادرستی انجام دهید و در نهایت، از نتیجه‌ی به دست آمده، حسابی شگفت‌زده شوید.\n\n«رابطه‌ی مرگ‌بار» به عقیده‌ی من «فرا فیلمی» است که بارها شما را به تسلیم خودش در می‌‌آورد. در زندگی امروزه که برخی کارگردانان با فیلم‌های معمایی‌شان، اعصاب بینندگان را خراب می‌کنند و آمپر آن‌ها را به صد می‌برند، «رابطه‌ی مرگ‌بار» فیلمی است که به خوبی با معماهای معقولانه و قابل‌تفکر، هرآنچه را که دارد رو می‌کند. از این حرف من، برداشت اشتباه نکنید؛ منظور این نیست که فیلم معماهای پیش‌پا افتاده‌ای را در جلوی‌تان قرار می‌دهد؛ بلکه می‌خواهم بگویم که تعدادی از فیلم‌های معمایی جدید هستند که با روایت‌هایی غیرمنطقی، باعث می‌شوند بیننده «علاقه‌ی» تفکر درمورد آن را نداشته باشد؛ اما در این بین، «رابطه‌ی مرگ‌بار» اصلا و ابدا چنین حسی را به شما منتقل نمی‌‌کند.\n\n«رابطه‌ی مرگ‌بار» در مجموع نماینده قدرتمندی برای فیلم‌های جاسوسی تلقی می‌شود. فیلم در تک‌تک لحظاتش سعی می‌کند بیننده را درگیر خود کند و روند را پیش ببرد؛ «رابطه‌ی مرگ‌بار» در چند دقیقه‌ی آخرش، بیننده را ضربه‌فنی می‌کند (!) و با یک جمع‌بندی معقول و مناسب، باعث می‌شود بعد از تماشای فیلم، احساس خوبی داشته باشید و با خود کلنجار بروید که چه موقع مجددا می‌خواهید فیلم را تماشا کنید!\n\n\nتهیه‌شده توسط مبین احمدی
دیدگاه کاربران
ارسال دیدگاه