"پاول" جوان به تازگی از ارتش فرانسه بازنشسته و از زندگی اجتماعی ناامید شده است. در حالیکه دوست دخترش خود را به عنوان یک خواننده پاپ معرفی می کند او از دوستانش بیشتر و بیشتر جدا می شود و...
خیلی کم
خیلی کم
این گدار همیشه شاداب
یکی از 5 فیلم برتر گدار\n یک نفر رو بکشی ، قاتلی.هزاران نفر رو بکشی فاتحی و اگر همه رو بکشی ، خدایی.\n\nتو این فیلم هم گدار مثل اثر شاخص دیگه اش پیرو خله خیلی به فرهنگ پاپ آمریکا طعنه میزنه و همین یکی از جذابیت های غیرقابل انکار این فیلم مهم به شمار میاد.گدار خیلی راحت و بی الایش مارکس و کوکا کولا و باب دیلن و غیره رو به بازی میگیره و به شکلی غیر قابل تصور درون شما رو به جوش و خروش وا میداره.\nمطمئنم خیلی از جوون های فرانسوی با دیدن این فیلم تحریک شدن و شورش های می 1968 پایه ریزی کردن.جایی که همین آقای گدار و سارتر و رفقا حتی موفق شدن جشنواره ی کن رو هم کنسل کنن.\n
دیدگاه کاربران
ارسال دیدگاه