پروفسور «بورگ» همراه عروسش، «ماریانه» که در زندگى زناشویى با همسرش مشکل دارد، براى دریافت دکتراى اقتصاد ( در پنجاهمین سالگرد فارغ التحصیلی اش از دانشگاه ) به لوند میرود... تمامی فیلم در ۲۴ ساعت روایت میشود...
محمدحسین شهبازی
بسیار بسیار عالی و جذاب.مرز بین رویا و واقعیت به زیبایی برداشته میشه و لحظات شیرین و تلحی رو رقم میزنه.حتما ببینید.
شهریار سلطانی
«برگمن است دیگر»\nبعد از دیدن این فیلم تازه به معنای واقعی کلمه یسینما پی بردم.در وصف توت فرنگی های وحشی کلمه ها و جمله های زیادی می توان گفت. از نظر بنده در کنار پرسونا و مهره هفتم بهترین فیلم برگمن کبیر بود.\nاگر از دوستاران برگمن و سینمایش هستید در دیدنش تردید نکنید.\n10/10
Sedigheabsangeref
یک فیلم به شدت عالی و زیبا و پر مفهوم\nچقدر دیر چقدر دیر ایزاک به طرز زندگی اشتباهش پی برد چقدر دیر به پرستارش گفت که بیا باهم راحت باشیم چقدر دیر به عروسش فهموند که عوض شده چقدر دیر به پسرش میخواست بگه که قرضش دیگه برا اهمیت نداره \nزندگی ایزاک مطمئنن برگرفته از زندگی خود کارگردانه\nبیگانه پرست مردم دوسش دارن اما خونوادش.....\n رفتارش با مادرش مادر سرد و بی روحش حس پوچی و بی فایدگی حس اینکه پدرت فکر کنه تو از اون نیستی خیانت زنش بهش واقعا فیلم پرمحتوایی بود .در حین اینکه میتونی معروف باشی میتونی پروفسور باشی میتونی پولدار باشی ولی این مشکلات رو هم داشته باشی .واقعا میشه با دیدن این فیلامها درس زندگی اموخت.\nممنون برگمان.ممنون
meshkibaf1344
یکی از ماندنی ترین فیلم های تاریخ سینما\n\nزمانیکه برگمان فاصله ی میان رویا و واقعیت را بر می دارد.\n\nبرگمان کبیر باز یک اثر ماندگار خلق کرده است که در آن فاصله ی رویا و واقعیت را بر می دارد به طوری که دیگر هر چه جلوتر می رویم معلوم نیست که این رویاست یا واقعیت است و برگمان همچون امری واحد آنها را درهم می تند و رابطه ی علی و معلولی بینشان ایجاد می کند و هر دو را نسبت به هم متأثر می کند.\n\nما همراه با ایزاک بورگ رویاها، خاطرات و سفری را تجربه می کنیم که همه ی آنها به یکدیگر مرتبط است و همچنین سه نسل را از دیده ی خود می گذرانیم یعنی مادر، پسر(ایزاک) و پسر ایزاک(اوالد) که هر سه دارای جهان بینی یکسانی هستند اما از همه بدتر این است که هر چه این نسل جلوتر می رود در این جهان بینی تلخ، مصرتر می شود.\n\nمادر را به یاد بیاریم که چقدر خشک و سرد است و یادگاری های دوران بچگی فرزندانش را انگار همچون اموری بی اهمیت نگاه داشته است و همچنین فرزندانش جزء برای قرض گرفتن پول به او سر نمی زنند و این شیوه ی رفتار خشک را فرزندانش، به ارث برده اند و ما ایزاک را می شناسیم که فردی تنها و به شدت به اطرافیانش بی توجه است و این حالت به اوالد به طوری به ارث رسیده است که عروسش به ایزاک می گوید پسر تو یک مرده ی متحرک است و از زندگی لذتی نمی برد.\n\nرویای آغاز فیلم به نظرم خیلی مهمه پس بررسیش می کنیم. او در کوچه های خیابان سرگردان است و هیچ انسانی هم دیده نمی شود به جز موجودی عجیب که انگار تصور رویاوار ایزاک از خودش است یعنی موجودی خشک شده، جمع شده، بدون چشم و بی خاصیت. و ساعتی که عقربه ندارد که نشان مرگ است و آن ساعت را در خانه ی مادرش هم می بینیم و در اوج رویا او جنازه ی خود را در تابوت می بیند که زنده است و سعی می کند ایزاک را به درون خود بکشد. این رویا فوق العاده عالی شرایط روحی شخصیت را به تصویر می کشد و همچنین به او هشدار می دهد که بیشتر از این که از مرگ بترسد از زندگی بیهوده و مرگ بیهوده بترسد فرصتی که هیچگاه مادر و پسرش نداشته اند یعنی به چالش کشیدن خودشان و شناخت خودشان.و رویای دیگری که فوق العاده است، زمانیست که در کلاس درسی که کمی شبیه به دادگاه هم هست او را گناه کار به خودخواهی و بی رحمی می کنند و حتی سواد او را به سخره می گیرند.\n\nدر واقع سفری که او شروع می کند سفری به اعماق رویاها و خاطراتش است تا خود را انسانی متعادل کند و همچنین یکی دیگر از تمهیدات برگمان وجود دو شخصیت سارا در فیلم است که هر چه جلوتر می رویم انگار سارای در خیال و خاطره با سارای واقعی، تمایزشان سخت می شود و خصوصاً در لحظه ی پایانی، سارا به او می گوید که من همیشه تو را دوست داشتم و اینجا دیگه کاملاً فاصله ی واقعیت و خیال برداشته می شود اما متأسفانه نمی شود در اینجا تحلیلی عمیق تر از سارا و نقشش در این فیلم داد. \n
mboy2050
این فیلم داروی اعصابه !
payambiglari96
چه دیدگاهه قشنگی داشت این فیلم به زندگی \nدوست داشتنی\nملموس\nروان \nولی عمیق \nصفتای خوبی میتونن باشن در وصف این شاهکاره برگمان \nخیلی زیبا میشد معنای زندگیرو حس کرد با پیشرویه داستان \n
Sorooshhadibagi45
و نکته ی دیگه این است که این فیلم گرچه کمتر برگمانی است و لی مختصات اولیه آثار فیلمسازی را در برمیگیرد
Sorooshhadibagi45
اسپویل\n\nفیلم تحول گرایانه دارد،ولی برخلاف اکثر اینجور فیلما پایانی با رستگاری کامل ندارد.وقتی ایزاک دور افتادگی خود را از اطرفیان می بیند شروع به درست کردن رفتار خود می کند.\nگرچه از از نظر ایده آلیسم مسیحی این جهان ظرفیت رستگاری کامل را ندارد اما برگمان بی ذره ای اعتقاد به ایده آلیسم این رستگاری را به ذهن ایزاک منتقل می کند.جایی که بالاخره سارا و دیگران او را با همان شخصیت سال خورده و فرتوت می پذیرند تا جزئی از خاطرات شود.
sinaehtesham4
یه لحظه فک کردم مرد تو کاور لنینه(فیلم خیلی زیبایی بود)
Alireza esm
هرچه بيشتر با سينماي اروپا آشناتر ميشم وفيلم هاي اساتيدي مثله فليني،برگمان،تاركوفسكي،پازوليني،برسون و... ميبينم سينماي هاليوود و امريكا برام بي معنيتر ميشه.\nاين فيلم بسيار متأثر كننده و زيباست.استاد برگمان سردي و به روحي وخودخواهي بدون عشق و به زيبايي مورد بحث قرار ميده.بازيگران در اين فيلم عالي هستند و برگمان كبير هنر كارگردانيش را همراه با يه فيلمنامه بسيار روان و زيبا به رخ ميكشه.
parsa.allein
فیلم بزرگیه، از یه کارگردان بزرگ\nمثل تعداد زیادی از فیلم های برگمان پر مفهوم اما در ظاهر ساده\nریتمش یه مقدار کُنده ولی پیشنهاد میکنم ببینیدش\nهر چند شخصا به اندازه‌ای که ازش تعریف میشه لذت نبردم
امید فرامرزی
فیلم که رابطه های با افراد ديگه چگونه در وجود یک فرد تاثیر می گذارد و با از بین رفتن این رابطه خود انسان نیز نابود می شود \nانسان با رابطه های که دارد معنی پیدا می کند \n
ashervin72
بی نظیر و بی نقض
aidin dadvar
BA ARZE EHTERAM BE DOOSTDARANE IN FILM , MAN NATOONESTAM ERTEBAT BARGHARAR KONAM VA KHOSHAM NAYOOMAD
meysamahmadipouya
بهترین بهترینای برگمان از نظر من\nاز هر چیزی صحبت میکنه، از ارتباط نسلها تا دغدغه های خود برگمان کبیر در زندگی و تلفیق شادی و رنج، افسوس و حسرت، خنده و غم در مرور خاطرات گذشته ی هر شخص\nدر کل این فیلم خود زندگیست
fardin_koeik
باید اِستاد و فرود آمد\nبر آستان دری که کوبه ندارد،\nچرا که اگر به‌گاه آمده‌باشی دربان به انتظار توست \nو\nاگر بی‌گاه\nبه در کوفتن ‌ات پاسخی نمی‌آید.\nاحمد شاملو
marwanjan30
عالی ، ی شاهکار ب تمام معنا
hasan1392
فیلم درباره تــنــهــایــی و نـوسـان بین رویاهای اكسپرسیونیستی و ناتورالیسم روزمره است كه برگمان با تبعیت از منطق رفرمیستی خود ادغام زمانی گذشته و حال را به نمایش در می آورد.\nپیشنهاد میکنم تماشای این شاهکار سینمایی را از دست ندهید.
amirmohamadi_cr7
چیزی تو دلم مونده نمیتونم نگم\nقبلا گفتم این فیلم بهترین فیلمه برگمانه\n\nاما حالا میگم این فیلم بهترین فیلم تاریخ سینماس.
alireza_anjomshoa
سینما یعنی برگمان و تارکوفسکی!!!
j_sh82
برنده خرس طلایی برلین ...
mehrdad.kiashemshaki.2014
اقا فیلم شاهکاره شاهکار.تمام عناصر زندگی در این فیلم موج میزنه.خدای من...چه بینشی داشته این برگمان روحت شاد\n10 از 10 بدون تعارف.
mhmpersia
ممنون میشم از دوستانی که تواناییِ نقد محتوایی دارن؛ در پیجِ آثار هنری، برداشت ـشون رو از فیلم ذکر کنن و فقط به تعریف و تمجید از اثر، اکتفا نکنن
hamidcooper7
اگر نگوییم اصلیترین، اما یکی از نگرانیهای اصلی اینگمار برگمان (دستکم در سینمای این کارگردان) تنهایی انسان مدرن در زندگی مدرن است. و دقیقتر، انسان سالخورده و تنهایی با تعریفی اینجهانی و مادی. در آخرین فیلم برگمان (ساراباند.۲۰۰۳) هم رگههای پررنگ این نگرانی خودنمایی میکند و در توت فرنگى هاى وحشی، مضمون اصلی فیلم را شکل میدهد. تنهایی مردی که به نزدیکی مرگ رسیده و این تنهایی، در سینمای برگمن چنان تنهاییست که مرگ را از یک مرز مشخص به محدودهای پیوسته با زندگی تبدیل میکند. تا جایی که در زنده یا مرده بودن عمو ایزاک در فیلم توت فرنگى هاى وحشی باید شک کرد. اینکه چرا دغدغه ى تنهایی انسان مدرن در سینمای برگمان در قالب مردان و زنان سالخورده رخ مینماید، خود به زمینه هاى جامعه شناختى شمال اروپا بازمیگردد. از دیدگاهی دیگر، سینمای برگمان به شدت اروپایی و البته اسکاندیناویاییست. برای نزدیک شدن به افق فیلم باید کسوت سینما و ادبیات آنگلوساکسون و به ویژه امریکایی را از تن به در آورد و مدرنیته ى اروپایی را به یاری طلبید. این میانه بازاندیشی در عنوان فیلم شاید بتواند راهگشای قضیه باشد:\nعنوان سوئدی این فیلم smultronstället است که در زبان انگلیسی به اشتباه Wild Strawberries (توت فرنگى هاى وحشی) برگردان شده است. در حالی که در زبان سوئدی، این واژه به «محل رویش توت فرنگى هاى وحشی» اطلاق میشود. این اشتباه در ترجمه، آنجا اهمیت مییابد که بدانیم توت فرنگى وحشی نمادی از تابستان، طبیعت، هوس و گناه است. در حالی که محل رویش این توت فرنگى که به طور معمول جایی در انبوه جنگل و پر از خار و تیغ بوده و برای یافتن آن باید جستوجو نمود و هرگز کسی جای آن را به دیگری یاد نمیدهد، نمادی از جست و جو برای یافتن است.\nتاثیر توت فرنگى وحشی بر سینمای جهان و حتا ایران، کمنظیر است. گذشته از نمونه هاى خارجی، رد استفاده از سکانسها و فضاسازیهای فیلم را میتوان در خشت و آینه ى ابراهیم گلستان تا یک بوس کوچولوی بهمن فرمانآرا دنبال نمود.\nعلاوه بر فیلمبرداری سیاه و سفید و استفاده از کنتراستهای شدید و تمرکز نور بر روی بازیگران، در برخی از صحنه ها، از شرایط آب و هوایی سوئد برای القای فضای رخوت و پوچی آخرین روزهای زندگی یک مرد (یا نخستین روزهای مرگ یک مرد!) استفادهی فوقالعادهای شده است. گفتارهای عمو ایزاک بر روی تصویر، گویا از دنیای دیگری میآید. روایت شخصی از خاطرات مرد تنهایی که در واقع به تنهایی خودخواستهای رسیده و روند انزوا و عدم توجه به اطراف را به منتهای خود رسانده است.
mohammadreza javadi
بعضی موسیقی کلاسیک رو دوست دارند\nاین فیلم هم مثل موسیقی کلاسیک میمونه و خیلی ها از این نوع موسیقی خوشش نمیاد یا گوش نمیدن این فیلم هم از همون دسته است. (من پاپ رو ترجیح میدم)
دیدگاه کاربران
ارسال دیدگاه