آندره خلبان جوان، عاشق مارکیز دولاشنزه می شود. ولی نمی داند که اولین قاعده بازی به سبک اشرافی این است که هیچ چیز را جدی نگیرد و بگذارد که بازی ادامه یابد. وقتی این قانون زیر پا گذاشته می شود چیزی جز رنج و مرگ باقی نمی ماند...
چه پوستری داره این فیلم...\nفیلم ماله 80 سال پیشه ولی انگار امروز پوسترش طراحی شده...\nدمشون گرم
نسبت به سال ساختش وال پیپر خوبی داشته!!!
فیلم اجتماعی قوی که با تم عاشقانه اش دنیای پیرامونش را شجاعانه نقد میکند.\nژان رنواردر رابطه به قاعده بازی می گوید:در قاعده بازی، آنچه را می دانستم به تماشاگران منتقل کردم، اما مردم این را دوست نداشتند. حقیقت، آنها را پریشان خاطر می کرد. یک ربع قرن بعد از آن، در دانشگاه هاروارد، یک سخنرانی ایراد کردم. قاعده بازی را در سینمایی در آن نزدیکی نمایش می دادند. وقتی من پشت تریبون قرار گرفتم، ناگهان فریاد شادی از جمعیت بلند شد. دانشجویان فیلم را تحسین کردند. از آن زمان به بعد، اعتبار این فیلم به طور مرتب افزایش پیدا کرد. آنچه در سال 1939، به عنوان توهین به جامعه تلقی می شد، اینک نشانه روشن بینی بود.\nاز این فیلم میتوان به عنوان آخرین شاهکار سینمای فرانسه قبل از موج نو نام برد.شخصیت ها در فیلم با دقت ساخته میشوند و ما تمام آنها را به خوبی میشناسیم و در بعضی اوقات با آنها ارتباط نزدیکی برقرار میکنیم.شعری که در تیتراژ ابتدایی نشان داده میشود,یک شعر عاشقانه ای است که تحلیلش در پایان فیلم برعهده ی مخاطب گذاشته میشود.در کنار نقد اجتماعی تند و تیز رنوار بر جامعه فرانسه از ترسیم عشق حقیقی و هوس افراد در فیلم نمیتوان چشم پوشی کرد,به نظر من این فیلم عشق را زیبا تر از هر فیلم دیگر به درستی نشان میدهد.فیلم از همان سکانس اول به ما می آموزد که اولین قاعده بازی دروغ است,سخنی که در جامعه فعلی بسیار صحیح است.قاعده بازی در حال حاضر محبوب تر از گذشته در نزد منتقدین است زیرا جامعه ای که در سال 1939 کمی فانتزی به نظر میرسید حالا کاملا حقیقت پیدا کرده است و ارزش سینمایی این اثر را بالابرده است.
فيلم Grand Illusion از همين کارگردان قبلا توي سايت بود ولي الآن هرچه گشتم نبود!!
باورتون میشه این پوستر برای سال 1939 هست؟؟؟\n
قواعد بازی فیلمی بسیار مهم و تند و گزنده در نقد تزویر و دروغ طبقه مرفه بورژوازی....\nرنوآ قواعد لازم و کافی برای زیستن در جامعه بورژوازی رو ، دروغ گفتن و دورویی میدونه که آندره همونطور که در فیلم گفته میشه، چون انسان صادقیه نمیتونه در این جامعه زنده بمونه ... \nبرجسته ترین قسمت فیلم، کارگردانی فوق العاده رنوآ ست که فیلم رو از اثری معمولی به اثری جاودان تبدیل کرده...
نه تنها بورژوازی و جامعه بلکه مغز را به چالش می کشد این فیلم (نقد فیلم را در سایت نقد فارسی بخوانید حرفی برای گفتن نمی ماند)
عجب فیلمی بود.رنوآ در این فیلم جادو میکنه...\nاقای مولوی،جناب کریمی و بقیه دوستان خوش حال میشم نظرتون در باره این فیلم بدونم.
\nمتاسفانه علیرغم ظرائف تکنیکی ، ارزش سینمایی بالا و همکاری آندره بازن نویسنده ی کتاب فاخر سینما چیست به عنوان مشاور در کنار رنوا ، فیلمنامه ی این اثر دچار خدشه است ، هر چند این نکته تا حد بسیاری معلول وفاداری رنوا به فیلم اصلی ست که این اثر از روی آن بازسازی شده است .\nدر بین ساخته های رنوا «توهم بزرگ» همچنان جایگاه نخست را برای من دارد \n\nبا احترام - گلستانی
رنوآ میشه تلفظش:)
سينما به قبل اين فيلمو بعد اين فيلم تقسيم ميشه
بهترین فیلم سینمای فرانسه بدون شک
این فیلم به واقع یکی از بهترین های هنر هفتم است.
رنو کارگردان مورد علاقه پول توماس اندرسون
فیلم فوق العاده ای این قواعد بازی زیباست حتما ببینید
the grand illusion hatman bezarin\n
خواهشا بقیه کارهای رنو رو بگذارید... یه کم بیشتر به فیلمهای مهم اهمیت بدید!
دوستان به نظرتون این فیلم ارزش دیدن رو داره؟؟
رنور معجزه گری در مقام کارگردانیست
دیدگاه کاربران
ارسال دیدگاه