یک ستاره‌ی تلویزیون ساکن شهر لس آنجلس که شهرتش کم شده است ، همراه با بدلکارش سعی می‌کنند تا در آخرین سال‌های طلایی هالیوود در دهه‌ی شصت میلادی به شهرت و موفقیت دست پیدا کنند و…
خیلی کم
شدید
داوود
کسایی که این فیلمو دیدن و درکش نکردن برن در مورد شارون تیت یه سرچی بزنن اونوقت بهتر میتونن هدف فیلم حتی اونجا که کف پای کثیف شارون رو نشون میده رو درک کنن. فیلم خیلی قشنگ از هر حرفی که میزنه و چیزای بی اهمیتی که نشون میده در راستای پیشبرد داستان استفاده میکنه. قطعا این فیلم برای من یکی از بهترینا بود و حیف انقدر نقدای بدون اگاهی از طرف کسایی که اصلا نتونستن فیلمو درک کنن بهش شده که میترسیدم ببینمش.
omid2218
دو تا اسکار اصلی گرفته بهترین فیلم گولدن گلوب شده. تو کلی جشنواره جایزه گرفته . تازه با این که ضد همه چی توش حرف زده
SADZAD
کاراکترهای دی کاپریو و برد پیت واقعی نیستند و اصلا هدف فیلم هم همین بوده و تراژدی شارون تیت رو تبدیل به کمدی کرده. دوم این که این یکی از سه نقش آفرینی برتر لئوناردو دی کاپریو هست به اعتقاد من و شایسته اسکار بود! سکانسی که به عنوان نقش منفی داره بازی میکنه و خراب میکنه و بعد دوباره برمیگرده به نقشش فوق العادست. چندین و چند صفت مثبت و منفی رو بازی میکنه تو این فیلم و فوق العاده شخصیت بامزه ای هم داره. شاید بین ۳ فیلم برتر تارانتینو نباشه اما از خوب ها هست.
علیرضا صالحی
حقیقتا با توجه به تعریفاتی که ازش کرده بودن انتظار بیشتری ازش داشتم ولی خب این دیدگاه منه شاید من خوب درکش نکردم بازم ببینید شاید شما خوشتون اومد
ijijjoijio
برای منی که فیلم هارو از دیدگاه عمیق هنری نگاه نمیکنم اصلا جالب نبود
shavn1997
کسایی که هنوز ندیدن و میخوان ببینن اگه یمخوان تو ذوقشون نخوره حتما یه سرچی درمورد زندگی شارون تیت و ریک دالتون و کلیف بوث بکنه مطمینا لذتش از فیلم چند برابر میشه شاید اگه از داستان زندگی اینا خبر نداشته باشی نفهمی اصلا فیلم چی شد چون فیلم بر اساس واقعیته با چاشنیه تارانتینویی
دیدگاه کاربران
ارسال دیدگاه