این فیلم داستان مردی سیاه پوست را از دوران کودکی تا بزرگسالی روایت می کند که در شهر میامی و سردرگم در گرایش جنسی با شرایطی سخت بزرگ می شود.
زیاد
زیاد
Mehrdad Tojjar
یک کلام ختم کلام Hacksaw ridge باس اسکار میگرفت
meysamrostami
پسرهای سیاه زیر نور مهتاب آبی به نظر می‌رسند : نقد فیلم: 1 - «مهتاب» خود سینماست . این فیلم به‌طرز مهارت‌آمیزی تماشاگرانش را از جهالت خارج می‌کند. این فیلم کاری می‌کند تا زندگی فرد دیگری را زندگی کنیم و این فیلم کاری می‌کند در پایان سفر شخصیت اصلی‌اش، دل‌مان به‌طور غیرقابل‌ترمیمی برای او و امثال او بشکند و از خودمان خجالت بکشیم. یا به عبارت دیگر «مهتاب» از آن فیلمهایی است که وقتی کسی ازتان پرسید سینما یعنی چه، می‌توانید سکوت اختیار کنید و فقط این فیلم را برایش پخش کنید. «مهتاب» در نگاه اول فیلم ساده‌ای است. دنبال کردن سه دوره از زندگی پسر سیاه‌پوستی به اسم شایرون که به خاطر جثه‌ی کوچکش به «کوچولو» معروف است به خودی خود ایده‌‌ی تازه‌ای نیست. اما فیلم در نحوه‌ی روایت پیچیده‌اش حتی در بی‌اتفاق‌ترین و آرام‌ترین سکانس‌هایش هم هیاهوی غیرقابل‌توضیحی را در ذهن بیننده ایجاد می‌کند. فیلم روایت این است که این انسان چگونه بر اثر فشار جامعه‌ای که احاطه‌اش کرده است تا مرز فروپاشی پیش می‌رود و چگونه زندگی بی‌رحم و آدم‌های بی‌رحم‌ترِ پیرامونش او را به آدمی که نیست و از آن وحشت دارد تبدیل می‌کنند. «مهتاب» سیاه و دردآور است. حتی در زیباترین لحظات فیلم هم اندوه و لذتی فانی حکمرانی می‌کند. شایرون پسربچه‌ی ۹ ساله‌ای است که به ندرت حرف می‌زند و هیچ‌وقت احساس امنیت و آرامش نمی‌کند. اولین‌بار وقتی با او آشنا می‌شویم که خوآن (ماهرشالا علی) او را در حالی که از دست گروهی از بچه‌ها که اذیتش می‌کنند فرار کرده در یک آپارتمانِ خالی از سکنه و خراب پیدا می‌کند. زندگی روتین شایرون به دو بخش تقسیم می‌شود؛ مورد آزار قرار گرفتن توسط قلدرهای مدرسه و دوباره مورد آزار قرار گرفتن توسط مادر معتادش. شایرون خیلی زود آرامش نداشته‌اش را در کنار خوآن و نامزدش ترسا پیدا می‌کند و آنها به‌طور غیررسمی به والدین ناتنی‌اش تبدیل می‌شوند. آنها مکانی برای ماندن و خوابیدن برای شایرون فراهم می‌کنند، شکمش را سیر می‌کنند و با صبر و حوصله‌ای با او رفتار می‌کنند که از فرد دیگری دیده نمی‌شود. این پسربچه طوری برای مدت بسیار طولانی‌ای مورد آسیب‌های روانی قرار گرفته که خوآن و ترسا نمی‌توانند به این سادگی‌ها او را به حالت قبلی‌اش برگردانند و معصومیت نابودشده‌اش را ترمیم کنند، اما حداقل وضعیت او در کنار آنها بهتر از هرجای دیگری است که می‌شناسد. در جایی از پرده‌ی اول، خوآن به شایرون می‌گوید که این خودش است که باید در برابر تمام آشفتگی‌های زندگی‌اش انتخاب کند که چه کسی می‌خواهد باشد. این خودش است که باید هویت واقعی خودش را پیدا کند و نباید اجازه بدهد فرد دیگری این کار را برای او انجام بدهد. از اینجا به بعد دنباله‌روی داستان پسری هستیم که می‌خواهد هویتش را در جامعه‌ای به دست بیاورد که این اجازه را به او نمی‌دهد. یکی از سوالاتی که فیلمهای زیادی علاقه‌ی فراوانی به بررسی آن دارند این است: «تو چه کسی هستی؟» این گرچه مضمون جدیدی نیست، اما کمتر فیلمی را می‌توان پیدا کرد که همچون «مهتاب» آن را با چنین درجه‌ای از جزییات و عمق و صمیمت مورد کندو کاو قرار داده و به نتیجه‌ای رسانده که تن تماشاگر را می‌لرزاند. طبیعتا اولین برداشتی که از ستایش گسترده‌ی منتقدان از «مهتاب» می‌شود این است که فیلم به سیاه‌پوستان و اقلیت‌ها می‌پردازد و باید هم اینقدر مورد توجه قرار بگیرد. اما دوران فیلمهایی که فقط به خاطر پرداختن به اقلیت‌های جامعه مورد ستایش قرار می‌گرفتند گذشته است. حالا فقط صرفا به این دلیل که شخصیت اصلی داستان جزو اقلیت‌هاست به این معنی نیست که فیلم معرکه‌ای ساخته‌اید. در عوض فیلم باید چیز تازه‌ای برای گفتن داشته باشد و از زاویه‌ی قبلا دیده نشده‌ای به مضمون تکراری‌اش بپردازد و «مهتاب» به این دلیل اینقدر خوب است که از این ماموریت سربلند بیرون می‌آید.
عیسی مولا
روایتگری خیلی بد . هیچ حسی نمیده فیلم . شخصیتی ساخته نمیشه . خیلی بده این فیلم . حتی نما های دوربین هم فاجعست . یه جا الکی هی میچرخه ، یه جا دیگه بدون دلیل همراه بازیگر حرکت میکنه . بعضی جا ها هی الکی تکون میخوره . 1 از 10
حسن
خیلی فیلم گهی بود دانلود نکنین
arashrategh
aslan filme khoobi nist 1 az 10
milad
آخه این فیلم چیه ارزش جایزه گرفتن داره؟ حتما جایز ها مونده بود رو دستشون از هر کدوم یکی بهشون دادن
آیدین‌آقائی
صادقانه نظر دادن درباره این فیلم : همه بهت میگن گی
امیرعلی محمدی
یعنی تک تک منتقدین که به این نمره دادن رو باید حلق آویز کرد.۹۹از ۱۰۰ آخه جمع کنین بابا آمریکایی ها مثلا میخوان بگن نه تبعید نژادی نیست. به وا..ه اموجی مووی با اون نمره هاش بیشتر از این ارزش دیدن داره با این فیلماشون روز به روز چرت تر بازیگراش که بدتر دو کلمه نمیتونن مثل آدم حرف بزنن نصف فیلم 70% فیلمو کلا خیره شدن به در و دیوار و توالت بقیشم دارن چرت و پرت میگن بجای اسکار باید بهشون جایزه ی (معذرت میخوام روم به دیوار) عن ترین فیلم تاریخو میدادن برنامه های شبکه۴ از این جذاب تره.
mahbobreza76
خخخ نمره ی منتقدین 99یادم نمیاد هیچ فیلمی نمره ی منتقدینش اینقدر بالا باشه این امریکایی هام ادمای جالبین
ToHiD
آخه این چی بود تو متامتریک 99 گرفت از منتقدا خلاصه بگم یه تیکه گوه...
pouyasb970314
شهامت خاصی میخاست به نظرم ساخت این فیلم..چنتا موضوع مهم رو میکس کرده بود...ولی خوب نه در این حد که بهش پرداخته بشه..حالا فهمیدم چرا برای بهارین فیلم اون ماجرا پیش اومد تو مراسم اسکار
sami.nickbakhsh
به نظرم فیلم خوبی بود واقعا. من به عنوان شخصی که به روانشناسی علاقه دارم این فیلم واسم نکات خیلی جالبی توش بود. در مورد اینکه این فیلم لایق اسکار بود یا نه. من لالالند رو دیدم اون فیلم هم واقعا فوقالعادس ولی باید توجه کرد به اینکه بودجه ساخت لالالند 20 برابر بیشتره.
HAMIDREZA IZADI
خیلی چرت و گنگ بود حیف حجمی که به این دادم\n
mtkpc
فیلمی بود که از نظر سینمایی حرفی برای گفتن نداشت و کاملا معمولی بود\nاما از لحاظ محتوایی فوق العاده مزخرف بود اول فیلم وقتی به پسر بچه می گفتن ک.ون.ی (با پوزش از دوستان خواننده) فکر می کردم که یه حرف زشته که مترجم این جوری ترجمه کرده بعد فهمیدم نه واقعا صفت اون پسر بچه هست!\nهمنجس گرایی یا همجنس بازی فقط و فقط باب میل دشمن بشریت ابلیس هست که موافقش هست و گرنه با هیچ دید انسانی و منطقی نمیشه ازش طرفداری کرد چون اصل بقا انسان و زیر سوال می بره و هدف هالیوود صهیونیستی هم همینه احتمالا سال آینده اسکار تعلق میگیره به فیلمی با مضمون طرفداری از سقط جنین
reza131
5//10
Gorganimohammad
هیچکسی همجنسگرا یا دگرجنسگرا نیست.\nعشق چیزی نیست که به جنسیت ربط داشته باشه. عشق به شخضیت ربط داره.\nدونفر اگه واقعا عاشق همدیگه بشن هیچکسی نمیتونه ازین که همدیگه رو دوست داشته باشن منصرفشون کنه.\nقدرتمندترین حس انسان رو به هیچ وجه دست کم نگیرید.
emil.toopd
یه درام آرام.....کم دیالوگ.......پر تنش\nو بازی استادانه تیم هنریش\nفیلمبرداری...صحنه پردازی...موسیقی متن....همگی دلنشین بودن\nتوی مهتاب....رنگ پسرای سیاه آبیه\nامتیاز من ۸
ToHiD
اصلا دانلود نکنین حروم کردن حجمه امتیاز 4 هم فقط برای علی ماشالا(!) دادم
sfarhadj94
فیلمی نبود که بخوام دوباره ببینمش ... همین یک بارم به زور دیدم ... فک کنم جایزه اسکار دیگه ارزش گذشته رو نداره که با خودمون بگیم پس چون این فیلم اسکار گرفته حتما قشنگه و بشینیم ببینیم ... نه دیگه اینطوری نیست ...
farhanwillmadeit
فیلمی ضعیف با پارت دومی ناراحت کننده. اما فیلمساز با وجود این که اصلا کارگردان خاص و با استعدادی نیست بابت ساخت فیلم مستقلش و این که مظلوم نمایی نکرده قابل احترامه. مشکل این اثر این هست که جامعه هنری سیاه پوستای آمریکایی احساس ناعدالتی میکنن و توقع اسکار دارن و این فیلم نه برای هنر بلکه برای جایزه ساخته شده. \nبازیگران سیاه پوست خوب مثل فارست ویتاکر یا دنزل واشنگتن یا مورگان فریمن به حق این جایزه رو بردن اما به طور مثال پارسال سوژه سیاه پوست ها این بود که چرا ویل اسمیت کاندید نشده در حالی که نه بازیگر تاپیه نه بازی اسکاری ای داشت. \nمن فکر میکردم مبارزه با نژادپرستی تو عصر حاضر از طریق سینما و ساخت فیلم های دراماتیک و اسکار دادن بهشون فیلم خوبی باشه اما ظاهرا فقط توقع ها رو بالاتر برده!\n
Mohammad
شاید این فیلم مستحق اسکار نباشه ولی نمرش تو سایت خیلی پایینه\n8/10
bardiaparizi
حال به هم زن\n
Somesarai
جدا از اینکه در حد اسکار نبود. صدای بازیگرا خیلی ضعیف و صدای آهنگ بلند بود. امتیاز 5 هم زیادشه.
hamid3h
وقتتون رو با دیدن این فیلم تلف نکنید.... من که کردم و پشیمونم...
ali.razmi110
حس بعد از فیلم: حماقت
دیدگاه کاربران
ارسال دیدگاه