Hakimi_ardalan
درود بر آدولف چه هیتلر چه آیشمن.
hadi.road
مزخرفه تبلیغ هولوگاست و مظلومیت یهودیان و .... اصلا کاری به جنبه سیاسیش ندارم ولی خود همون خارجیها هم حوضله این فیلمها رو ندارند .
www.gholam.por
آدولف اتو آیشمان (به آلمانی: Adolf Otto Eichmann) مسئول «اداره امور مربوط به یهودیان» در «اداره اصلی امنیت رایش» بود.[۱] وی که از افسران بلندپایه حزب نازی بود، در جریان جنگ جهانی دوم، دستور فرستادن بسیاری از یهودیان را به «کوره‌های آدم‌سوزی» صادر کرده‌بود.[۲] وی پس از شکست آلمان نازی در جنگ جهانی دوم، موفق شد تا به هم‌راه خانواده‌اش به آرژانتین فرار کند، اما توسط موساد شناسایی شد و توسط یک گروه کماندویی متشکل از افسران موساد و شاباک، ربوده و به اسرائیل آورده شد. وی در دادگاهی در اورشلیم به ۱۵ جرم مختلف که مهم‌ترین آن‌ها «جنایت علیه قوم یهود»، «جنایت علیه بشریت» و «جنایت جنگی در دورهٔ آلمان نازی» بود،[۱] متهم و محکوم شد. وی در سال ۱۹۶۲ میلادی در اسرائیل «اعدام» شد.[۳]آدولف آیشمان در روز نوزدهم مارس سال ۱۹۰۶ در شهر زولینگن آلمان متولد شد. در سال ۱۹۱۴ پس از مرگ مادر جوانش همراه خانواده به شهر لینز در کشور اتریش مهاجرت کرد. آیشمان پس از ناتوانی در اتمام درس به کارگری نزد پدرش پرداخت. در آوریل سال ۱۹۳۲ به حزب نازی اتریش پیوست و در سال ۱۹۳۴ به اس اس (نیروی ویژه پلیس نازی) پیوست و در سمت سرجوخگی در اردوگاه کار اجباری به خدمت گماشته شد.\n\nکمی بعد به اداره مهاجرت یهودیان منتقل شد و موفقیش در کار توجه هیدریش و هیملر سران اس اس را به خود جلب کرد و مقرر شد تا به بررسی «راه حل نهایی مسئله یهود» بپردازد و بدین منظور در سال ۱۹۳۷ به فلسطین مسافرت نمود تا امکان انتقال یهودیان از آلمان به خاور میانه را بررسی نماید. آیشمان به دلایل اقتصادی و تعارض ایجاد دولتی یهودی با افکار نازی این فکر را مردود دانست. در سال ۱۹۳۸ به وین فرستاده شد و اداره مرکزی مهاجرت یهود را بنا نهاد. این اداره اختیار صدور مجوز به یهودیانی که خواستار ترک اتریش بودند و مصادره اموال‌شان به هنگام بازگشت را داشت. در سال ۱۹۳۹ به آلمان بازگشت.در آغاز جنگ جهانی دوم به درجه سروانی اس اس ارتقا یافت و و با تلاش مستمر خود در بیرون راندن یهودیان از سرزمین رایش سوم تا درجه سرهنگی بالا رفت. آیشمان متهم به انتقال یهودیان از سراسر اروپا به اردوگاه‌های مرگ می‌باشد. در سال ۱۹۴۴ به مجارستان که در تصرف آلمان بود فرستاده شد و متهم است که یهودیان بسیاری را در تبعید به مرگ روانه اتاق‌های گاز کرده‌است.\n\nدر پایان جنگ جهانی دوم به عنوان خلبان آلمانی توسط ارتش آمریکا دستگیر شد، اما توانست در اوائل سال ۱۹۴۶ بگریزد و سالها در مناطق مختلف آلمان پنهان گردد. در سال ۱۹۵۰ با کمک نیروهای زیرزمینی اس اس با نام نیکولاس کلمنت به ایتالیا رفت و از آنجا روانه آرژانتین شد و تا سال ۱۹۶۰ تحت همین نام با همسر و فرزندانش در آنجا زندگی کرد. آیشمان در سال ۱۹۶۰ توسط سرویس امنیتی اسرائیل (موساد) شناسایی و از آرژانتین ربوده و به خاک اسرائیل فرستاده شد. محاکمه آیشمان در ۱۲ دسامبر ۱۹۶۱ در تل آویو آغاز شد. وی در دادگاه اتهاماتش را نپذیرفت و خود را بیگناه دانست، اما دادگاه او را گناهکار تشخیص داد و به مرگ محکوم کرد و در شب سی و یکم ماه مه سال ۱۹۶۲ در زندان رمله به طناب دار آویخته شد. جنازه وی در یک قایق پلیس در دریای مرکزی سوزانده شد و خاکسترش را به دریا ریختند.فیلسوف سیاسی هانا آرنت در کتاب آیشمان در اورشلیم با عنوان فرعی گزارشی دربارهٔ ابتذال امر شر، که صورت اولیهٔ آن گزارش تحلیلی او از این واقعه به نیویورکر بود، دادگاه و حکم آیشمان را به نقد کشید. وی جامعهٔ اسرائیل و سیاستمداران اسرائیلی به‌ویژه بن‌گوریُن را به دلیل مجموعه‌ای از اشتباهات، از ربودن غیرقانونی آیشمان گرفته تا کیفیت عمداً نازل ترجمهٔ آلمانی محاکمه سرزنش کرد. وی همچنین از قصور در استماع شهود وکیل مدافع، استنتاج نادرست دادگاه تجدیدنظر و شتاب برای اجرای حکم اعدام در همان روزی که تقاضای عفو رد شد انتقاد کرد.[۴] منظور آرنت از «ابتذال امر شر» (به انگلیسی: Banality of Evil) عادی و پیش‌پاافتاده شدن جنایت و آدم‌کشی صرفاً به دلیل انجام وظیفه است. آرنت به آیشمان اشاره می‌کند که نه احساس گناه و نه تنفر در او به چشم می‌خورد، چرا که صرفاً «وظیفه‌اش را انجام می‌داد؛.. او فقط از دستورها پیروی نمی‌کرد، بلکه از قوانین نیز پیروی می‌کرد».\n\nبخش اصلی متن کتاب تاریخ تفصیلی سرنوشت یهودیان اروپا در دستان آیشمان، مافوق‌ها و سازمان اوست. در این روایت آنهایی که از «شکاف میان کمک به یهودیان برای فرار و کمک به نازی‌ها برای بیرون راندن آنان گذر کردند»، دائماً در معرض اتهامند.
Babak Borhanpour
با سلاملطفا آیشمن 2007 را بگذارید ممنونم.
hepa1991
ندیده میگم دروغه ....
دیدگاه کاربران
ارسال دیدگاه