ندارد
زیاد
خدایی شمام آخر فیلم تو مترو لبخند زد لبخند زدین؟!!!! . . . خیلی عاااالی بود فیلمش
پیامی که من از این فیلم گرفتم: آمریکا چقدر گل و بلبله و روسیه و آلمان چقدر چرک و خشن یک فیلم به شدت سیاسی ...
اصلا هیجان نداشت و فوق العاده یکنواخت و قابل پیشبینی و خسته کننده بود
واقعا هال کردم و هرچقدر که آدم هال بازی تام هنکس هم دو برابرش میکنه انصفا عجب چیزی بود
فقط میدونم که اگه این فیلم در ایران و توسط یه کارگردان ایرانی و در دفاع از آرمانهای ایران ساخته میشد، اون کارگردان به شدت توسط نئو روشنفکران ایدئولوژیست تخریب شده و از هست و نیست ساقط میشد. اونم با تهمتهایی از قبیل سفارشی ساز، کارگردان دولتی، چماقدار دولت و....\nخطر اسپویل...\nاین حس انسات دوستی دولت توی این فیلم منو کشت. برای جاسوسی که در ابتدای فیلم به بیننده ثابت میشه که جاسوسه وکیل درجه یک میگیرن. بهترین سلول رو در اختیارش میذارن. برای آرامشش موسیقی پخش میکنن و وسایل نقاشی بهش میدن. موقع احضار با صدای ملایم و در گوشی از خواب بیدارش میکنن و...\nدر طرف مقابل خلبان وطن پرستی که اتهام جاسوسی اون اثبات نمیشه و شوروی کلا دنبال اثبات نیست. در بدترین و سردترین سلولهای سیبری که حتی کف سلول رو آب گرفته جا میدنش. نمیذارن بخوابه و مدام شکنجش میکنن و....\nو از همه مهمتر در پایان میبینیم که جاسوس شوروی به صندلی عقب ماشین هدایت میشه و جاسوس امریکایی در آغوش کشیده میشه( اونایی که فیلم رو دیدن منظور این جمله رو میفهمن )...\nفیلمسازای ما هم یه کم غرور سفارشی سازی رو از اینها یاد بگیرن مشکلی پیش نمیاد.
چه فیلم خوووبی بود
فیلمای زندگی نامه ای نصفشون حوصله سربر هستن و ارزش دیدن فیلم رو تا انتها کم می کنن.\nاما این فیلم با توجه به زمانش که بیش از دو ساعت بود اصلا حوصله سربر نبود و تا انتها آدمو میکشوند.\nخودم فکر نمی کردم ازش خوشم بیادولی تام هنکش و اسپیلبرگ رو نمیشد به راحتی ازش گذشت. گرچه آخرین فیلم اسپیلبرگ BFG منو ناامید کرد.\n\nفقط یه چیزی هند چی میگه در کشور های سازنده؟!
بهش 9 میدم
این فیلم شاهکار یود...معرکه بود :)\nادمو با خودش میکشونه به فضای اون زمان...
فیلم خیلی کهنست.انگار مال دهه هشتاده.اسپیلبرگ نمیتونه با زمان پیش بیاد.
از هر نظر فیلم کاملی بود \nدیالوگ های خیلی تامل برانگیزی داشت \nاصلاً گذر زمان احساس نشد!\n8.5 از 10
موفقیت این فیلم با همکاری دوباره ی تام هنکس و اسپیلبرگ قابل پیش بینی بود \nداستان خوب و جذابی داشت تنها نقطه ضعف فیلم طرفداری از آمریکایی ها تو برخورد با جاسوس روس بود.
عاشق این فیلمم من معمولا با اینجور فیلم ها احساساتی میشم نه عاشقانه
همه چی کلیشه ی خصوصا تام هنکس و کلیشیه ی میهن پرستیش . \n
خداییش خیلی خسته کنندس این فیلم\nاز وسطاش دیگه هی رد میکردم جلو\nسلیقه ایه\n5 از 10
would it help?
فیلمی قشنگ با دیالوگهای قشنگ
اين فيلم رو حتما ببينيد مخصوصا اگر مثل من عاشق تام هنكس هستيد!
کسالت بار بود فقط بخاطر تام هنکس دیدم
درخشش Mark Rylance و بردن تنها جایزه ی اسکار برایاین فیلم
یه فیلم با حداقل انتظاری که از اسپیلبرگ و کوئن ها و تام هنکس داریم، فیلمنامه ای ساده و روان با اجرایی خوش ساخت به علاوه یه شخصیت درست و حسابی مکمل با بازی بازیگر تئاتری جدید هالیوود، مارک رایلنس.
فوق العاده بود واقعا\nبی نظیر...
فیلمِ خیلی قشنگی بود . \n\nفیلمی که کلا هیجانِ خاصی از لحاظِ جلوه هایِ ویژه و صحنه هایِ اکشن نداره اما با دیلوگهاش شما رو شگفت زده میکنه ... فیلمی که شما متوجه گذرِ زمان توش نمیشید ...\n\nبازیه تام هنکس , مگه میشه یه فیلم از این بَشَر پیدا کنید که توش معمولی بازی کرده باشه ! ضعیف که اصلا نداره فقط معمولی :| این مرد خارق العادس ! \n\nو کارگردانیه اسپیل برگ که تویِ فیلمهایِ واقع گرا و تاریخی و بیوگرافی همتا نداره , جوری فیلم رو به تصویر میکشه که شما هیچگونه از فیلماش خسته نمیشید . \n\nنمره ی من به این فیلم 9 از 10 . \n\n اما راجع به فیلمایِ زندگی نامه یه نکته ای رو بگم :\n\nاینجوری فیلما هیچ وقت نمیتونن شاهکار باشن ! نویسنده هیچگونه سردرگمی و پیچیدگی تویِ کارش نمیبینه ! کارگردان هیچ گونه نبوغ و ایده ای از خودش ایجاد نمیکنه !! و کلا قبل از اینکه بخوان تصمیم به ساختنِ فیلم کنن 1 قدم از بقیه فیلمسازان جلو هستن ... اونم اینه که داستانِ فیلم واضحه !! یه زندگی نامه که هزاران هزار منبع و کتاب و مرجع راجع بهش مطلب منتشر کردن و کارگردان میدونه با چی طرفه ! فقط باید رویِ تصویر پیادش کنه , همین . البته نه که کارِ ساده ای باشه , اما منظورم اینه که هیچ وقت اینجور فیلمارو با فیلمایی که ایدش از ذهنِ خودِ نویسنده و کارگردانه مثل فیلم Inception یا memento یا 21 grams هیچ وقت مقایسه نکنید ! کارگردانایی مثلِ نولان - مثل تارانتینو - مثل ایناریتو , ایده ی ذهنیه خودشون رو بدونِ هیچ منبع و مرجعِ زندگی نامه میسازن ! مخصوصا نولان که اکثرِ کاراش خودش نویسندس ! یه برگه کاغذ میذاره جلوش و بدونِ هیچ منبعیباید شروع کنه به ایده سازی !! پس خیلی واضحه که کارگردانانِ فیلمایِ زندگی نامه یه قدم جلوتر از بقیه هستن و دقدقه ی فکری از لحاظ فیلمنامه و ایده ندارن پس کارشون راحت تره !
بازی عالی رایلنس به همراه بازی خیلی خوب تام هنکس\nانقد رایلنس نقش یه پیرمرد رو دوست داشتنی بازی کرده که آدم رو به گریه میندازه. نقشش هم کم حرف میزنه ولی هرچی میگه تاثیر گذار\nو در مجموع پایان فوق العاده ای داشت. اگه اوایلش واستون حوصله سربر بود به خاطر اخرش هم که شده ببینید\nنمره من 9 از 10
دیدگاه کاربران
ارسال دیدگاه