در پادآرمانشهری در آینده و یا شاید یک دنیای موازی عجیب، بزرگسالانی هستند که مجردند و یا در پیدا کردن زوج ناتوانند. آنها باید به یک هتل بروند و ظرف ۴۵ روز شریک زندگی مناسبی پیدا کنند؛ در غیر این صورت، به حیوانی دلخواهِ خودشان تبدیل میشوند و آنها را در جنگل رها میکنند...
زیاد
زیاد
فیلمنامه ای قوی و قابل اخترام بازی فوق العاده بازیگر مرد فضا سازی خوب و ریتمی ک ب هیچ وجه خسته کننده نمیشه 8/10
فیلم بسیار جالبی بود.ولی نیاز به توضیحات داره
این فیلم تدوین و کارگردانی و فیلمبرداری اش تقریبا میتونم بگم خوبه و تنها ایرادی که من میتونم از کارگردانی بگیرم بعضی از اسلوموشن(slowmotion)های بی جا و بی ربط هست و ایرادات اصلی فیلم توی فیلمنامه هست و باید فضای شهر بیشتر پرداخت میشد تا با وضعیت مردم شهر بیشتر اشنا بشیم و نکته دیگه اینکه چرا افراد درون هتل اینقدر به قوانین پایبند هستن خوب اونایی که نمیخوان تبدیل به حیوون بشن ی انقلاب عظیم راه بندازن و کلاین نظام رو نابود کنن چرا اینکار رو نمیکنن خیلی مسخره است یا اینکه چطور گروه فراری ها ی عده رو مجازات میکنن ولی اونا هنوز بهشون وفادارن و گروه رو ترک نکردن و ....\nنقطه عطف فیلم توی کارگردانی فیلم و تدوین هست که واقعا خوبه فیلمبرداری هم همینطور موسیقی فیلم هم بسیار دلچسب هست شخصیت پردازی ها هم تا حدی خوب بودن ولی کارگردان اون جامعه رو به خوبی نشون داده و جامعه شون مثل ی جنگلی هست و انسان ها مثل حیوون دست اموز که زیر نظر رهبران\nمستبد خودشون هستند و حتی فرار هم فایده ای نداره چون فراری ها هم قانون های خودشون رو دارن \nدر کل فیلم سرد و بی روحی هست کارگردن هم تو نشون دادن این بی روحی موفق بوده\nارزش دیدن رو داره و در تمام طول فیلم ریتم خودش رو حفظ میکنه \nنمره ام ۸ از ۱۰\nفیلم هم برای ۱۷ سال به بالا مناسبه نه ۱۳ سال
فیلمخیلی قشنگی هستش ببینید
فیلمنامه عالی و خلاقانه! به شدت لذت بردم. \nرده سنی 13 نیست کسی براش مهمه در نظر بگیره\n
دوستانی که هی میگن این کجاش کمدی بود، کلمه Dark Comdy رو گوگل کنن
نیمه ی اول به نظرم قوی تر بود و کشش بیشتری داشت.\n
مزخرف ترین فیلمی بود که تا حالا دیدم
من کلا فیلم های درام را دوست دارم ولی خداییش سینمای آمریکا بدرد ژانر دارم نمیخوره و فقط تو ژانرهای حادثه ای و علمی تخیلی موفقند.\nسینمای اروپا تو درام یه سرو گردن بالاتره بویژه سینمای فرانسه\nخیلی میخواستند ادای فیلم دندان نیش و در بیارند ولی درکل فیلم خسته کننده و بی روحی بود که حوصله آدام و در میاره(برخلاف دندان نیش)حیف lea seydoux که تو این فیلم بازی کرد
کسی اگر اهل فیلمه و دوست داره یک کار دلنشین، عجیب و متفاوت ببینه حتما باید این فیلمو دانلود کنه\nخیلی از سبک این کارگردانش خوشم میاد.
فیلم ضعیفیه چون بلد نیست داستانش رو تعریف کنه و از بیشتر مسایل سطحی میگذره ... یک ساعت اول فیلم قابل تحمله چون خط داستان محکم تره اما یک ساعت دوم خیلی آشفتس رابطه ها و رفتارها درست تعریف نمیشن ... متاسفانه باید بگم با یه ایده هدر رفته مواجهیم که اگر شکل درستی به خودش میگرفت میتونست تبدیل به یک شاهکار فلسفی زیبا درباره جهان حاضر و انسان های موجود در اون بشه امیدوارم بازهم فیلم هایی خوش ساخت تر درباره انسان و تنهایی اش ساخته بشه ... 3 از 10
fer khordam... vaqan alie deram be in migan
1-اماده نبودن واسه یه شرایطه خاص و یهویی دلیل به ضعف نسبی توی ادجاست کردن خود میتونه باشه ولی دلیل به بد بودن فرد نمیشه.(پیدا کردن شریک جدید درست بعد فوته قبلی طبق قوانین و داشتن انتخاب های اشتباه یا خاص)\n2-واسه در اومدن از چاه خودمونو به چاله میندازیم که دوباره وارده شرایطه جدید و نا اشنا نشیم.(وارده یه رابطه دروغین و بی ارزش میشیم چون میترسیم به اینده فکر کنیم. یه انتخاب درست ولی سخت بهتره از یه انتخاب غلط ولی اسونه)\n3-هدف والایه انسانیت به کمال رسیدنه و کمال از خود گذشتگی میطلبه.(اگه نمیتونیم انسان باشیم بهتره به حیوان تبدیل بشیم تا اینکه به هیولا تبدیل بشیم یا همبستر هیولا بشیم)\n4-جامعه موجود هر چند عادلانه و نجات بخش در صورت وجود بهتری رد میشه چون کمالگرایی تو وجودمونه.(همه چیز بی ریاست تو فیلم نقض خود پرستی و خیلی چیزایه دیگه وجود نداره دنیایه این فیلم شبیهه زیره پوست دنیایه خودمونه)\n5- حاضریم قید خیلی چیزایی که داریمو بزنم که به چیزی که حس میکنیم مطعلق به ماست و اغلب بدون شناخت کامل و دسترس بودن یا نبودن اون شرایط واسش میجنگیم.(روحیه جنگندگی به وجود میاد اینطور)
فیلم خیلی خوبی بود.جزء فیلم هایی هست که من شخصا فراموشم نمیشه.خیلی خوب با فیلم ارتباط برقرار کردم.\nتو این فیلم 2 تا گروه بودن جفتشون افراطی و شاید گفت ایده آل گرا.یه گروه اگر وارد بشی چون باید متاهل بشی فقط باید شبیه خودت رو پیدا کنی(به نظرمدر زندگی حقیقی گاهی تفاوت ها باعث زیبایی زندگی میشه)گروه بعدی اگر وارد بشی چون مجرد هستند حق ارتباط عاشقونه با هیچ کس رو نداری و این محدودیت در هر 2 گروه آزار دهنده هست.\nامتیاز8
یک شاهکار خاص از کارگردان فیلم بزرگ Dogtooth
این چن وقت اخیر هر جا به نظرات کاربرها اعتماد کردم فیلمی که ازش تعریف شده بود توو زرد از آب در اومد اما در مورد لابستر قضیه فرق می کنه و من از این موضوع خوشحالم.\nقطعا فیلم(فقط) در مورد عشق نیست و رابطه بین انسان هارو در دو فضای کلاسیک و مدرن یا پست مدرن نقد می کنه و خوب هم بهش پرداخته شده\n\n________________\nمن یک پیام دیگه هم گذاشتم که نمیدونم هنوزز تایید نشده (اگر مکانیزم تایید وجود داره) نشده ویا دوباره مشکلی در بخش ثبت نظرات بوجود اومده
این فیلم به وضوح نشون داد اعتبار گلدن گلوب از جشنواره عمار هم کمتره!!\nبعد از انتخاب مفتضحانه The Martion امسال دیگه شاهکار خلق کردن و The Lobster رو هم گذاشتن تو لیست فیلم های کمدی. فقط برام سواله اگه اینا کمدی ان، پس برای چی ارباب حلقه ها، گلادیاتور، فهرست شیندلر، از گور برگشته، بابل، رودخانه میستیک و بازی تقلید تو گلدن گلوب کمدی محسوب نشدن؟؟ اگه اون دو تا کمدی ان پس اینا هم حتما هستن دیگه! اصلا چرا همه فیلم های گلدن گلوب تو بخش کمدی قرار نمی گیره و بخش درام حذف نمیشه؟؟!
دوستان میشه ی نفر در مورد این توضیح بده که چرا این فیلم کمدی به حساب میاد؟میدونم که گاهی فیلم های کمدی با درام و طنز تلخ درهم تنیده اند اما هرچی فکر میکنم قسمت کمدی ای فسلم رو درک نمیکنم بیشتر به نظرم درام میاد
فیلم بسیار خوبی بود شاید از نظر روایت شبیه Dogvill لارس فون تریه باشه. حس اون فیلم و برای من زنده کرد و البته با موضوع جالب و جاذبی که در مورد single, married, loner و seprated بودن داشت باعث شد کنجکاوانه تا انتها با حس خوبی ببینمش و لذت ببرم. اعتقاد دارم در آینده باز باید این فیلم و ببینم و بیشتر فکر کنم. 8 از 10
اگر با مشکلی روبه‌رو شدید که نمی‌تونستید حلش کنید، بچه به‌تون تعلق می‌گیره که معمولا کمک می‌کنه\nهمین دیالوگ برای وصف این شاهکار کافیه!
خرچنگ، تصویری از عشق. \n\nبه راستی که عشق انسان را بینا می کند ! \nاین اثر به صورت ساده و در عین حال عمیق و نمادین ، عشق واقعی را به تصویر کشیده است.\nدر وصف این فیلم ، از انتخاب لوکیشن گرفته تا بازیگران ، همه و همه حساب شده و بی نظیر هستند. \n\nفقط می توان گفت که باید از این اثر ساده ، لذت برد و تمام. \n\nعلیرضا
عجب فیلمی بود\nفقط سکانس اول و اخر یکی ترجمش کنهنفهمیدم منچه معنی داش اخه\nساعت ۴ صبح تموم کردمش
اگه داستان قشنگ میخوای این فیلم رو نبین\nولی اگه فیلم قشنگ میخوای ببین
یکی از فوق العاده ترین فیلم هایی بود که تا به حال دیده بودم.با کارگردانی قوی ،البته من dogthoot رو دیده بودم اما به اندازه این فیلم برام جذاب نبود اما در کارگرادنی خوبش شکی نیست
تازه فیلم رو دیدم و تموم کردم، فضای فیلم سنگینی و جذابیت خاصی داشت...!\n\nاول از همه، این فیلم سبک بسیار خاصی داره، و به خاطر همین سبکخاص، باب میل هرکس نیست، پس برخلاف برخی اوقات برای این فیلم، نباید به همه پیشنهاد دیدنش رو داد، وقتی به هرکسی پیشنهاد دیدن همچین فیلمی رو بکنی، به علت اینکه علاقه ای ممکنه نداشته باشه، با دیدن فیلم نا امید میشه و احتمالا به علت نداشتن علاقه شخصی، فیلم رو مورد عنایت نقد فنی و تخصصی خودش که بیشتر بد و بیراه و احتمالا دارای الفاظی مثل ناشیانه و ... هست قرار میده...!\n\nپس شدیدا توصیه میشه، اگه به سبک های خاص و معناگرایانه و کمی هنری، علاقه دارید این فیلم رو حتما ببینید...!\n\nداستان فیلم، ایده جالبی بود، ایده ای که نکات ریز و درشت زیادی رو میشد ازش دریافت کرد...!\nچه نکات سطحی و چه نکاتی عمیق...!\n \nبازی نسبتا سرد (عمدی) بازیگرا هم، نمادی از سرکوب احساسات در این فیلم بود که به نظرم هم کمی آزار دهنده و هم کمی جالب و عمیق کار شده بود...!\n\nسکانس پایانی فیلم هم، عجیب من رو یاد سکانس های پایانی فیلم های اصغر فرهادی انداخت...!\n\nدر کل جالب بود...!\n
دیدگاه کاربران
ارسال دیدگاه