به نام زیبایی\n\nبرای من این فیلم، جزو صدرنشینهای محبوبم، قرار گرفت و خاطره انگیز شد!!!\n\nیه چیز عجیب در مورد فیلم دیدن وجود داره: شدیدا سلیقه ای هست و گاهی پیش میاد یکی از یه فیلم بینهایت لذت ببره و همون فیلم برای دیگری فاجعه باشه. گاهی شده خودم با دیدن پوستر یا اوایل یه فیلم (الزاما هندی هم نبوده چون من سینمای کشورای مختلفو نگاه میکنم) ذهنیتم این بوده که شدیدا از اون فیلم لذت ببرم ولی به قول خودم نتونستم وارد فضا و حس فیلم بشم\n\nهمزاد پنداری و درک شرایط مشابه فیلم، در زندگی واقعی خودمون، تاثیر زیادی داره که وارد فضای یه فیلم بشی و این فیلمی بود که صحنه های تاثیر گذار احساسی زیادی برای من داشت.\n\nبهش 9 از 10 دادم نه اینکه چیزی از عالی بودن کم داشت فقط به این خاطر که دوست داشتم از نیمه دوم فیلم بازم هم فضا همونجور عاشقانه ی جسور باقی میموند اما فضا تراژدی (غمناگ) شد. ولی از طرفی اسم فیلم و موضوع فیلم داره از نمایش حرف میزنه نمایشی که نمیدونیم قراره چی بشه\n\nچند نفر از ماها دچار روزمرگی، کسالت، ضعف و آرزوی رخ دادن یه معجزه و تغییر ناگهانی وضع موجودمون هستیم؟\nفکر کنم اونایی که درگیر چنین حسی شدن، بتونن از این فیلم نهایت لذتو ببرن!\nاین داستان تولد و امکان ظهوری متفاوته که به آدم جسارت و قدرت زندگی میده\n\nاز طرفی یه مسئله دیگه هم برای من شدیدا تاثیر گذار بود\nصحنه های احساسی از نظر من بسیار قدرتمند، که بعد از تغییر فضای جسورانه فیلم به فضای تراژدی، رخ میده\n\n[هشدار... حاوی اسپویل (افشا)]\n\nمثل صحنه ای که دیپیکا برای بدست اوردن دوباره ی خیالی که حالا میبینه با واقعیت آرزو شده ش متفاوته ولی با این حال بر خلاف ادعای چندی قبلش که ردش کرده، نمیتونه ازش بگذره، بر میگرده و طرد میشه اما باز هم نا امید نمیشه و ملتمسانه به دنبالش میره تا اینکه نهایتا تسلیم و شکستشو میبینیم\n\nاین تیکه ها چیزی فراتر از عالی بودن!!!\nزمانی که دیپیکا با وجود عصبانیت رانبیر و طرد کردنش محکم بغلش میکنه ورانبیرو رها نمیکنه و یه لحظه دلمون پر از امید میشه که رانبیر همه چیزو فراموش کرد!\nزمانی که رانبیر آروم میگیره و میرن پشت میز میشینن و سراشونو روی میز میذارن و این نقطه زیبایی از تراژدیه! شکست و فرو ریختن!\nو دیپیکا مردد، اما در نهایت دستشو به سمت سر رانبیر میبره و نوازشش میکنه، باز یه دنیا امید تو دلمون شکل میگیره که هر دو عاشق زخم دیده از تلاطمی که گرفتارش شدن نجات پیدا کردن و همه چیزو فراموش کردن و به آرامش رسیدن\nولی یکباره دچار شک میشیم و میبینیم طوفان درون رانبیر مهار نشده و اونجا لحظه ای هست که در شکست و فروریختن دیپیکا، فروریختنِ دوباره ای رو شاهد هستیم. مثل صحنه عظیم فرو ریختن کوهی در طبیعت\nمیخوایم نا امید بشیم که همه چیز تموم شد ولی باز به وجد میایم و امیدی درونمون زنده میشه، وقتی میبینیم دیپیکا تسلیم نمیشه و باز به دنبال رانبیر میره!\n...\n\nشور و هیجان\nعشق\nدلهره\nامید\nفرو ریختن\nامید دوباره\nو باز ناامیدی\n...\n\nو این صحنه ها دقیقا مثل خود صحنه نمایش زندگی پر از تلاطم و غیر قایل پیشبینی، بودن و بی شک برای کسی که درگیر فضای فیلم شده و همزاد پنداری کرده، یه اثر هنری بی نهایت عظیمه!\n\nنیمه دوم فیلم که خبری از عشق، از جسارت، از قدرت و پیگیری و ... نیست ما هم ضعیف تریم (یاد شعر مولانا میوفتم که : مرده بودم زنده شدم... دولت عشق آمد و من دولت پاینده شدم)\n\nرانبیر بعد از شکستها و فروریختن ها نهایتا خودشو دوباره شکل میده و ...\n\nهمونجور که گفتم و در نظرات دیدیم؛ لذت بردن از یه فیلم کاملا سلیقه ای هست\nهر کسی میتونه بیاد یه اثرو تایید و یا رد کنه\nاما برای من، این فیلم یکی از شاهکارهایی بود که دیدم\nشاید نه به خاطر فیلمنامه\nشاید نه به خاطر بازی (که هر چند نمیشد از بازی زیبای نقش آفرینانش گذشت)\nاما به این خاطر که باعث شد من در خودم سفر کنم، در زندگی، در رویا هایی که فراموش کردم، یه اثر کم نظیر بود و بی شک به همه توصیه ش میکنم!!!\n\nامیدوارم شما هم از کسانی باشین که این فیلم به یه خاطره زیبا براشون تبدیل میشه!!!
چقداین فیلم صجنه زاعدداره اولاشوفقط ردکردم مضخرف بوداخرش بهتربوددرکل یکبارم ارزش دیدن نداره
ارزش یه بار دیدنو حتما داره\nمن ک دیدم\nبه شماهم توصیه میکنم حتما ببینید
من فیلم هندی دانلود نمیکنم . اینم از کسی رسید و دیدم . حیف وقت . امتیازم 1
این فیلم عالیه بدون شک دانلودش کنید.
فیلم جالبی بود\nداستان ش عالی بود\nفقط نصف فیلم تو دوران بچگیش خلاصه میشه اگه کمتر بود بهتر میشد\nدر کل فیلم خوبی بود
خوب بود ، اما از امتیاز علی کارگردان این فیلم و با وجود ستارگانی همچون رنبیر و دپیکا ، انتظارا بیش از این بود ! امتیازبنده ب این فیلم 7
فووووووووووق العاده هست \nحتما حتما ببینید\nمن اهل فیلم هندی نیستم\nنزدیک 700 گیگ فیلم سینمای غرب دانلود کردم و دیدم\nولی 10تا هم هندی ندیدم\nبه پیشنهاد دوستی این فیلم رو دیدم\nمهشر بود\nقصه زندگی اکثر ادم های این عصره\nمخصوصا من \n\nفیلم از یک سیستم غلط حرف میزنه که روح ادمها را میکشه و فشلشون میکنه
به معنای واقعی کلمه ضعیف افتضاح و بی داستان بود\n
man fil hendi ziad didam vali in film vaghean az ye jayi be bad khaste konande mishe
فیلم خیلی خیلی خیلی خیلی خیلی خیلی خیلی قشنگی بود
خیلی فیلم جالبی بود! با یک پایان دلچسب و اموزنده!\nالبته بگم! تا اواسط فیلم داشتم به خودم توف لعنت میفرستادم! چرا پخش کردم!\nخیلی گنگ و گیج جلو میرفت! ولی حالا بعد از تموم شدن! میتونم بگم زیبا و اموزنده! حتی!\n\nیادی هم کنیم از سیا قمیشی عزیز ک میفرمایند :\nهر کسی هستی یه دفعه قد بکش از پشت نقاب، از رو نوشته حرف نزن ، رها شو از پیله خواب\nنقش یک دریچه رو رو میله ی قفس بکش ، برای یک بار که شده جای خودت نفس بکش....!
خیلی خیلی خیلییییییییی قشنگ بود ♥♥ زوج رانبیر و دیپیکا خیلی بهم میان و خیلی عالی بازی می کنند :)
سلام دوستان کسی میدونه آهنگی که تو کافه اگر اشتباه نکنم وقتی یک ساعت و چهل و پنج دقیقه از فیلم گذشته و جر و بحث میکنه و از کافه میندازنش بیرون پخش میشه چیه ؟یه موزیک کلاسیک فرانسویه و توی ساندتراک های فیلم نیست طبیعتا.
به قول littlerain70 موضوعش خوبه\nولی اول کار که اشنا میشن باهم یکم مسخرس\nدر کل خوب بود\n7/10
دختره خیلی از پسره سر است
افتضاح بود\n\nافتضاح
یه بار نمیدونم کدوم فیلم هندی بود که دیدم، بعد فکر کردم تموم شده و الان دیگه میان میرقصن و تیتراژ پایانی میاد بالا. اومدم پنجره رو ببندم دیدم تازه نوشته intermission !!!!!\n\n:-| \n\nیادمه kmplayer تف انداخت تو صورتم و نفرینم کرد ! بعد از اون دیگه فکر میکردم هرکی فیلم هندی میبینه خیلی داغونه!\n\nولی بجاش یبار از سر بیکاری و بی فیلمی و بی اینترنتی و بی امکانات دانلودی (!) ، یه فیلم هندی دیدم که کلا دیدم رو نسبت به بالیوود عوض کرد. و بعد دیگه شروع کردم کم کم لابه لای فیلمهای دیگه، فیلم هندی دیدن. \nبله خب خیلی صحنه های غیرقابل باور و اغراق آمیز داره. ولی مشابه همین صحنه ها رو آرنولد توی ترمیناتور،استالونه توی راکی و بقیه فیلمهاش،بروس ویلیس توی دای هارد و جیسون استیتم توی ترنسپورتر بازی میکنن اما اونا رو باور میکنیم و کلی بهشون کردیت میدیم. چرا ؟ چون برچسب هالیوود روشونه !\n\nدرمورد رقص و آواز هندی ها هم باید بگم رقص در هند رقص نیست! فقط برای دلبری و لوندی نیست. \nرقص در مسالک هندی نیایشه. خصوصا در آیین هندوییسم، رقص و پایکوبی بسیار سفارش شده و رقصیدن انقدر مورد احترامه که خانواده ها کودکهاشون رو به کلاس رقص میفرستن یا اگر استطاعت نداشته باشن، مادر باید به فرزندش شیوه ی رقص رو یاد بده. ضمن اینکه تمام رقصها کوریاگرافی خودشون رو دارن و تمام حرکات بدن مفهوم داره. و حتی نیاز به خوندن آواز نیست. اگر زبان رقص رو بلد باشی میتونی بفهمی که رقصنده داره چه چیزی رو با رقصش برات توضیح میده. بعدها این قسمت از آیین هندوییسم به بودیسم رفت و همچنان با ارزش موند طوریکه در این مذهب زایمان همراه با حرکات موزون(حالا نه به معنای رقص) در حالت ایستاده نسبت به زایمان در حالت خوابیده ارزش بیشتری داره.\n\nپس هی نگین چرا فیلمای هندی همه ش توش میرقصن؟! \nاین ریشه در آیینشون داره.\n\n
bah bah tazegia tainy terkondeh vaghan ke
واقعا یه فیلم پر معنا که اصلا از یه فیلم هندی با این خلاصه داستانی که براش نوشتن انتظار نداشتم . زندگی رباتیک و تکراری شهری که آدم نمیتونه خود واقعیش باشه رو نشون بده . مخصوصا این دیالوگ فیلم که « فقط یه نفر به من گفت تو خاصی اونم زمان بچگیم بود اما من اون بچگی رو گذاشتم زیر پا و خفش کردم » منو به شخصه خیلی تحت تاثیر قرار داد . پیشنهاد میکنم ببینید .
چرا دید گاه ها حذف میشه؟
اتفاقا یکی از فیلما هم که خراب شد این بود از 1 گیگ با 900 مگا ذخیره شد
فیلمی متفاوت از سینمای هند\nبازیگری ها میتونست بهتر باشه تا روال فیلم جذاب تر بشه\nدرکل ارزش دیدن داره\n\n\nسوال همینه؟\n دلت چی میخواد
واقعافیلم دیدنی بود..یه جورروانشناختی روشخصیت خودواقعی آدمها..\nاوووف\nمتن موسیقی فیلم محشربود
دیدگاه کاربران
ارسال دیدگاه