مشکلات بی پایان زندگی و خستگی باعث می شود تا یاسمین به شهر سان فرانسیسکو مسافرت کند تا به خواهرش که در آن شهر زندگی می کند ملحق شود اما ...
فیلم خوبی بود. بازی کیت عالی بود.
دوستش داشتم،بازی بلانچت فوق العاده بود و همچنین تیپش! :D
یک فیلم خوب و نه عالی با یک بلانشت محسور کننده فکر کنم استاد مهرجویی هم به پیروی از آلن اصرار به ساخت یک فیلم در هر سال دارتد. بهتر نیست فاصله زمانی بین هر فیلم افزایش پیدا کند که با آثاری درحه یک مواجه باشیم.
وودی آلن با نگاهی دیگر
ali bod
فيلم خوبي بود
khob bob chera ke na
بدون نکته ی خاصی.در صورت ندیدن فقط بازی بلانکشت را از دست می دهید.
از وودی آلن انتطار بیشتری میرفت ولی در کل خوب بود,بازی بلانچت عالی بود
یکی از مزخرفترین و مسخرهترین فیلمایی که تو عمرم دیدم.
فیلم از نظر روایی نامنظمه ولی بازی خیره کننده کیت بلانشت به داد فیلم رسیده و این لغزش گاه و بی گاه رو جبران کرده.\nدر فیلم عناصر کمدی وجود دارد که بیننده رو بخندونه ولی این فیلم نسبت به برخی از فیلما وودی آلن جدی تر است.\nشخصیت چندلایه جاسمین به خوبی ترسیم شده با اینکه شخصیت او در فیلم منفی نیس ولی بعضی وقتا به اطرافیانش ضربه میزند حالا یا از رو نادانی یا سطحی بودن.\nوودی آلن اطراف کیت بلانشت رو با چند بازیگر مکمل نه چندان معروف ولی خوب پر کرده.\nوودی آلن تغییر ساختاری که در فیلمنامه به وجود آورده کشمکش بین بلانشت و استنلی رو کم رنگ کرده،وودی آلن شخصیت استنلی رو دو تیکه کرده و هریک رو به یک بازیگر سپرده.این باعث شده تنش جنسی و رابطه ی دو طرفه ی آن ها از بین برود و بار خط روایی بر دوش کیت بلانشت بیفتد.\nدر کل فیلم خوبی بود امتیاز ۷.۵ از ۱۰
اینکه یه کارگردان برای رسوندن مفهوم به بیننده ساده ترین شکل ممکن رو انتخاب کنه و شعار گونه عمل کنه به شخصه برام خوش آیند نیست. بطوریکه اتفاقاتی که در خلال فیلم می افته خیلی باسمه ییه و اگه بازی فوق العاده بلانشت نبود، واقعا خروجی کار مطلوب نمی شد. اما مفهوم واقعی آرامش در زندگی رو در یه پایان بندی خوب و ساده به اجرا می ذاره،\nدر کل من سبک و سیاق کارای آلن رو دوس ندارم اما همیشه کاراش رو دنبال می کنم و ارزش دیدن رو داره...
زیاد جالب نبود
لطفا ژانرشو درست كنيد اگه كسى به هواى كمدى بودنش ببينه فيلمو تو ذوقش ميخوره ... اما درمورد فيلمم من خوشم اومد البته فوقش حداكثر يكى دو صحنه ى كمدى داشت كه اونا هم بيشتر طنز و علت تلخى داشت .
بنظر من وودی الن برای مخاطبان عادی نیست. البته این نظر منه چون فلسفه ای که توی فیلم هاش شرح میده خیلی خاص و قابل تفسیر زیاده اگه کتاب هاش و بخونید متوجه نظر من میشید. البته نمیگم مخاطب عادی لذت نمیبره یا من مخاطب حرفه ای سینمای فلسفی ام بلکه متوجه تفاوت ها نمیشه و همه ی فیلم هاش و مثل هم میبینه!
کیت بلانشت بزرگ ؛ بی انتها ؛تمام ناشدنی ...
doosesh dashtam awli bood
بازی کیتی فراتر از تصوره\nاز اون فیلمهاست که یکبارش توصیه میشه برای دیدن\nاین دیالوگ کیتی شاهکار بود:روزی روزگاری اگه مرفه شدید حواستون باشه دست و دلبار باشید
فیلم خیلی خووووبی بود انصافا.\nفیلمنامه اش بی نظیر بود. به همه چیز از تمامی جهات اشاره کرده بود.\nحتما ببینید
اقتباسی یا کپی 60درصدی از اتوبوسی بنام هوس !\n
بسار فیلم دیدنی و جذابیست و وودی آلن ثابت کرد که هنوز به قدر تقدیم می تونه داستان کلاسیک بگه.\nبه نظر من تمام شخصیت های فیلم به خوبی پرداخت شده اند و تمام نسبت های بینشان به خوبی درآمده است و به شکلی فوقلعاده ما رو وارد فضایی می کند که خود فیلمساز به خوبی آن فضا را می شناسد و ما را به آن نزدیک می کند.\nوودی آلن هیچ حرف شعاری در فیلم نگذاشته است و تمام مضمون فیلمش مثل چسب با فرم فیلمش پیوند داده شده است و مرا یا د این جمله گدار می اندازد که می گفت:\n (زمانی که اندیشه در فرم گره میخورد،هرچند نافذتر میشود ولی چنان آب در یخ در بند آن گرفتار میشود)\nسینمای یعنی همین که شما هر مضمونی که میخواهید بیان کنید نباید آن را فریاد بزنید بلکه باید از درون درام فیلمتان آن خودش را تحمیل کند نه آن که مثل شعار بیانش کنید چرا که اگر مضمون از داستانتان بلند شود آن می تواند تجربه شخصی هر کسی بشود و بر هر کسی موثر شود اما شعار تأپیری ندارد.\nفیلم به خوبی فروپاشی شخصیتی جاسمین را نشان می دهد و اینکه چطور اشتباهات گذشته جلوی آینده ای را که می خواهید با فریب خود نسبت به گذشته بسازید می گیرد و شما را ناتوان می کند و این که بلند پردازی ها چطور شما را تنها می کند.\n
کیت بلانشت عالی بود اگه کیت تو این فیلم نبود امتیازش دور و بر 6 بود
KHEILI KHOOB NABOOD IN FILM
فیلم بسیار خوبیه.من حین تماشای بار دوم این فیلم بهش علاقه مند شدم.درامی بسیار تلخ اما نه اونقدر گزنده چون آلن کارگردان و نویسنده اش بوده...\nفیلم به خوبی نشون میده یک انسانی بی اصل و نسب را که نمی خواد قبول کنه اصیل نیست و هرچه از اسب هم می افته باز زیر بار نمی ره که نمیره... کل فیلم به نظرم اواخر فیلم خلاصه میشه.جایی که ژاسمین از ماشین پیاده میشه و کیفش را جمع می کنه و سریع فیگور می گیره...ژاسمین حقیقت را قبول نمی کنه و آخر هم خودش بازنده ست.فیلم به زیبایی و در عین حال موجز به زندگی خواهرش و همینطور شوهر سابق و پسرش سرک کشید.حتی دندانپزشک داخل فیلم هم به نظرم خودش یک داستان کوتاه بود.کسی که رفاه عالی داشت اما تنها بود و برای یک رابطه ی عاطفی شاید منحرف هم بود...درکل فیلم فوق العاده با مضمون بوده و به نظرم مفهوم فیلم در صدر خوبی هاشه و بازی ِ عالی بلانشت بارزترین نکته ی فیلم نیست از دید من.
دیدگاه کاربران
ارسال دیدگاه