داستان این فیلم در مورد مهاجری الجزایری است که جایگزین معلم مدرسه ی ابتدایی میشود که به تازگی فوت کرده است...
ندارد
زیاد
خسته کننده\n
تعبیر من از فیلم: به قول سایه:\nچه غریب مانی ای دل نه غمی نه غمگساری\nنه به انتظار یاری نه زیار انتظاری
اصلا کمدی نیست.بیشتر ترا‍ژدیه یا هرچیه.کمدی نیست \n
فیلم خوبیه. البته یه رگه هایی از نژاد پرستی توش هست که عرب ها رو مسخره میکنه که اگه همون هم نبود خیلی بهتر بود.\nمن که به نسبت بقیه ی دوستان، کمتر خوشم اومد.
داستان فیلم واقعا کوتاهه (اشتباه نکنید، این فیلم از موارد خاصیه که کوتاه بودن داستانش یه مزیته)، با یه حس سرگشتگی شروع میشه و هرچی میره جلوتر نظم پیدا میکنه.\nداستان کم فراز و نشیب با ریتم آرامش بخش که بیننده رو همراه خودش میکنه.\nبه کسانی که براشون ژانر فیلم مهم نیست و از همه طیف فیلم نگاه میکنن به شدت توصیه میکنمش.\n
واقعن خوبه این فیلم.حتمن ببینید
فیام قشنگیه\nفضای فیلم رو دوست داشتم\nپایان فوق العاده ای داره
این فیلم زیبا رو قطعا می توان جزو آثا برتر سال قرار داد سالی که آثار غیر آمریکایی برتری قاطع نسبت به آثار آمریکایی داشتند. \nاین فیلم زیبا روایتگر داستان معلمی است که شاید از بیرون خوشحال به نظر برسد اما از داخل با مسائل و غم های فراوانی دست و پنجه نرم می کند ولی در عین حال خودش از تاثیر گذاری و شخصیت بزرگش خبر ندارد و...\nالبته مورد بشیر مورد خیلی هاست , کسان زیادی هستند که بیرونشان مثل یک جعبه ی مربا باشند ولی داخلشان پر از خاطره های غم بار ...\nو البته بدتر از اون اینه که خودت ندونی که میتونی با همین خاطره های غم بار حال کسی رو خوب کنی حتی اگر روانشناس نباشی و همونطور که اون خانم معلم(کلر) گفت:خیلی بد که در مورد خودت اینطور فکر میکنی.\nامیدوارم از این فیلم زیبا و روان لذت واقعی رو ببرید.
عالی بود
فیلم زیبایی هست وشایسته تقدیر.
دیدگاه کاربران
ارسال دیدگاه