خانواده ای آمریکایی برای یک سفر تفریحی تجاری به پاریس سفر می کنند. در آنجا آنها که از لحاظ مادی در وضع خوبی هستند، با زندگی ها و دنیای جدیدی آشنا می شوند که به آنها دیدی می دهد که چگونه میتوانستند با تغییراتی در زندگی و در گذشته ی خود، از دنیا و آسایش و خوشبختی بهتری برخوردار باشند.
خیلی کم
ندارد
فیلم فوق العاده ای که اون سال اسکار بهترین فیلم حقش بود. مضمونشم که پرداختن به گلدن ایج بود واقعا شاهکار دراومده بود، موسقی متنشم که در ذهن سینما ماندگار شد. فانتزی بودنشم که عالیییییییییییییییییی!
وودی آلن به واقع یکی از برجسته ترین فیلمنامه نویسان ژانر کمدی تاریخ است. برخلاف باور عمومی، کمدی لزوما یک اثر خنده دار تلقی نمیشود و تعریف خاص خود را دارد. کمدی های وودی آلن چه در نمایشنامه ها و چه در آثار سینمایی وی با سبک بیان و تکه کلام ها و احساس عمیق وودی آلن همراه است. اثر حاضر با آنکه اندکی از سبک و سیاق آثار کلاسیک آلن فاصله گرفته است ولی همچنان دارای اِلِمان های برجسته ای است تا روح مخاطب خاصّ خویش را اغنا سازد. بصورت کلی آثار وودی آلن به گونه ای است که یا کارگردان را یک "احمق به تمام معنا" خواهید دانست و یا او را به عنوان یک "روشنفکر فراتر از زمان" ستایش خواهید کرد. منتها این اثر که پس از قریب به 10 سال توانسته آلن را به دوران طلایی خویش بازگرداند به نوعی تداعی گر یک فیلم مخاطب پسند با طیف مخاطبانی بسیار گسترده تر از آثار سابق آلن است. بگونه ای که هیچ منتقد یا تماشاگر آماتور و حرفه ای اهل سینما نمی تواند این اثر را نکوهش نموده و نقطه ضعف برجسته ای در آن بیابد. امیدوارم از تماشای این کمدی لذت ببرید.
مزخرف خودتی
خیلی این فیلم رو دوست داشتم.دقیقا نمیدونم چرا!!!!!!!! شاید به خاطر اینکه پاریس رو خیلی زیبا به تصویر کشیده.من هم چندین بار این فیلم رو دیدم.هنوزم پاش بیفته فک کنم بشینم ببینم :)))
بسیار زیبا بود
حدقل 3بار دیدمش این فیلمو! تلفیقی از فضای رمانتیک و هنری با آمیزه ای از عنصر تخیل ...
چه توقعی از یه فیلم داریم یه فیلم خوب مثل مواد مخدر عمل میکنه دوساعت نیستی تو یه حال دیگه یه جای دیگه به نظر من عالیه . مخصوصا موزیکش
بسیار بسیار عالی و دیدنی.شاهکار محض استاد وودی آلن عزیز.یک فیلم فوق العاده احساسی و موشکافانه با ایده ای جذاب و دیدنی.حقیقتا وودی آلن در زیبا نشون دادن شهر های مختلف دنیا مثل نیویورک یا پاریس بسیار عالی عمل میکنه.وودی آلن توانایی اینو داره که وسط کویر فیلم بسازه و اون لوکیشم رو به احساسی ترین نقطه دنیا در بیاره!!!
فوقالعادس ..... مخصوصا آهنگش که عالیه..
vaghean filme mozakhrafi bod lotfan vaghte khodetun ro talaf nakonid heyfe hajm va time ke gozashtam
-///- امتیازم 5
این وودی الن همه فیلماش چرته والا
9 از 10 ممنون از وودی آلن و فیلم های بکرش...
نیمه شب در پاریس در نوع خودش عجیبه،نه درام خالصه و نه کمدی واقعی بیشتر یک قصه ی افسانه ایه یک فانتزی که میدونیم واقعی نیس اما به راحتی اون رو باور می کنیم.\nداستان فیلم راحت و بی دردسر جلو میره در فیلم هیچ تلاشی نشده تا دلیل اینکه که به واسطه ی اون سفر گیل از زمان حال به هشتاد نود سال پیش رو توضیح بده.\nنیمه شب در پاریس فیلم حس و حال،احساس حال و هوا و لحنه
تو رویاهام غلت میزنم ....\nکلا با فیلمای ودی الن عشق میکنم \nو در حرفه ی کارگردانی و بازیگری یکی از الگو های من هستن\nامتیاز من به این فیلم 9 از 10 \nتوصیه میشه حتما ببینین
فیلم خوبی بود من که خیلی خوشم اومد...
شاید اگه این فیلمو تو سن کمتر میدیدیم بیشتر دوس داشتم. اون موقع که تو اوج خیالبافی بودم. ولی در کل خوب بود.
به درد عاشقان پاریس و دوستدارن هنر میخوره\nمن که اصلن خوشم نیومد\nیادم باشه دیگه فیلم فانتزی دانلود نکنم
واقعا فوق العاده بود
من فقط عاشق اون آهنگ lets fall in love شدم که البته بعداً دانلود کردم،\n\nآهنگ هم مثل خود فیلم هنرمندانه، ساده و کمی شوخ و شیرینه، که قاعدتاً برمیگرده به وسواس وودی آلن تو انتخاب همه جزییات مربوط به فضا سازی فیلم،\nکلاً فیلم غیر از فضا سازی ملس مثل هلوش و درون مایه فوق العاده ریز بینانه چیزی نداره ولی همین دو مورد فیلم رو تبدیل می کنه به \n\nبهترین فیلمی که باید بعد از ظهر جمعه (نزدیک غروب) با یه فنجون چای عطری و ترجیحاً تو هوای پاک جاهای سرسبز دیده بشه.
این فیلم هرچیزی رو که دوست دارم داخلش داره: پیاده روی در شب،رفتن به کافه های قدیمی و به طور کلی یه نگاه دیگه داشتن به شب! همه ی لذت ها تو شب جور بهتری هستند
دوستان فیلم به سبک این چیزی هست؟ممنون میشم اسمشو بگین
نیمه شب در پاریس خیابانی است مملو از جنون رویا و عشق.\nستایش گذشته و تمایل به زندگی کردن با شعر ها فیلم ها و رمان های نسل قبل که بیانگر آرمانگرایی و عدم رضایت از نفس هایی است که در حال کشیده می شوند به واقع شرابی است که مست های نوستالوژی را هوشیار می کند.\nبرای ساکنین این خیابان عشق جاودانگی ندارد.شور های لحظه ای و بوسه های پر تردید آوازی است که موسیقی کلام با فریاد شما را بر آن می دارد. رویا ها برخلاف عشق همیشگی اندو گویی این آمال و ارزو ها ازخود زندگی مهم تر جلوه می کنند.\nکافیست ماشین خیال خود را روشن کنید تا عاشق کوچه های سنگفرش شده خیابان نیمه شب در پاریس شوید.
.\nفلسفی بود\nکه همیشه ناراضی هستیم\nولی برای دیدنش هم حوصله میخواد
دیدگاه کاربران
ارسال دیدگاه