مادر یک پسر جوان دبیرستانی که تفریحات و سرخوشی های خطرناکی را تجربه می کند، سعی دارد تا با نوشتن نامه به همسر سابقش با غم خود و احساسات و مسئولیتش در برابر کارهای فرزندش کنار بیاید.
زیاد
زیاد
گانرمن
فیلم خوبی بود ولی متاسفانه اصلا تدوین خوبی براش انتخاب نشده بود که ریتم فیلم رو خراب کرده بود و یه جاهایی باعث ابهام و سردرگمی بیننده میشد با همین موضوع فیلم مامی از خاویر دولان رو پیشنهاد میکنم . نمره من به این فیلم 7/10
soroosh2000s
فیلم میتونست 30 دقیقه باشه
teshazin
مادرتقصیری نداره \nاین طبیعتهاون بچه بود که مشکل داشت و بخاطر جدی نگرفتم مشکلات روانیش و صحبت نکردن در موردش هی بد تر و بد تر شد\nهمه مادر ها ممکنه گاهی عصبانی بشن یا کاری غلط کنن ولی کدوم بچه بخاطر این کار آدم میکشه؟\n
polestar98g
قسمت اوّل فصل هشتم سريال Supernatural عنوانش دقيقا همينه : We Need to Talk About Kevin\n\nحالا نميدونم چه ارتباطي دارن چون هيچکدوم رو نگاه نکردم، فقط الآن يه سرچي توي ليست فيلمهاي هاردم زدم ديدم اونجا هست!
yacshahi
\n\n..\n\nاین فیلم مثال ساده ایست برای نشان دادن اینکه سینما هرگز نمی میرد .\n\nمیتواند یک داستان به ظاهر کهنه ی دستمالی شده ی بچگانه را دوباره جان بخشیده ، روی صفحه بیاورد . \n\nو این معنای خلاقیت است که باعث روایت تازه از یک قصه ی کهنه ی آشنا میشود . \n\nخود فیلم هم که متوسط نزدیک به خوب است . بازی ها حساب شده اند و کارگردانی صحنه ، دقیق و منظم . \n\n\n.. \n\n\n
bibi_koocholo
فیلمش مشکل داشت بعضی جاها انگار هی متوقف می شد و دوباره بر می گشت اول. چند بار اینجوری شد دیگه بی خیالش شدم. ضمن این که تا دقیقه 35 هم که دیدم اصلا جذبم نکرد و رو مخ بود دانلود نکنید!
Eissa Maqsudi
بازی های خیره کننده کارگردانی و تدوین عالی از بهترین نکات فیلم بود ولی کاش کمی هم از عنصر تعلیق کمک میگرفت کارگردان چون تا نیمه های فیلم یه حس سردرگمی به شدت حس میشه.\nیه نکته دیگه اضافه کنم فکر میکنم شخصیت پسر در این فیلم یه حس عشق پنهانی داشت نسبت به مادر خودش که اورو فقط برای خودش میخواست و تمام این ناهنجاری های که نشون میداد برای جلب توجهمادر بود.
اشکان باستانی
جالب ترین فیلمی که دیدم واقعا والدین خیلی نقش مهمی تو زندگی هر فردی دارن
mh.bakhshali
یک سری تصاویر رو با Canon EOS 5D Mark II و بقیه رو با سری پاناویژن گرفتند
www.saeeb
فیلمی شایسته ی تحسین که بعد از اتمام فیلم تازه در ذهن شما شروع به هضم شدن خواهد کرد ... \n\nموضوعی کم نظیر ، کارگردانیِ خوب ، تصویربرداریِ عالی و بازیِ بی نقصِ Tilda Swinton شما را تا پایان درگیر خواهد کرد ...\n\n8 / 10
Javad.M
درمورد این فیلم جناب first_persian_grif که استاد ما محسوب میشن توضیحات ریزبینانه و منصفانه ای رو ذکر کردند که بسیار درخور توجه و ستایش بود.سپاسگزارم\nکوین شما رو در این فیلم به شکلی آزار میده که کاملا با مادر همذات پنداری خواهید کرد،مادری که شاید تمام این اتفاقات ناخواسته از سوی او رخ داده.\nدوستان علاقمند به روانشناسی بهتر از بنده میدونند که محیط و مخصوصا محیط خانواده نقش بسیار بسیار موثری در شکل گیری شخصیت فرزندان داره و بعد از اون کم کم بچه با محیط اطراف،دوستان،مردم غریبه و متعاقب اون جامعه آشنا میشه،پس اگر خانواده بستر مناسبی برای رشد بدون تثبیت در سنین مختلف فراهم کنه،بی شک فرزند دچار اختلال روحی نخواهد شد و خروجی اون یک فرد بالغ خواهد بود.\nمنظور از رشد بدون تثبیت این هستش که درهر سنی،به نیازهای کودک باید پاسخ داده بشه،اگر نیازها با پاسخ متناسب و مناسب همراه نباشه کودک در اون سن میمونه و اصطلاحا میگیم : هنوز بچه هستش با اینکه سنش زیاده.\nخب قاعدتا مادری که دلبستگی مورد انتظار رو به فرزند و خانوادش نداره،حالا بدلایل مختلف از جمله آماده نبودن برای مقوله حساس مادری و... خروجی اون امثال کوین ها خواهند بود و نکته فوق العاده جالب فیلم که خود من رو سورپرایز کرد سکانس آخر فیلم بود...\nهمونطور که دوستان اشاره کردند تدوین فیلم از جمله نقاط قوتش بود که داستان رو بسیار جذاب میکرد.\nنمونه این فیلم رو البته با روایتی متفاوت در *فیل* و *پلی تکنیک* شاهد بودیم،اما We Need to Talk About Kevin اثر رمزی،از زاویه ی دیگری این مشکل اجتماعی رو به ما نشان داده و دیدنش به دوستداران مقوله *روان* پیشنهاد میشه.\n8.2 از 10
salehin
فیلم خوبی به نظرم اومد ولی درست ندیدم یه جا بودم نمیشد دید باید بعدا ببینم\nکسی میدونه اون گوجه ها چی بود؟ D:\n
amoaven
عالی و معرکه در نوع خودش از دست ندید
mosanabavi1377
هنر جنون سینما مادر سیاه گوجه=we need to talk about kevin
razizadehhossein
اسم این اختلال هست نافرمانی مقابله ای که البته به شخصیت ضد اجتماعی منجر میشه
omidgrimm2
فیلم از لحاظ کارگردانی به شدت قوی بود بعد از Kathryn Bigelow تنها کارگردان زنی که دیدم واقعا از کاراش خوشم اومده\nLynne Ramsay هست.فیلم پر محتوا و عالی با بازی Ezra Miller در نقش نوجوانی کوین و هم چنین بازیگر نقش کودکی کوین که اسمشو نمیدونم.Tilda Swinton هم خوب بود ولی بهتر میشد بازی کنه زیاد عالی نبود.\nفلیم 9 از 10
davod.iran64
از نمره 10 ,10
maryam.aghaee.at
عالی
kourosh961
Very very very nice
disloyal_14
خیلی عالی بود
first_persian_grif
اثری تحسین شده و تفکر برانگیز از لین رمزی برگرفته از رمانی به نام همین فیلم اثر لیونل شرایور. این فیلم از دید یک مادر به فرزند خویش، داستان پر فراز و نشیب یک رابطه را تا زمانی که به تراژدی می انجامد روایت می کند. رمزی در مصاحبه اش در جشنواره کن در خصوص این اثر می گوید: "شما قائدتا باید فرزند خویش را درست از لحظه ی تولد دوست داشته باشید، اما اگر دوست نباشید چه؟". "کوین" روایتگر شخصیت کودکی است که از طفولیت در تلاش بوده تا به "روش خاص خود"، خویشتن را به مادرش "اوا" تحمیل کند... اما سیر شرایط به گونه ایست که این رابطه هر روز تیره تر شده و در نهایت به انتقام کوین از همه اطرافیان بجز "اوا" می انجامد. کارگردان و گروه نمایشنامه نویسی در تلاش بوده اند تا با خلق المان های گوناگون، بیننده را به سمتی ببرند که در پایان برای شخصیت منفی فیلم، نوعی حس ترحم قائل شود. ما در طول فیلم از رفتار اوا متوجه می شویم که وی خواهان حاملگی و به دنیا آمدن کوین نبوده. از طرفی نوع برخورد وی با زندگی و تصویری که از خانه بزرگ آنها و میبینیم، نشان میدهد که خانه ای که حداقل 4سال محل زندگی یک خانواده بوده بسیار خلوت است و بیشتر به خانه ای نوساز می ماند! این المان نشان از عدم دلبستگی "اوا" به زندگی خانوادگی با فرزندش دارد. در پایان مخاطب از خویش می پرسد که آیا مقصر تراژدی کوین است؟ یا اوا؟ سکانس در آغوش کشیدن کوین توسط مادرش اوا، اوج داستان است و روایتگر مسیر اجتناب ناپذیر یک مادر و فرزند است که به نوعی شاید بتواند پاسخ سوال مذکور را نیز بدهد. داستان این فیلم در تلاش است که بگوید رابطه مادر و فرزند تحت هیچ شرایطی قابل فسخ نیست. در بحث روانشناسی، دانشمندانی همچون فروید برای رابطه مادر و پسر کشش عاطفی بیشتری نسبت به رابطه مادر و دختر قائل اند و همین مسئله توضیح بیشتری برای فهم بهتر داستان این قصه و عقده های احساسی کوین ارائه می کند. تکنیک استفاده شده در این اثر در خصوص جابجایی های زمانی، گرچه قدری گیچ کننده است، اما تاثیر مطلوبی بر روند روایت سناریو داشته و بیننده را به سوی نقطه نظر فیلمساز هدایت می کند. از طرفی با وجود آنکه قصه از دیدگاه "اوا" بیان میشود، اما هسته اصلی فیلم با محوریت "کوین" به وجود آمده است؛ این تکنیک به خوبی توانسته احاسی شبه-واقعی را برای بیینده تداعی کرده و مرزهای واقعیت و سورئال را به چالش بکشد. از مهمترین نکاتی که می توان در این اثر به ان اشاره کرد، تصویربرداری فوق العاده عمیق و تدوین عالی این فیلم است که تصویر نهایی را بسیار مطلوب کرده است. جدای از همه موارد فوق، در این اثر یکی از بهترین بازی های «تیلدا سویینتون» را شاهد بودیم که کمک فوق العاده ای در انتقال احساس "یک مادر آشفته و درگیر با نابسامانی های ناخواسته" به مخاطب می کند. مسیر تبدیل شدن "کوین" از یک کودک معصوم به یک سایکوپث با توجه به زمینه های ارثی و محیطی، با پرداختی فوق العاده و بازی های عالی نقش آوران، این اثر را به یکی از بهترین فیلم های سینما در سال 2011 مبدل کرده است. We Need to Talk About Kevin اثری است که مخاطب خاصّ خود را می طلبد؛ این فیلم برای بینندگانی است که به وسیله سینما در جستجوی چیزی عمیقتر از تفریح و سرگرمی هستند. امیدوارم از تماشای این اثر کم نظیر، بهره ی لازم را برده باشید.
muggins_bs
فيلم خيلي خوبي بودززاولش فكرنميكردم فيلم خوبي باشه ولي كم كم داستان زيباش نظرمو عوض كرد
a_delij
7 از 10
arwinhaleki
خیلی محشره دانشجهای رواننشناسی حتما نگاش کنن من به این فیلم امتیاز9 میدم
دیدگاه کاربران
ارسال دیدگاه