«میلک» در چارچوب داستانی واقعی، به زندگی «هاروی میلک» (شان پن) میپردازد. میلک در دهه ۷۰ میلادی در راهاندازی یک مغازه دوربینفروشی، فعالیتهای خود را در راه پشتیبانی از حقوق همجنسگرایان آمریکا آغاز کرد. او با تلاش زیاد و پس از چندین بار نامزدی، سرانجام موفق شد در سال ۱۹۷۷ به دفتر هیئت حاکمه شهر سان فرانسیسکو راه پیدا کند. در پی افزایش قدرت سیاسی میلک، حضور دن وایت همتای او در شهرداری، رنگ باخت...
سلام چه جالب این فیلم رو با انکودر گانول میخای دان کنی میزنه 1998 بقیه انکودر ها ولی اوکی هس
من هیچوقت دلم با اسکار صاف نمیشه و دلیلش هم اینه که اسکار بهترین بازیگر مرد سال 2008 رو فقط به دلایل سیاسی و جنبه همجنسگرایانه این فیلم به شان پن دادن حتی با وجود اینکه بازیش چیز متفاوتی نداشت\n\n\n\nاسکاری که حق برد پیت بود برای بازی خوبش تو مورد عجیب بنجامین باتن .....
هموسکسوالیتی مریضی نیست اما هموفوبیا مریضیه . چقدر کامنتای هموفوبیا و نژاد پرستی هست ... \n
خوبیه اینجور فیلما اینه که دیگه تو کامنتا دو هزار نفر درخواست دوبلللله نمیکنن فقط صحبت راجع به فیلمه:))\nواقعا بازی شان پن تو این فیلم استثناییه \n\n
FILME KHOOBIYE BARAYE 1 BAR DIDAN VALI NEMIDOONAM CHERA AGHAYE PENN BARASH OSCAR GEREFTKHEILI HAM KHAS NABOOD
The Times of Harvey Milk 1984\nاسم بالا نام یک مستند است که در مورد شخصیت داستان این فیلم یعنی هاروی میلک است.اگر از کسانی هستید که از این فیلم خوشتان آمده است. مستند بالا را هم نگاه کنید.مستند فوق در سایت هم موجود هست.
میلک ۱۲۸ دقیقه\n\nکارگردان : گاس ون سنت\n\nبازیگران : شان پن - امیل هیرش - جاش برولین - دیگو لونا - جیمز فرانکو\n\nاستودیو : فوکوس فیچرز - آکسون فیلمز - گراندس ول پروداکشن\n\nسال تولید : ۲۰۰۸ - آمریکا\n\nامتیاز فیلم : تماشاگران ۱۰/۷.۹ - منتقدان ۱۰/۸.۴ \n\nدرباره فیلم:\n\n فکر نمیکنم اگر تمام شبکه های اجتماعی یا پایگاههای نظر سنجی را بگردید ،حتی یک نفر را پیدا کنید که میلک را به عنوان اولین فیلم محبوب خود معرفی کند. (البته مگر اینکه تمایلات همجنس گرایی داشته باشد) و آیا این نقطه ضعف این فیلم است؟ مطلقا خیر. به دور از تمام مشکلات فیلم ،همین پرداختن به تابوهای هالیوود ارزشمند است. در این فیلم میبینید که چگونه یه همجنس گرای ساده تبدیل به یک مبارز میشود. یکی از بزرگترین نقاط قوت این فیلم صداقت و امانتداری کارگردان به اصل داستان است. تا جایی که بعضی از تصاویر در همان مغازه اصلی هاروی میلک در خیابان کاسترو انجام شده است. و از بعضی از دوستان و همکاران واقعی میلک به عنوان سیاهی لشکر استفاده شده است. سبک فیلمبرداری همانند فیلمهای دهه ۷۰ و ۸۰ است که در تلفیق با تصاویر مستندی که در فیلم استفاده شده ذهنیتی واقعی و نزدیک به فضای اصلی را در شما ایجاد میکند. حتی من مجبور بودم بعضی تصاویر را چندین بار ببینم تا متوجه شوم کدام تصویر مستند است و کدام نه. نکته ای که کمی در این فیلم آزار دهنده است تاکید بیش از اندازه در مورد گرایش های جنسی هاروی میلک است. تا جایی که به نظر میرسد این فیلم بیشتر معرفی کننده این گرایش میلک است تا داستان تلاشهای او. و ایراد اساسی و بزرگ فیلم میلک در این است که کارگردان برای نشان دادن همجنسگرایی میلک از رفتار و خصوصیات کلیشه ای دوجنسه ها استفاده میکند و با خصوصیاتی که از او میبینیم ،هاروی میلک در روابطش میبایست نقش زن را داسته باشد که اینطور نیست. با تمام ایراداتی که به این فیلم گرفته شد و مشکلاتی که برای شان پن بوجود آمد حداقل برای او ارزشش را داشت. چرا که داوران آکادمی اسکار که هیچگاه تمایلشان را به نقش های خاص پنهان نکرده بودند اینبار نیز اسکار بهترین بازیگر مرد را به پن تقدیم کردند. صحنه های روابط میلک برای بینندگان شرقی کمی مشمئز کننده است ولی روایت داستان آنقدر روان و جذاب هست که شما را در طول این ۲ ساعت مشتاق نشان دهد. ولی همانطور که در بالا هم گفتم تلاش بیش از اندازه کارگردان برای معرفی کردن میلک به عنوان یک همجنسباز ،به ریتم روایت داستان ضربه میزند تا جایی که در ۲۰ دقیقه پایانی فیلم شما بدون آمادگی به مواردی برمیخورید که هرگز در طول فیلم انتظارش را نداشتید. خلاصه اینکه برای سینما دوستان بد نیست اگر این فیلم را ببیند ولی برای تماشاگران خاص که بدنبال بازیهای خاص یا فیلمهای سرگذشت نامه ای معتبر هستند تماشای این فیلم لازم است
دیدگاه کاربران
ارسال دیدگاه