خیلی خوب بود...هرچند تکیه فیلم رو قسمت روانشناسیش بود ولی داستان به حاشیه نرفته بود
این فیلم خداست خدا خیلی شاهکاره یادم رفته بود براش کامنت بزارم برای دیدنش شک نکنید
واقعا فون تریر آدم نمیتونه چی بگه... \nاین فیلم ضد مسیح و داگویل و تمام فیلمهای فون تریر واقعا فرای شاهکارن....\nامیر جان واقعا شرمنده کامنتم ثب ت نمیشه خیلی چاکرم \nرضا جان شما هم همینطور
فيلمي بد اما تلاشي خوب براي جنجالي بودن. \n
این فیلم فوق العاده قشنگه like
چرت ترین فیلمی که دیدم
این دیگه چی بود من نفهمیدم\nولش دیگه سمتش نمیرم
یکی از بهترین ها و متفاوت ترین آثاری که دیدم \nبرچسب ادای روشنفکری و ادای متفکر بودن روی خیلی از مخاطب ها و طرفدارای فیلمای فون تریه میخوره در صورتی که شاید بشه گفت برعکس این قضیه صدق میکنه \nآدما عادت دارن به ساده ترین چیز ها ، پیچیده ترین نگاه رو داشته باشن \nضد مسیح ، از ساده ترین و واضح ترین فیلم های فون تریه هست که بخاطر فرم عجیبش ، مخاطب نمیخواد قبول کنه همون چیزی رو باید دریابه که داره میبینه \nدائما دنبال لایه هایی میگرده که به سخت ترین شکل تو فیلم پیدا میشن ( چه بسا دچار سو تفاهم میشن ) \nپیشنهادم به دوسناتی که مخالف این فیلمن و این فیلمو عجیب غریب یا مبهم میدونن اینه که اینبار با نگاهی ساده تر و بی شیله پیله تر پای این اثر دیدنی بشینن \nاینجوری بیشتر حس و حرف فیلمو درک میکنن
این فیلم به شدت لبه ی تیغ قرار داره و همینطور فیلم به شدت ضد زن و آنتی فیمن هستش در عین حال سنگین ولی نامفهوم ولی به خاطره تکنیک کارگردان در صحنه پردازی بیننده راغب میشه که ببینه.\nدر کل فیلم بدی نبود ولی خوبم نبود میزانسن و قاب بندی جالب نبود
تریلوژی افسردگی(Antichrist; Melancholia; Nymphomaniac) اثر کارگردان دانمارکی سبک دگما95، لارس فون تریه Lars von Trier که از نظر فرم و محتوا معناگرا و قابل توجه است. روش انتقال مفاهیم در آثار این کارگردان تحسین برانگیزه. اگه با سینمای اروپا آشنا باشیم فون تریه رو پیرو خط پازولینی کارگردان ایتالیایی و شاگرد فلینی خواهیم دانست. او به خاطر علاقه ی زیادی که به تارکوفسکی داشت و تاثیر به سزایی که از سینمای او گرفته بود (که در مجموعه ی اروپا هم مطرحه) فیلم Antichrist از سه گانه ی افسردگی رو به تارکوفسکی تقدیم کرد.
ضد مسیح ای که ضد مسیح نیست!:\n\nبار دیگر ما شاهد هنری خلافانه از کارگردان پست مدرن سینما , فون تریر بزرگ هستیم.\nفیلم شخصیت پردازی , خلاقیت و دقت بسیار گیرایی دارد اما نمیتوان از کند بودن داستان و اینکه بسیاری از جاها حوصله سر بر بود , گذشت!\n\nفیلم بسیار از نمادگرایی استفاده کرده است و حتما باید بعد دیدن به چند نقد مربوط به فیلم , مراجعه کنید. فون تریر با به زیر سوال بردن نقش زن در زندگی و سواستفاده زنان از مردان فیلم را از رادیکالی بزرگ رد کرد و به همین دلیل منتقدین و بینندگان را به دو دسته به شدت مخالف و به شدت موافق تقسیم کرد بنابراین فیلم از رادیکال ها بسیاری رد میشود.\nباید گفت که دلیل استفاده این اسم برای فیلم , زن به شکل ( ضد مسیح و نابودگر) و مرد به شکل( مسیح و منجی) بوده است.\n\nو این را نیز ذکر کنم از بازی ویلیام دافو و شارلوت گینزبرگ که نامزد جشنواره کن نیز شده بود , نمیتوان گذشت.\n\nدرآخر:\nاگر با نکاتی که گفتم مشکلی ندارید فیلم هنری ای را شاهد خواهید بود و از دیدن آن لذت خواهید برد.
به نظرم این کارگردان نیاز به مراقبت شدید توی تیمارستان داره،با اینکه فیلم dogville رو از این کارگردان دوست دارم ولی واقعا این فیلم حاصل تراوشات یک ذهن مریض و سرگردونه. Charlotte Lucy Gainsbourg هم زشت ترین و چندش آورترین بازیگر تاریخ سینماست.اونایی هم که بیخودی این فیلم رو بزرگ کردن ادا روشن فکرا رو در نیارن دوره این مسخره بازیا خیلی وقته تموم شده.لارس فون گوزو هم بیخودی فیلمش رو به تارکوفسکی تقدیم کرده چون هیچ سنخیتی با هم ندارن.تن اون بدبخت هم توی گور لرزوند با این فیلم!
اکثر نظرات ارائه شده دوستان در این صفحه همان نقدییست که خانم مقانلو بیان کرده اند، ملقمه ای از افکار و مکاتب گوناگون برای اینکه بتواند نقد فیلم را در بیاورد و نمونه ای از تفکر التقاطی.توصیه میکنم در فیلم غرق نشوید، و از بالا به فیلم بپردازید، با نقد فیلم کاری نداشته باشید و به این فکر کنید دغدغه فیلم چیست؟ پیام فیلم چیست؟ و سئوالاتی از این دست.\n\nکسی آمد که آئین پاکی برای مردم به ارمغان آورد. عده ای این عقاید را تحریف کردند تا از آن بهره بجویند. افرادی به مخالفت آنها پرداختند و در مبارزه با آنها افکار غلطی را عرضه کردند و دوره جدیدی را آغاز نمودند. بعدها جمعی از این فضای ملتهب استفاده کرده و دست به ساخت آثاری زدند. ضد مسی ح نمونه ای از این آثار است. \n\nمدتیست که در بررسی آثار سینمایی غرب فقط به محتوا توجه دارم. باید اعتراف کرد که تکنیک های فیلم سازی آنها نقصی ندارد.در این فیلم نیز کارگردانی و نحوه فیلم سازی عالیست منتها ایراد به فکر و ایده فیلم وارد است.\nبه هر حال تماشای این فیلم توصیه نمی شود زیرا ذهن شما را به شدت مشغول خواهد کرد و باعث رنجش خاطر و آزار شما می گردد...\nفون تریه استاد کابوس هاو یا به بیان بهتر استاد آزار مخاطب می باشد.
ضدمسیح (به انگلیسی: Antichrist) فیلمی به کارگردانی لارس فون تریر محصول سال ۲۰۰۹ و اولین قسمت از سه‌گانهٔ افسردگی فون تریر است که دو قسمت دیگرش ملانکولیا و نیمفومانیاک هستند. شارلوت گینزبرگ برای این فیلم برندهٔ جایزهٔ بهترین بازیگر زن از جشنواره فیلم کن شد.\nضدمسیح فیلمی مذهبی است که فون تریر از آن به عنوان ادای دین به آندری تارکوفسکی فقید یاد کرده است. این فیلم واکنش‌های مختلفی از سوی منتقدان در پی داشت، از جمله واکنش‌هایی درباره بیان آشکار دیدگاه زن‌ستیز در فیلم، نقدهای مثبت و منفی گوناگون. این فیلم در نمایش خود در جشنواره فیلم کن توسط عده‌ای هو شده بود و چند نفر هم از حال رفته بودند.\n\nبه نقل از ویکی پدیا
فیلم مزخرفی هستش\n
من نمیفهمم چرا بعضی از دوستان میگن فیلم های فون تریه فرم نداره، این فیلم هم از نظر فرم هم از نظر محتوا کامله. شاکار به تمام معنا.
این فیلم فیلمی به کارگردانی لارس فون تریر محصول سال ۲۰۰۹ و اولین قسمت از سه‌گانهٔ افسردگی فون تریر است که دو قسمت دیگرش ملانکولیا و نیمفومانیاک هستند. شارلوت گینزبرگ برای این فیلم برندهٔ جایزهٔ بهترین بازیگر زن از جشنواره فیلم کن شد
دیدگاه کاربران
ارسال دیدگاه