خیلی کم
زیاد
khaled_b1369
فیلم قشنگ بود بیشتر فیلم درام و زندگینامه بود چندان موزیکال نبود \nاگه حال حوصله دارید ببنید بد نیست
r.eslampanah
چرا زیرتوس فارسی بعضی از فیلم‌ها دیر میاد یا اصلاً نمیاد؟ طرفدار نداره که داره...واقعاً علتش رو نمی‌فهمم.
amirreza.akcent
دانلود موسیقی متن فیلم Miles Ahead 2016 از Robert Glasper
mansour
مایلز دیویس ( Miles Davis) (۱۹۲۶ - ۱۹۹۱) یکی از موسیقیدانان برجسته و تاثیرگذار سبک جاز در نیمهٔ دوم قرن بیستم بود. پیشرفت‌هایی که در عرصهٔ موسیقی جاز بعد از جنگ جهانی دوم، روی داد بیشترش به این آهنگساز و نوازنده ترومپت آمریکایی برمیگشت. بی باپ، کول جاز، مدال جاز، و حتی فیوژن همه سبکهایی هستند که او در به وجود آمدنشان نقشی عمده داشته‌است. جاز آزاد شاید تنها سبکی باشد که از قلمرو نفوذ او خارج بوده و معمولاً به جان کولترین و ارنت کولمن نسبت داده می‌شود.\nبا وجود اینکه دیویس بارها تغییر سبک داده است، عنصر مشترک تمام کارهای او اینست که نوازندگی‌های او در قیاس با دیگر چهره‌های هم‌عصرش آرام‌تر و ملودیکتر می‌باشد. او در عین حال نماد موفقیت تجاری و موسیقیایی در جز به شمار می‌رود. دیویس که بالاخص برای پروراندن چندین نسل از نوازندگان و آهنگسازان جز مشهور است، در مورد ریشهٔ توانایی‌های موسیقی خود می‌گوید: «شنیدن موسیقی به شکلی که من می‌شنوم موهبتی است که همیشه با من بوده‌است. من نمی‌دانم از کجا می‌آید. من تنها می‌شنومش و در آن تردید و تفحص نمی‌کنم».\n\nبه نقل از ويكي پديا
kiavashalipour
خیلی منتظر اومدن این فیلم بودم به 2 دلیل: اولی بازیِ مکگرگور و دومی به خاطر داستانی که قراره از مایلز دیویس روایت بشه، و میتونم بگم هیچکدوم از این 2تا ناامیدم نکردن ولی بعد از تموم شدن فیلم فهمیدم که مهم‌ترین نکته‌ی فیلم بازی و کارگردانی دون چیدل بوده.\nفیلم اگه اشتباه نکنم برمیگرده به اواخر دهه‌ی 1970 زمانی که دیویس 5ساله از اجتماع دور بوده و هیچ آهنگی هم ضبط نکرده و یه جورایی داره با مشکلاتی مثل درد لگنش و مصرف مواد دست و پنجه نرم میکنه، که یهو یه گزارشگر از رولینگ استونز وارد زندگیش میشه و این دو نفر مجبور میشن دنبال نواری که دیویس اون رو توی زمان نبودش تو اجتماع خیلی منتظر اومدن این فیلم بودم به 2 دلیل: اولی بازیِ مکگرگور و دومی به خاطر داستانی که قراره از مایلز دیویس روایت بشه، و میتونم بگم هیچکدوم از این 2تا ناامیدم نکردن ولی بعد از تموم شدن فیلم فهمیدم که مهم‌ترین نکته‌ی فیلم بازی و کارگردانی دون چیدل بوده.\nفیلم اگه اشتباه نکنم برمیگرده به اواخر دهه‌ی 1970 زمانی که دیویس 5ساله از اجتماع دور بوده و هیچ آهنگی هم ضبط نکرده و یه جورایی داره با مشکلاتی مثل درد لگنش و مصرف مواد دست و پنجه نرم میکنه، که یهو یه گزارشگر از رولینگ استونز وارد زندگیش میشه و این دو نفر مجبور میشن دنبال نواری که دیویس اون رو توی زمان نبودش تو اجتماع ضبط کرده که البته این نوار از خونه‌ی دیویس دزدیه میشه، برن. توی تمام این این ماجراجویی‌ها دیویس خاطزاتی از گذشته که رابطه‌اش با فرانسیس تیلور یعنی همسر سابقش هست رو به یاد میاره که اون هم به نحوی توی شکل گیری داستان فیلم تاثیر داره.\nفیلمِ خیلی خوبیه اگه که به موسیقی جاز علاقه دارید و طزفدار مایلز دیویس هستید چون منهای تمام چیزهایی که از دیویس خوندید و یا، این یه برداشت آزاد از زندگیِ دیویسِ که چیدل ازش داشته و شاید هیچ وقت هم اتفاق نیفتاده باشه ولی داستان قشنگیه، این که نشون میده ***اسپویل*** چه جوری دیویس در انتهای فیلم دوباره توسط موسیقی خودش رو پیدا میکنه و با اینکه تمام این این اتقاق‌هایی که تو فیلم میفته همش در ذهن خودِ دیوسی جریان داره ولی از همین خیال بافی استفاده میکنه تا به دنیای موسیقی برگرده***\nموسیقیِ متنِ فیلم احتیاجی به صحبت کردن نداره چون اکثراَ از کارهای دیویس استفاده شده پس میشه اشاره کرد که تو سبک خودش شاهکاره.باری بازیگرا هم به اندازه کافی قوی هست که واسه‌ی یک ساعت و نیم شما رو میخکوب کنه و بازم تاکید میکنم که واقعاَ چیدل هم با باریکریش و هم با کارگردانیش کل کاشته.
leechburton
بالاخره!! :)
naseralizadeh1368
دالی
دیدگاه کاربران
ارسال دیدگاه