این مستند در مورد رده بندی سنی روی فیلم های سینمای آمریکا و نحوه ی تاثیر آن بر فرهنگ مردم می باشد و به صحنه های غیر اخلافی موجود در فیلم ها می پردازد...
دسته بندی ای هم که برای موضوعات و زیرموضوعات ارائه میکنه جالبه:\nخشونت (بدون خونریزی ) = مثبت 14\nخشونت ( همراه با خونریزی) = مثبت 17\nصحنه های جن-صی (استریت یا مرد و زن ) = مثبت 17\nصحنه های جن-صی ( هم- جن-ثگر-ایی یا غیرمتعارف) = مثبت 19\n\nاز نظر سازندگان مستند چنین روشی توسط MPAA مورد استفاده قرار میگیره و دارای نقص و عیب های فراوانی هست.
موضوعی که این مستند روی اون تاکید میکنه نادیده گرفتن فاکتور خشونت و فوکوس سخت گیرانه بر صحنه های جن-صی در رده بندی فیلم ها هست، در صورتی که از نظر سازندگان مستند خشونت و فیلم های جنگی تاثیر مخرب تری دارند و فیلم هایی با خشونت بالا و دارای صحنه های کشتار بسیار رو مثال میزنه که مثبت 14 سال (PG-13) رده بندی شده اند در صورتی که فیلم هایی که تعدادی صحنه های جنص-ی داشته اند رده بندی NC-17 یا مثبت نوزده دریافت کرده اند، همچنین بخوبی مثال هایی رو میزنه که مشخص میکنه حساسیت سازمان رده بندی MPAA روی چه موضوعات و زیرموضوعاتی هست و چرا؟ درحالیکه معیارهای مهمتری وجود داره که بهشون بی توجهی میشه و باز هم این موضوع رو بخوبی توضیح میده. البته طیف وسیع بیننده ها تا حرف از سانسور فیلم میاد همان فاکتور صحنه های جن-صی به ذهنشون خطور میکنه نه خشونت و سایر مواردی که مستند بهشون اشاره میکنه و بنظر من چیزی که سازندگان مستند بصورت غیرمستقیم بعنوان روش درست رده بندی بهش اشاره میکنند هرچند میتونه روشی متعالی نسبت به چیزی که وجود داره باشه، اما چیزی که خود مردم و تماشگرها هم پذیرفتند اینه که خشونت و دیدن صحنه های جنگ و تیر اندازی و کشتار برای بچه ها و نوجووناشون عیبی نداره، اما دیدن یک صحنه جن-صی بخصوص صحنه مربوط به هم-جنثگ-رایی بسیار بسیار مخرب در تربیت فرزندشون هست. بعد از دیدن مستند یاد یک نوتی افتادم که چندسال پیش خونده بودم که دقیق یادم نیست اما بنوعی اشتیاق مردم و تجمعشون برای دیدن صحنه های اعدام در خیابان ها و تنفرشون از دیدن بوسیدن دختر و پسر در خیابان ها رو میگفت.
چرت و پرت
کل مستند میخواست بگه اونور هم در مورد سانسور و رده بندی فیلمها و ... نظرات سلیقه ای زیادی اعمال میشه\nدر کل بدک نبود
راس میگد والا
دیدگاه کاربران
ارسال دیدگاه