یک ستاره سینمایی و یک نو عروس افسرده که با هم هیچ نسبتی ندارند، یکدیگر را در توکیو می بینند و رابطهای بین شان آغاز می شود.
زیاد
ندارد
داستانش ساده و گیرا بود
کارگردانی عالی سوفیا کاپولا و بازی بی نقص بیل مورای و اسکارلت جوهانسن باعث میشه خیلی راخت با شخصیت ها همزاد پنداری کنیم \nبازی بیل مورای به نظزم بهترین نقش افرینیش بود \n\n
معرکه بود \nبازی بیل موری و اسکارلت یوهانسون عالی بود \nرفت تو لیست فیلم هایی که هیچوقت اونو فراموش نمیکنم
یک درام عاشقانه بسیار سادهکه چیز خاصی نداره با اینکه بهش 6 دادم ولی دلنشین بود
فیلمی ساده و جذاب و دیدنی , بخصوص بازی هاش , بخصوص بیل موری\n10 از 10
film khubiye ama na vase hame...saliqe hast vakhase va didanesho be unayi k filmaye khas mipasandan tosiye mikonam...nmgam filme badiye ama man natoonesm kheily baahs ertebat barqara konam.vali bazia kheily khub bood
چند تا نکته واسه اونایی که میخوان فیلمو دانلود کنن . \n\nمن خودم به خاطرِ تعداد آرا IMDb و متا و اسکارلت دانلود کردم و دیدم , اما واقعا چیزِ خاصی نداشت . \n\nاونایی که به این فیلم میگن خاص که اصلا ولشون کنین :| اتفاقا یه فیلمِ عامیانه و ساده بود . \n\nو هیچگونه تفسیری هم نداره , اینی که بعضیا از فیلم خوششون اومده و یه سری موضوعاتِ بی ربط رو به فیلم ربط میدن اصلا اینجوری نیست , راجع به سادگیه فیلمنامه همینو بس که خلاصه داستانو شما نگاه کنید 1 خطه , همین 1 خط یعنی کُلِ فیلم ! یعنی انتظارِ هیچ حاشیه ای تویِ داستان نباشید کاملا همین 1 خطه و هیچ پیچیدگیی نداره . \n\nالبته اینارو واسه این نگفتم که بگم فیلمِ بدیه , فقط واسه این گفتم که دیگه جوگیر نشید فکر کنید الان یه فیلمِ استثنایی جلوتونه :D یه فیلمِ ساده , با یه فیلمنامه ساده که برایِ سرگرمی خوبه , تنها چیزی که قوی بود بازیه 2 نقش اصلی یعنی اسکارلت و بیل بود که کامل تو نقششون حل شده بودن بقیه چیزایِ فیلم عادی بود . \n\nنمره ی من به این فیلم 6 از 10 .
زیبایی ,غم و احساس شادی رو تو این فیلم یجا دیدم ... \n10/10
oonghadr ke esme maroofi va bozorgi dare in filmjazabiyate khasi nadasht .vasatash age 10 baar ham berin dare yakhchalo baz konido bargardin chisi ro az dast nemidin
خاص
خوب نبود\nحال ندارم بگم چرا\nخخخخخخخ
از مهم ترین مسائلی که در این اثر به ان پرداخته شد : ارتباط بین انسان ها و نقش زبان در ایجاد این ارتباط است.\nخانوم کاپولا سعی دارد ارتباط انسان ها با یکدیگر و حتی ارتباط انها با محیط اطرافشان ,عشق ,دوستی, تفاوت فرهنگها , رسوم مذهبی و عرفانی و...در زبان خلاصه کند و با موفقیت ان را به تصویر کشید.
فقط یه بار دیدنش خوبه و بس \n
میشه فقط بگین ارزش دیدن داره یا نه؟!
خوب نبود!
TDGL O,FDI\n\n
حیف حجم 2/10
گول نظرات رو نخورین ارزش دیدنن ندارد.داستان فیلم مثل شخصیت هاش پوچه .چطور به این اسکار دادن آخه، 6 زیادیه واسش
فیلم فوق العاده ای بود
p 7
فیلم خیلی قشنگ بود، روند خیلی آرام و دلنشینی رو طی کرد. در عین حال از بازی فوق العاده اسکارلت جانسون هم نمیشه گذشت.
نقد فیلم:\n\nکمتر فیلمی با وجود بوجه کم و شرایط سخت تولید به این مرتبه از موفقیت می رسد که هم در جشنواره های معتبر شگفتی ساز شود و هم نزد مخاطبان و منتقدان و دوستداران جدی سینما فیلمی فوق العاده زیبا و تماشایی خوانده شود. گمشده در ترجمه (گمشده در غربت) از آن دست فیلمهاست. فیلمهایی که هرچه بگذرد رنگ کهنگی به خود نمی گیرد و در جامعه مدرنیته کنونی که افراد بیش از گذشته از هم فاصله می گیرند و با آنکه در جمع زندگی می کنند اما تنها هستند پر رنگتر و با قدرت بیشتر به پیش می رود.سوفیا کاپولا دختر فرانسیس فورد کاپولای بزرگ، در دومین ساخته سینمایی خود خالق اثریست بس شگرف، بسیار تاثیر گذار و ملموس. گمشده در ترجمه برای مردمی که در قرن بیست و یکم زندگی می کنند بیش از هر زمان دیگری تاثیر گذار و باور پذیر است.فیلمی که در زمان امروز مانند یک مرهم عمل می کند و اثر می گذارد.فیلم درباره زندگی دو انسان تنهاست که از قضای روزگار به هم می رسند. دو انسان تنها و مایوس و سرد که حتی توسط نزدیکترین کسانشان هم درک نمی شوند.فیلم به خوبی نحوه ی شکل گیری ارتباط بین آن دو را به تصویر می کشد و مخاطب را به خوبی با حس تنهایی و پوچی شخصیتهای داستانش آشنا می کند.باب و شارلوت پس از آشنایی و با وجود اختلاف سنی زیاد ، به نکات مشترک زیادی که بینشان موجود است پی می برند و رابطه ی دوستی عمیقی بینشان شکل می گیرد و در مدت کوتاهی که با هم هستند گشتی در دنیای اطراف خود می زنند. سوفیا کاپولا به زیبایی تنهایی شخصیتهای فیلمش را به بیینده نشان می دهد. یاس و ناامیدی کاراکترهای فیلم با بازیهای یکدست و روان، باور پذیر هستند. بیینده احساس می کند در این زندگی با آنها شریک است، در بعضی سکانسها همزاد پنداری می کند و در برخی دیگر قضاوت. بیل مورای شخصیت درونی یک بازیگر کهنه کار را که در حال سپری کردن دوره افول خود است به زیبایی هرچه تمام تر و بدون هیچ کم و کاستی ایفا می کند.اسکارلت جوهانسون هم که با این فیلم به شهرت رسید، نقش خود را به خوبی ایفا می کند، بی کم و کاست.فیلم در حال روایت سیار ماهرانه و باور پذیر یک داستان بسیار ساده است.فیلمنامه ای ساده و در عین حال فوق العاده زیبا که حتی توانست اسکار بهترین فیلمنامه را هم برای کاپولا به ارمغان بیاورد. ریتم فیلم آرام است اما با این وجود ضرب آهنگ معقولی دارد و بیننده احساس کسالت نمی کند. سوفیا کاپولا خط داستان، فراز و فرود و دیالوگ های خوبی را انتخاب کرده و با دقت تمام در دل فیلمنامه جای داده است به طوری که فیلم به هیچ وجه گرفتار شعارزدگی نمی شود و حرفهایش را زیر پوستی بیان می کند. سوفیا کاپولا به عنوان فیلمنامه نویس به خوبی روابط را کنترل کرده است همین امر باعث ایجاد شناخت نسبت به شخصیتها شده است. کاراکترها برای ما عجیب و غریب نیستند، بیگانه نیستند.درباره دکوپاژ و میزان سنها باید گفت با کلیت فیلم همخوانی بسیار دقیقی دارد. کارگردان به بهترین شکل فیلم را پیش می برد. فیلمبرداری خوب و بجاییدارد، قاب نمی گیرد، بیرون نمی زند و به بهترین شکل در خدمت کارگردان و فیلم است، به طوری که حضورش را در طول فیلم کمتر احساس می کنیم.موسیقی فیلم هم کارکرد بسیار موثر و بجایی دارد.و دلیل انتخاب ژاپن به عنوان لوکیشن اصلی فیلم حاکی از زندگی ماشینی و بیروح ژاپنی ها دارد. انسانهایی که بیش از همه جوامع غرق در تکنولوژیهای مدرن شده اند و کمتر با هم ارتباط برقرار می کنند. سوفیا کاپولا در انتخاب لوکیشن ها عالی عمل کرده و تصاویری بدیع و تازه را برای بیننده خلق می کند.سوفیا کاپولا با ساخت این فیلم نشان داد کارگردانی است که باید منتظر کارهای بعدی او ماند. کارگردانی که نبوغ خود را در سینما از پدر به ارث برده اما با این فیلم از زیر سایه خانواده خود بخصوص پدر خارج شده است.در نهایت، این فیلم رو می توان معجونی از کمدی، درام و رومانس تلقی کرد. کمدی ای که در بعضی لحظات شما را رو از ته دل می خنداند، درامی که تا مدت ها شما رو در حسرت قرار میدهد و رومانسی که به شما معنای واقعی دوست داشتن و تفاهم رو معرفی می کند...
بعضی از فیلم ها در عین سادگی لطافت خاصی را به همراه دارند\nفیلمی بود که در عین سادگی و زیبایی در پایان احساس خوبی را منتقل میکند
این فیلم حال آدم خوب میکنه ... بهترین فیلم خانوم کاپولا و البته اسکارلت جوهانسون
فیلم نامه خوب ، کارگردانی خوب ، نقش آفرینی های خوب
دیدگاه کاربران
ارسال دیدگاه