«وارن اشميت» (نيکلسن)، در شصت و شش سالگي، پس از سال ها کار بيمه، تازه بازنشسته شده ولي رفته رفته به اين نتيجه مي رسد که دوران بازنشستگي، آن دوران ايده آلي نيست که فکرش را مي کرده است...
زیاد
ندارد
dash hamid
فقط اون صحنه صحبتش تو عروسی دخترش باعث شد فیلم خوبی بشه
alixxamadeo
فیلم خوبی نیست ، چون به جای حرکت در عمق ، در سطح باقی میماند ؛ ساختن جهان یک شخص و تعریف داستان او به این راحتی ها نیست که چندین و چند سکانس مثلاً مفهومی یا کمدی سیاه بگیریم و بجا و بیجا بچسبونیم گَل هم و یک بابایی رو هم زورکی بچپونیم تو داستان تا تمام آموزه های زندگی را که به زبان سینما نمیتوانیم تعریف کنیم ، به صورت بیانیه بفرستیم براش و ازش نریشن بسازیم ؛ اگر در چنین فیلمی هوشمندانه و هدفمند رفتار نکنیم فیلم آموزنده یِ متوسط رو به بدی داریم که برای درمان بیخوابی بسیار کارساز است.
Farshad.vfx
فیلم روند کندی داره اما اثر قابل قبولی هستش، اگه حوصله اش رو داشتید ببینیدش خوبه
meccaniiik
عادت کرده بودم جک نیکلسون رو تو نقش دزد وقاتل ومتجاوز ورییس مافیا و ادمی که با تبر دنبال زن وبچش میفته ببینم اصلا باورم نمیشد بتونه همچین نقش متفاوتی رو انقد خوب دربیاره\nاون سکانس اخرش مخصوصا خیلی عالیه
s.m.r.h
این فیلم پر از دیالوگای عالیه که اکثرا در مورد هدف زندگیه
mirahssani
تیتراژ پایانی نداره.؟؟
aidin dadvar
filmi motevaset ba baziye khaste konandeye aghaye nicholson .
hamoon.s2
این فیلم رو من توی لیست اشک آورترین فیلم های جهان پیدا کردم ،\nولی وقتی تماشا کردمش ، فهمیدم که اینقدرا هم جالب نیست ،\nبعضی از سکانس ها ، اضافه و دارای اشکالاتی بسیار بودن... \nو 2 بار به خاطر اینکه چرا اینقدر بازیگرا غیر طبیعی نقش بازی میکنن فیلم رو کلوز کردم ...\nاز نظر فیلمنامه هم ، یه فیلمنامه کلیشه ای داشت و انتظار نداشته باشید با یه فیلم فوق العاده طرف بشین و به پاش گریه کنید ...\nبه قولی ، من تا آخر فیلم زورکی چشمم رو باز نگه داشتم تا خوابم نبره و در کمال تعجب ، چشمهایم کاملا خشک بود !\nراستش رو بخواید فیلم اشک آوری نیست ، حداقل برای من که اینطور بود ،\n\nمخصوصا اینکه این آقای اشمیت چطور نتونست جلوی دخترش بایسته... :|
asssssghar_msi
معمولی بود دیگه نگید عالی بود
samanmkh53
فیلم ک عالی بود... و استاد نیکلسون ک به هر فیلمی اعتبار میده.... ی درام ک طعم حقیقت داره خواه تلخ خواه نزدیک
ahmad_arsh
اگه میخوای حوصلت سر بره و خوابت ببره و از دنیا سیر بشی بشین ببین
Darkness
بعضی فیلما از ده ساعت روانشناسی هم بهترن\nاین ازوناست
sasha.2002
.\nچیزایی که از پیری اونم در اوج سلامت میخواهید بدانید دراین فیلم پیدا میکنید مطمئنا
zafar.sohrabi
بسیار درام زیبا و تأثیرگزاری بود. سکانس پایانی فیلم بی نظیره!\nاز اون دست فیلمایی بود که در دنیای پر درد و رنج کنونی دیدنش برای هر کسی که احساس ناامیدی میکنه لازمه
arash_art360
فیلم زیبا و شیرینیه حتما بیبینید، جک نیکلسون یکی از کساییه که از پیر شدنش ناراحت میشم...
a_delij
اثری به غایت زیبا و تاثیر گذار.... بازی جک نیکلسون خارق العاده است.
celtweek
خیلی قشنگه
bangtheory2014
بی جک هرگز با جک عمری\n\nمن دیگه حرفی ندارم
farzad.rzd
یک درامه روان و دلنشین...\nalexander payne واقعا فیلمسازه بزرگیه\n7.5 از 10 میدم
yasomid3
نقد فیلم:\n\n\nدربارهء اشمیت یک ملودرام ساده و عادی‌ست؛تا حدی که شاید بتوان آن را اثری پیش‌پاافتاده و کلیشه‌ای قلمداد کرد.اما فکر می‌کنم فیلم از همین‌ کلیشه‌ها به نحوی ظریف استفاده کرده است: بحران میانسالی،شکاف بین نسلها،درگیری بر سر ازدواج دختر،مرگ همسر و تنهایی...ظاهر قابل حدس این فرمول،به ملودرامی خسته‌کننده‌ و کم‌رمق راه می‌دهد.\nاما در عمل،فیلم دربارهء یافتن بهانه‌ای برای‌ زندگی‌ست.وارن اشمیت،کارمند میانسال یک‌ شرکت است که زندگی را در کنار همسرش‌ ناخشنودکننده و ملال‌آور می‌داند.صدای اشمیت‌ در مقام راوی،بیانگر حس او نسبت به کسالت و نارضایتی اوست،اما مرگ ناگهانی همسر وارن، همه‌چیز را به هم می‌زند.واکنش وارن در قبال‌ این اتفاق،چیزی میان سردی ظاهری،احساس‌ علاقه به شریک زندگی‌اش و در نهایت،تلخی و دلزدگی‌اش در قالب روایتگر فیلم است.قاب‌بندی‌ کارگردان و مکثش بر این صحنه،هم تأثیرگذاری‌ حسی صحنه را با نوعی فاصله همراه می‌کند و هم نگرانی اشمیت را از موقعیتی که در آن گرفتار آمده،القا می‌کند.\nبه عبارت دیگر،عدم تأکید بر این صحنه،سبب‌ می‌شود تا بیننده نیز به اندازهء وارن اشمیت که ناظر ماجراست،به لحاظ حسی در این نقطهء عطف مهم‌ و اثرگذار،درگیر می‌شود.پیش از این،تنها بهانهء وارن اشمیت برای گریز از یک‌نواختی و روزمرگی، نامه نوشتن برای یک بنیاد حمایت از کودکان‌ محروم آفریقایی‌ست؛صحنه‌ای ساده و بدون تأکید که در آغاز به نظر زاید و حتی بی‌ربط می‌رسد. فصل‌نامه نوشتن وارن برای کودک تانزانیایی، بهانهء نمایشی جذابی برای معرفی روحیهء متناقض‌ او به حساب می‌آی،اما مرگ همسر وارن،آن‌قدر مهم هست که ما را از پی‌گیری ماجرای تکفل‌ کودک،منصرف کند(و همین نکته،ظرافت‌ فیلمنامه را برای رو کردن این برگ برنده در پایان‌ فیلم،به اثبات می‌رساند).\nاما سفر او برای منصرف کردن دخترش از ازدواج‌ با مردی که وارن«نامناسب»تشخیص می‌دهد، جهت‌گیری نمایشی فیلم‌نامه را تغییر می‌دهد و حالا با داستانی مواجه هستیم که شاید یادآور فیلمهای یاسوجیروازو باشد.طبیعی‌ست که فرهنگ‌ طبقهء متوسط آمریکایی:فاقد روحیهء مماشات و کسوت‌پرستی ژاپنی‌ست.پس گفتگوی دختر سرکش و پدر خودمدار،با چنین جمله‌هایی از جانب‌ دختر به پایان برسد:\n«خب،تو با ازدواج من مخالفی؟پس گوش‌ کن.من پس‌فردا ازدواج می‌کنم.تو دو تا راه بیشتر نداری.یا می‌آی به جشن عروسی من و آروم یه‌ گوشه می‌نشینی،یا برمی‌گردی خونه‌ات.»\nوارن اشمیت،جایی کاملا شکست می‌خورد که قرار است در مراسم کلیشه‌ای عروسی:چند کلمه صحبت کند.بی‌اعتنایی دختر نسبت به نظر اشمیت دربارهء ازدواجش،گویی تاوان بی‌توجهی او نسبت به همسرش است.تا پیش از برخورد دختر با او،دو ایدهء متقارن و ظریف،بحران میانسالی‌ اشمیت و ناتوانی‌اش در ابراز احساسات خود را به‌ شکلی عمیق‌تر نشان می‌دهد.برخورد با دو زن‌ میانسال،در حکم دو روی یک سکه،موقعیت‌ عاطفی وارن را تعیین می‌کند:اولی با شدت او را از خود می‌راند و رفتار مسلط و در عین حال،خواهندهء دومی،وارن را فراری می‌دهد.هیچ‌یک از این دو ایستگاه کوچک و موقت،پناهگاه امنی برای او نیست.به همین دلیل،صدای او به عنوان راوی‌ در فصل ورود به خانه،از وضعیت مضمحل او خبر می‌دهد:«من یه آدم شکست‌خورده‌ام.ممکنه‌ فردا بمیرم،یا بیست سال دیگه،ولی فرقی نمی‌کنه، چون قبلا سقط کرده‌ام...»اما ایدهء ظریف پایانی، برای نخستین و آخرین بار،چهرهء سنگین و بی‌حالت‌ وارن اشمیت را تغییر می‌دهد.او را پیش‌تر،حتی‌ هنگام مردن همسرش نیز با چشم گریان ندیده‌ایم. بنابراین،نمای درشت چهرهء او در حال گریستن به‌ مثابهء واپسین تصویر فیلم،آن هم گریستنی که‌ گویی امیدواری را بیش از تلخی و نومیدی بشارت‌ می‌دهد،باید دلیل مهم‌تری داشته باشد.حالا ایدهء آن کودک تانزانیایی که به مدد پول خرد وارن‌ اشمیت در آن سوی دنیا از مرگ نجات یافته،کاملا به کار می‌آید و جایی که باید،تأثیر می‌گذارد:روزنهء امید وارن اشمیت برای فرار از بی‌معنایی زندگی، دورتر از حد تصور اوست.\nدربارهء اشمیت،یک فیلم عادی و معمولی‌ آمریکایی‌ست.کاری‌ست قابل پیش‌بینی که‌ لحظه‌های زاید و نچسبی هم دارد(فصل خوابیدن‌ وارن در تختخواب،رسما برای به دست آوردن دل‌ تماشاگر میان مایه و زیر متوسط در فیلم گنجانده‌ شده است)،اما در سطحی که ساخته شده است، می‌کوشد از قالبهای رایج یک ملودرام متوسط متکی به متن/بازیگر در شکلی درست و معقول‌ استفاده کند.گفتم متن/بازیگر،چون بدون حضور اعجوبه‌ای به نام جک نیکلسن،هیچ‌یک از نکته‌هایی که برشمردیم متقاعدکننده به نظر نمی‌آید.\nنیکلسن در نقش وارن اشمیت،از نخستین‌ نمای حضورش که منتظر اتمام ساعت کارش‌ است،تا نمای پایانی که به بهانهء دیدن نقاشی آن‌ کودک تانزانیایی،اندوهش را بیرون می‌ریزد،بدون‌ مکث و تأکید زاید،مسیری بامعنا و قابل پی‌گیری‌ برای این شخصیت می‌سازد.مهم‌ترین کار او این‌ است که در تمام طول فیلم،تقریبا هیچ کار مهمی‌ برای نشان دادن توانایی‌اش در مقام بازیگر انجام‌ نمی‌دهد؛و همین،یعنی بازیگری در اوج.
ho.ar2990
این فیلمه مهمیه. یک آدم معمولی و بازنده زندگیشو تعریف میکنه و سوالات مهمی مطرح میشه. چطور زندگی کردم؟ چه تاثیری توی دنیا داشتم؟ بعدها چرا باید از من یاد کنند؟ و جوابی که فیلم مطرح کرد منو به یاد جمله گابریل گارسیا مارکز انداخت: اینکه دنیا را کمی بهتر از آنچه تحویل گرفته ای تحویل دهی، خواه با فرزندی خوب، خواه با باغچه ای سر سبز و خواه با اندکی بهبود شرایط اجتماعی و یا اینکه بدانی حتی فقط یک نفر با بودن تو ساده تر نفس کشیده است یعنی تو موفق شده ای.
arash.com2010
خیلی باحال بود.\nتم سفر که مخصوص خود الکساندر پاین هست جذابیت بیشتری بهش داده انصافا
toughlover1990
یگم دنیا واسه شماهام تکراری شده یا من فقط اینجوریم؟؟؟؟؟؟\nدیگه خسته شدم از زندگی .......... اصن ما اینجه چیکار میکنیم؟؟؟؟؟؟؟؟؟ دلمون خوشه زنده ایم\nاومدیم فقط یکمی باشیم و بعد بریم؟؟؟؟ خداییش ارزش اینهمه عذاب و ناراحتی و داره؟؟شاید اصن بلد نیستیم زندگی کنیم؟؟؟؟اصن تا کی باید اینجوری باشه؟؟؟\nتو رو خدا نگین برو تو فیسبوک نظر بذار، من فیسبوک ندارم!!! ولی دلم خیلی گرفته.........
vela.ramin
فیلم روان و خوبیه...اموزنده س...من نمیدونم این جک نیکلسون چرا اینقد خوبه...به نظرمن که جزو سه بازیگر برتر تاریخ..حداقل برای من
nima.nima1990
خیلی درام قشنگ و پر از احساسه در واقع به نظرم شاهکاره حتما ببینین جک نیلسون هم نیاز به تعریف نداره
دیدگاه کاربران
ارسال دیدگاه