«گوست داگ» (ويتاکر)، وقتي يک خانواده ي خلافکار مافيايي که گه گاه او را اجير مي کرده، رازش را لو مي دهد، به سختي و طبق شيوه ي سامورايي ها واکنش نشان مي دهد.
شاهکار فرافلسفی، یک کالت مووی حقیقی- ترکیب اینهمه فرهنگ مافیای ایتالیایی در محلات رنگین پوستان با ضد قهرمانی که راه زندگیش رو از سامورایی های ژاپن باستان الهام میگیره- میان پرده هایی که با صدای خود فارست بیان میشوند جز بهترین نوشتار هایی هستند که در سینما دیدم و شنیده ایم. بخش مربط به بارش باران رو با دقت گوش کنید. سکانس های شب در محل های تاریک با آدم هایی که توی تاریکی وول میخورن و چهره هاشون مشخص نیست با اون سگ سیاهی که زل میزنه به گوست داگ و یا اون برخورد افسانه ای گوست داگ با شکارچی های خرس غیر قانونی ... جیم جارموش واقعا استاد فیلمسازیه ، و این یک کالت مووی برای خودش . میدونی خرس ها رو در زمان فرهنگ عامه باستان با انسان ها برابر میدونستند؟ اینجااون فرهنگ نیست ...... چرا بعضی ها وقتها هست!!!
فیلم در حدی که تعریف می کردند نبود . فیلم متوسطی بود
کل فیلم vs. صحنه ای که RZA میاد :))
اصلا خوشم نيومد
خوب بود ولی نه عالی\nبعضیا زیادیگنده کردند
بی نظیر... جارموش خدای سینمای مستقل آمریکاست . تنوع آثارش فوق العاده ست و مفاهیم فوق العاده تری هم توی اون ها میگنجونه....\n
از زیباترین هاست. حتما ببینید
بسیار زیبا و بی نظیر ، حقش خیلی بیشتر از نمره 7.5 حتما ببینید\n
*وفاداری*\n\nنماد و نشان انسان آزاده... اما یک قاتل!!!\nغروری دوست داشتنی است و حقیقتی دنبال شدنی...
zemne ehteram be nazarate doostdarane film man natoonestam ba mozuesh ertebat bargharar konam va baram filme naa manoosi bood . be nazaram filmname az ramagha oftade booddar zemn mooseghiye matne azar dahandei dasht va birabt be film bood . tanha nokteye mosbate film naghsh afariniye balatar az estandarde filme aghaye whitaker bood
فیلم بسیار عالی ساخته شده خصوصن شخصیت پردازی ها \nفیلم پراز تضاده مثل گنگستری که کارتون نگاه میکنه یا یک سامورایی باستانی علاقه مند به موسیقی رپ روی هم رفته فیلم عالی بود من لذت بردم
چرا این فیلم انقدر ضعیف بود !!!!
اسپویل\n\nگوست داگ طبق قانون عمل می کرد نه هرطور که دلش می خواست.او برای دوست بودن نیازی به ارتباط کلامی نداشت بلکه همدلی برای دوست بودن او کافی بود.او مسائل رو با عقل ابزاری تحلیل نمی کرد و احساساتش بر عقلش غلبه می کرد تا اونجا که استادش رو با تمام خیانت هاش نمی کشت.\nدر اصل مافیا نمادی از یک تبه کاری است که با عقل و نقشه پیش می رود ولی سگ روح آدمی است که در ظاهر خشن ولی باطنی قانون مند و وفادار دارد که این را می توان کاملا با ویژگی های ذاتی سگ مطابقت داد در دو سکانس از فیلمم که سگ بهش زل میزد معلوم بود.\nفیلم زیبایی بود فیلمنامه عالی نبود ولی خوب بود شخصیت پردازی،قاب بندی،تدوین،فیلمبرداری و غیره بد نبودند ولی بازی فارست وینتاکر عالی بود عالی
یه فیلم فوق العاده زیبا بدون هیچ شکی از دستش ندید فارست ویتکر خیلی قشنگ بازی کرده این فیلم رو بنظرم بهترین فیلمش همین باش
بچه ترجمه این فیلم به فارسی میشه: سگ تو روح
گوست داگ واقعن فیلم زیباییه، این فیلم مثله یه بسته یا پکیج از چندین گروه فرهنگیه که مثل عناصرین شاید خیلی با هم فاصله داشته باشند، اما با هنر جیم جارموش به زیبایی کنار هم نشستند. این عناصر پیزایی مثل فرهنگ سیاهپوستان امریکایی و موسیقی رپ ، فرهنگ ژاپن ، ادبیات داستانی و ... بیشتر ادامه نمیدم که فیلم برا کسی که میخواد ببینه خراب نشه.\n----------------\n----------------\n----------------\nفقط یک نکته که تو فیلم برام جالب بود که ممکنه کمتر دقت شده باشه رو اینجا میگم، چون این فیلم رو چندین بار دیدم، دوستانی که فیلمو ندیدن لطفن ادامه رو نخونن.\n\nتو بخشی از فیلم میبینیم که گوست داگ تو خیابون در حال کتک خوردنه، و لویی میاد قائله رو خاتمه میده با شلیک به ضارب. اما نکته ای که هست چیزی که از این اتفاق تو ذهن گوست داگ مونده اینه که وقتی داره کتک میخوره کسی که میزدتش اسلحه رو به سمت گوست داگ گرفتهو بعد لوییمیاد به سمت ضارب شلیک میکنه و گوست داگ فکر میکنه لویی اونو نجات داده. اما تو جایی از فیلم لویی داره اون اتفاق رو تعریف میکنه و تو روایت لویی ضارب گوست داگ اسلحه رو به سمت لویی گرفته و بعد لویی برا دفاع از خودش به ضارب شلیک میکنه. تو قسمت دیگه ای از داستان فیلم گوست داگ کتاب راشامون رو به دختر رییس مافیا(وارگو) میده. داستان راشامون همونجور که تو فیلمی که استاد سینما، آکیرا کوروساوای بزرگ ساخته از روی این کتاب، در مورد یه اتفاقیه که افتاده ، اما افراد متفاوت روایت های گوناگونی میدن از اون اتفاق.در واقع جارموش تو اون سکانس نجات گوست داگ، ادای دینی به داستان راشامون و ادبیات ژاپن کرده از دید من.
این فیلم دیروز تو کنکور هنر سوال اومده بود...
فیلم خیلی خوبی بود.دوست داشتم حالا که اسم سامورایی داره یه چنتا سکانس شمشیر زنی هم داشته باشه.\nولی بازم خیلی خوب بود.\nامتیاز 7
وای بهترین و برترین فیلم تاریخ سینماست از نظر من مخاطب .....از دیدنش خسته نمیشم
شاهکار و بی نظیر.\nهم فیلم، هم موسیقی متن\nعالییییی
یه زمانی بود که بعد از پالپ فیکشن این فیلمو دوست داشتم\nحالا هم جز 20 فیلم برترمه
این فیلم شاهکار جیم جارموشه... بیننده ی نکته بین و اهل سینما این موضوع رو درک میکنه که یه فیلم پست مدرن و بامضمون بازگشت به سنت و فرهنگ گذشتس...\nهمه چی تمامه این فیلم.
یه شاهکار از استاد ضد قهرمان
جیم جارموش را باید با فیلمهایش شناخت تا به مفهوم سینمای مستقل امریکا پی برد درببن کارگردانهای مستقل آمریکا مثل رابرت آلتمن و یا جان کاساویتز و ...جیم جارموش دیدگاه و جهانبینی خاص خودش رو دنبال میکنه که واقعا منحصر به فرده کسی که بعنوان دستیار در کنار نیکلاس ری و ویم وندرس بزرگ تونسته بجای برسه که نظر تمام منتقدای بزرگ دنیا رو بدست بیاره .\nگذشته از اینکه این فیلم ادای دین کاملی کرده به فرهنگ و سنت ژاپنی - از اون کتاب راشمون در دست دختره گرفته تا اون راوی که متون ارزشمندترین کتاب در زمینه سلوک و طریقت سامورائی بنام Hagakure اثر یاماموتو چونه تومو را بیان میکرد -که نشان از علاقه وافر کارگردان به سینمای شرق بود فیلم دارای شخصیت پردازی عالی بود که بیشتر مختص خود جارموشه شباهتهای زیادی با فیلم عالی مرد مرده داشت فیلم شخصیت محور جارموش با بازی قابل باور و بی شیله و پیله ویتاکر خیلی خوب مخاطب رو مجذوب خودش میکرد روند فیلم بیشتر بگونه ایه که هر چه فیلم و یا این تراژدی جلوتر میره دردها و زخمهای بیشتری از شخصیت فیلم نمایان میشه که این خود از جنبه های جالب فیلمه
شاهکار \n
دیدگاه کاربران
ارسال دیدگاه