این سریال داستان یک خانواده ایتالیایی ساکن نیو جرسی است که به فعالیت های مافیایی خلاف مشغول هستند. تونی سوپرانو به عنوان رییس این گروه (خانواده) انتخاب می شود . شخصیت او در خانه پدری عاطفی و مهربان و در بیرون از خانه یک جنایتکار و بیماری روانی است...
شهاب حق پناه
بهترین هنر پیشه این فیلم فقط مامانس خعلی باحاله
mortezamoradkhani
خلاصه کنم تنها سریالیه که وقتی میبینیدش به معنیه واقعیه کلمه سعی میکنید تو زندگیه واقعیتون محکمتر قدم ب ددارین و بیشتر مراقب خودتون باشین، نمیدونم شاید ریچی...
m.aghajani91
هیچ وقت این سریال از یادم نمیره. این سریال و Boardwalk empire بهترین سریالای تاریخن
Daniiifi
10 از 10 اگر بهترین نباشه یکی از بهترین سریال های تاریخ هست سبک مافیایی این فیلم رو مدیون فیلم های بزرگی مثل پدرخوانده و رفقای خوب هستیم بیشتر بازیگران یا از رفقای خوب در این سریال بازی میکنن یا از پدرخوانده گاهی بسیار بسیار هیجانی میشد ، شخصیت ها به شدت در خطر حذف از سریال هستند و در آخر جدا از گفتن هرچیزی راجب این شاهکار مافیایی-خانواده باید یه چیز گفت جیمز گاندولفینی از جمله بهترین بازیگران تاریخ روحش شاد و یادش گرامی
bad_joke
دان کنم ؟
امیر
سریال صحنه خیلی بد س.ک.س داره
meshkibaf1344
نگاهی ساختاری به کلیت این مجموعه\n\nبه نظرم نقطه قوت این سریال، در تمام فصل هایش، از یک رابطه ی دو جانبه شکل می گیرد. که از یک طرف تونی است و از طرف دیگر تمام پیچیدگی هایی که با او به نحوی مرتبطند و تلاقی این دو و روایت آن، به نظرم در مرکز داستان این سریال قرار دارد.یا به عبارتی دیگر بیان نسبت تونی به عنوان رئیس یک خانواده ی با سابقه ی گنگستر با خانواده اش، دوستانش، دشمنانش، شغلش، اف بی آی، بیماری روانی اش و شخصیت پیچیده و در عین حال معمولی خودش در مرکز روایت این سریال قرار دارد. این نقطه ی قوت و هسته ی مرکزی این مجموعه ی چند فصلی است و بسیار هم تکیه گاه ارزشمندی است چون بسیار سخت است توضیح فردی با این ویژگی های هیجان انگیز و نسبتش با تمام ویژگی ها و رخداد های دور و برش. در این سریال بسیار سعی شده است که رویداد ها از دل هم بیرون بیایند و ما یک کل را نظاره گر باشیم یعنی وحدتی به نام تونی که با نسبت هایش، یک کل را تشکیل می دهد اما به نظر من نقطه ضعف اصلی سریال نیز از همین سختی روایت چنین شخصیتی بیرون می آید؛ چرا که این کل که در درون نسبت ها وجود دارد، به طریقی مکانیکی با یکدیگر متصل می شوند. وحدت، وحدتی مکانیکال است و معتقدم فیلمنامه نویس موفق نمی شود که تمام این نسبت های پیچیده و موقعیت های دراماتیک متعدد این سریال را به شکل یک وحدت ارگانیک ایجاد کند به طوری که این کشمکش دو جانبه از درون هم تغدیه کنند، از درون یکدیگر رشد کنند و از درون یکدیگر را به تدریج ویران کنند.از آنجاییکه سریال میره به سمت اینکه چنین اتحادی ایجاد کند باید گفت چیزی که من در مجموع می بینم تکه های بی شمارِ همه جانبه ی زندگی یک شخصیت پیچیده ی گنگستر است که به شکل یک پازل هنوز تکمیل نشده تا پایان سریال ادامه پیدا می کند یعنی فیلمنامه نویس تمام قطعات مهم و اساسی را برای شکل دادن شخصیت تونی و نسبت های اطرافش، یافته است اما نتوانسته است که آن ها را در وحدتی خود جوش سامان دهد یا به عبارتی دیگر اطلاعات بسیار کافی و دقیق است اما از درون هم نمی جوشند و از درون هم تولید نمی شوند بلکه انگار هر بار با پیچ و مهره یک بخشی را برای عمیق تر شدن تونی به هسته ی سخت اولیه امان، متصل می کنیم اما آن هسته ی سخت خودش آن را نطلبیده است و خودش آن را از درون تولید نکرده است که اگر می کرد، وحدت ارگانیک شکل گرفته بود. تکه های متعدد زندگی تونی در این سریال توصیف خوبی می شوند و شما هم همراه می شوید و آن را درک می کنید اما این تکه های متعدد تبیین نمی شوند یعنی توضیح آن ضرورت از درون که بایستی در میان این پیچیدگی ها موجود باشد، غایب است.\n
alikarimi007
تا الآن سریالای خیلی خوبی رو خوشبختانه تونستم ببینم ولی هیچ کدومشون برام مثل این سریال نبود بی نظیر بود. تونی دوست داشتنی ترین کاراکتری بود که شناختم روحش شاد
Amirhossein909606
جای این سریال با the wire تو imdb باید عوض بشه
pedramabolhasani
خیلی مسخره تموم شد 7 بهش دادم
meysam.roohnavaz
لذت بخش ترین سریالی که تو ژانر مافیایی میتونید ببینید
saeed.ebrahimi007
♥
Omides50
میخام دانلودش کنم ولی کیفیتش خیلی پایینه، چرا کیفیت بالاش رو نمیذارین
nimboos200
عزیزم معطل نکن همشو یجا دانلود کن ببین
armir1370
بزارید یه نگاه کوتاهی داشته باشیم به ژانر گانگستری (مافیا): از دهه ی 30 میلادی این ژانر رشد کرد و کم کم از این دوران بود که تا اوخر دهه ی 50 جزو بهترین سبک های سینمای هالیوود در دوران طولاییش شد.بازیگر مشهور و معروفی نبود که تو چندتا از این فیلم ها بازی نکرده باشه از بوگارت و کاگنی بگیرید تا رافت و رابینسون.در این دو دهه کارگردان ها هر ایده ایی که داشتند رو بروز دادند و دیگه تمام فیلم هایی که ساخته می شدند تبدیل به یه کلیشه شدند و فروشی هم نکردند,فروش پایین هم مساویه با نابودی اون ژانره.رفت و رفت تا رسید به دهه ی 70,فیلمی به نام پدرخوانده یک تنه دوباره این ژانر رو زنده کرد و روزی روزگاری در آمریکا تثبیت اش کرد,اما بعدش پدیده ایی به نام اسکورسیزی اومد و با رفقای خوب و کازینو و خیابان های پایین شهرش ژانر گانگستری رو به همراه سگدانی و پالپ فیکشن تارانتینو به قله ی سینمای هالیوود رسوندند.فیلم های ابتدایی این ژانر اغلب شخصیت منفی شون افرادی قلدر,سرسخت با خشونت زیاد بودند که کمی محبت هم در مواقع لزوم تو وجودشون بود,تو این فیلم ها تم اصلی فیلم به قدرت رسیدن و سپس نابودیشون بود و به موضوع دیگه ایی انچنان اشاره نمی شد و روش مانور نمی شد تا همانطور که در بالا گفتم پدر خوانده اومد و جنبه ی خانواده و با خانواده بودن رو بهش اضافه کرد,از اهمیت خانواده و با هم بودنش گفت و در کنارش تو سه قسمت روند به قدرت رسیدن مایکل رو نشون داد.بعد ها سریالی اومد که طلایه دار این ژانر شد : سوپرانو _ اما سوپرانو چی داره که اینهمه درموردش بحث میشه و اینقدر به یک سریال پرطرفدار تبدیل شده,ایا همون روند فیلم های قبلی رو تو خودش تکرار کرده و از همون فرمول استفاده کرده یا نه؟باید بگم سوپرانو هم مثل پدرخوانده که در زمان خودش فرم جدیدی رو به این ژانر اضافه کرد,عمل کرد و داستانی رو به ما نشون داد که تا حالا تو کمتر فیلم و سریالی دیده بودیم.کار مهمی که کرد این بود که ابتدا قهرمانش شکست ناپذیر و غیرقابل نفوذ نشون نداد,بلکه او فردی معرفی کرد که حتی با رفتن اردک های تو استخرش گریه میکنه,تو فشارهای زندگی غش میکنه,حتی نمیتونه از دست موزیک های بچه هاش یه صبح راحت بخوابه,پس همین اول برعکس فیلمهای دهه ی 50 کار کرد و قهرمانش رو به صورت تک بعدی به بیننده اش نشون نداد.برعکس خیلی از فیلم های دهه ی 70یی از ابتدا تا انتهای و روند به قدرت رسیدن شخصیت اصلیش نشون نداد و از همون ابتدا اونرو در گروه قدرتمندی معرفی کرد از همه مهمتر به زمان حال اومد به دهه ی 2000 و از مشکلات و تغییرات ساختار مافیا صحبت کرد.خیلی موارد دیگه وجود داره که به ما نشون میده که سوپرانو سریالی نبوده که بخواد یک کپی خوب باشه از فیلم های قبلتر ساخته شده,بلکه هدفش این بوده که یه چیزی هم به سینمای گانگستری اضافه کنه و بگه من هم هستم.\nصحبت در مورد داستان کلی سریال سوپرانو بسیاره,تعدادی هم اون کپی از فیلم اینو تحلیل کن با بازی بیلی کریستال و رابرت دنیرو میدونند,اما هم این فیلم و سوپرانو در یک مدت زمانی به بازار اومدند و بحث بر اینکه کدوم یک از فیلمنامه ی اون اقتباس کرده هم بسیاره.اما تو این 7 قسمتی که بنده از این سریال دیدم و از اونجایی که طرفدار ژانر گانگستری هم هستم یه لحظه ی بد و پرت هم توش ندیدم.داستان فیلم به خوبی جلو میره و شخصیت هاش رو هم خیلی خوب به مخاطبش نشون میده,بیننده دو جنبه ی زندگی تونی سوپرانو (شخصیت اصلی داستان) رو تو این سریال مشاهده میکنید مثلا : زمانیکه در کنار خانواده اش هست و زمانی هم که سر کارش مشغوله/دو جنبه رفتاریش که یکی خشنه و یکی مهربون/دو زن که یکی مادر بچه هاشه و اون یکی برای رفع نیازش/دو فرزند که یکی دختره و یکی پسر/ و در اخر هم دو فرد از نسل قبلتر از تونی(مادر و عموش).دو خط داستانی کلی تو سریال موجوده یکی برای زمانیکه تونی با گروهشه و یکی هم برای زمانیکه با خانواده اش هست,نویسنده ی سریال خیلی عالی به این دو جنبه ی متفاوت میپردازه,اونها بهم گره میزنه و از سختی های هر کدوم حرف میزنه,گه گاهی هم حتی مشکلات خانواده عامل اصلی بدبختی تونی نشان میده و اونرو حتی از کسب کارش هم سختتر میدونه.این فشارها در یک جا جمع و باعث غش کردن تونی میشه, پس تونی پیش یک روانپزشک میره تا راه چاره اش رو پیدا کنه,اما نشون دادن ضعف جلوی هم دسته ای هاش برابری میکنه با سقوطش در گروه بنابراین باید طوری رفتار کنه تا کسی متوجه این رفت و امدهاش به پیش روانپزشک نشه.\nسوپرانو هیچ وقت سعی نمیکنه که شعور بیننده اش رو کم فرض کنه و سطح سوادش رو پایین بدونه یا بخواد که فریب اش بده,پس این عامل موفقیت سریاله,این عاملیه که اون رو تبدیل به بهترین کرده.\n
mahyar_shi49
شاید چند قسمت اولش کسل کننده باشه و روند کدی داشته باشه، اما بعد از ساخت شخصیت ها مخاطب ارتباط خوبی با سریال برقرار می کنه و دنبالش می کنه...\nسریال رو کامل دیدم، واقعا سریال خوبیه
ehsan_abtahi
Link download subtitle moshkel dare
reza_skh
linke subtitela moshkel dare\n
سینا ضیمران
ختم کلام: Sopranos تکرار نشدنی است زیرا Gandolfini تکرار نشدنی است
mcdavam1996
سریال بی نظیر بود, بازی جیمز گاندولفینی خیلی عالی بود و خیلی خوب کاراکتر یه رییس مافیا رو نشون داد, وجود کاراکتری مثل کریس مولتیسانتی (با بازی مایکل ایمپرولی) و پاول گالتیری (با بازی بی نظیر تونی سیریکو) هم به جذابیت فیلم چند برابر اضافه کرد. هرچند به پای فیلمایی که تو این سبک ساخته مثل پدرخوانده 1 و 2 و یا Goodfellas نمیرسه. اما بازم به شدت بهتون پیشنهاد میکنم ببینین. خصوصا فصل 4 به بعد دیگه شاهکاره این سریال.
Alireza esm
يكي از بي نظيرترين سريالاي كه ديدم بدون شك سوپرانوز هست و خواهد بود،يك سريال كاملاً خوش ساخت \nجيمز گاندولفيني در اين سريال به غايت فوق العادس،تمام ديالوگ ها و اَكت هاش بي نظيره به خصوص بازي صورتش و نحوه صحبت كردن و تلفظ كلمات\nبي نهايت مجذوب كننده است اين سريال بصورتي كه بعد از ديدن چند اپيزود ديگه نميتوني نبيني و هيچ فيلم يا سريال ديگه اي بهت نميچسبه بعد از ديدن اين سريال\nبازيگران همگي با نقش هاشون خو گرفته اند تا حدي كه فكر ميكني تو زندگي واقعي هم همينطوري هستند.\nچند روزي ميشه تمومش كردم و هرروز بيشتر دلم براش تنگ ميشه.
blueblood_heart
اصلا نمیدونم چی بگم همیشه دوست داشتم این سریال رو ببینم ولی هیچوقت نمیشد\n\nوای که اگه من این سریال رو هفتگی میتونستم ببینم چه قدددددددر لذذذذت بخخخخش تر میشد واسم\n\nاین دیگه چه سریالی بود واقعا ؟ باورنکردنی بود این همه سریال دیدم گنگستری دیدم ولی این اصن ی چیز دیگه ای بود\n\nچقدر رابطه میگیری با شخصیت ها اصن چیزی که جالبه اینه که واسه من حداقل هیچکدوم ازینا نقش سیاه لشگر نداشتن با همشون میتونستی ارتباط بگیری سیلی پالی بابی جنیس عمو جونیور کریس و گل سر سبد همه ی این ها تونی(من هرچی بگم کمه واقعا کمه یعنی واقعا دارم میگم ها کمه آقا کمه)زندگی میکنی با این شخصیت با خندش میخندی با ناراحتیاش ناراحت میشی حرف زدنش حالت صورتش مسخره بازیاش دیونه بازیاش یک عوضی باحاله نامرد با معرفت خانواده دوست خیانتکار تمام و کمال من واقعا تحسین میکنم\n\nخطر اسپویل خطر اسپویل خطر اسپویل\n\n\n\n\nقرار نیست آخرش اونطوری باشه که من دوست دارم ولی آخرش ...تمام اون لحظات سیاهی و سکوت منتظر بودم منتظر ی صدای شلیک منتظر ...نمیدونم هرچی ولی فقط تاریکی بود و تاریکی\nمیگشتم ببینم چی شد فکر کردم این قسمت سریال شاید ناقصه عصبانی بودم و فحش میدادم غقب جلو ... ولی خوب الان اینجا ی چیزایی خوندم راحت ترم کرد\n\nباید بشینید این سریال رو نگاه کنید و باهاش زندگی کنید سعی کنین مثل پخش هفتگی ببینید یا 2-3 قسمت در هفته که بیشتر زندگی کنید\n\n(راجع به آخرش فکر میکردم تونی از لحاظ روانی بهم بریزه و خونه نشین شه ولی کشتنش واقعا نه ....)
hosain_solymani
اگر به چیزی که میبینید احترام میذارید این سریال به قدری فاخر هست که باهاش زندگی خواهید کرد و موقع تمام شدنش حسرت خواهید خورد!!\nفوق العاده زیبا و واقعی یک زندگی امریکایی و روابط انسانی و تفکرات انسان رو در مراحل مختلف زندگی به تصویر کشیده...\nعالی هست این سریال\n
koroshmartian7000
سال از پایان Sopranos میگذره ، پایانی که باعث شده طرفدارا به خاروندن سرشون مشغول بشن ، در حالی که خیلیا باور دارشتن که Tony Soprano میتونه کشته و یا دستگیر بشه خالق سریال David Chase با یه پایان بندی دو قطبی گونه قسمت پایانیُ رقم زد ، با نشون دادن تونی و خانواده ش در یک رستوران …در این 10 سال همیشه طرفدارا به این فکر کردن که تونی زنده ست یا نه و David Chase هیچ وقت پاسخ قانع کننده ای براشون نداشت تا اینکه چند روز پیش در جواب یک روزنامه نگار مبنی بر مرگ شخصیت گفت : ” نه ، اینطور نیست ” ، اگرچه در بیانیه ای بیان شد Chase بارها گفته که ” هدف قسمت پایانی این نبوده که بگیم آیا تونی سوپرانو زنده ست یا نه ، صحنه ی پایانی سریال یه سکانس معنوی بود که هیچ پاسخ درست و غلطیُ در برنمیگیره ” .
siamak.amirkhany
پیشنهاد میکنم که همین الان این سریال رو تماشا کنید ! البته سریال رو باید تا فصل 3 تحمل کنید ! بعدش عالی میشه ! \n
دیدگاه کاربران
ارسال دیدگاه