۷ نفر غریبه یک روز وقتی بیدار می شوند خود را تنها در یک ماز مکعبی می یابند. بعد از اینکه همدیگر را می یابند سعی می کنند به کمک هم و با استفاده از مهارت ها و استعدادهای خاصشان از حقه های کشنده ی خیلی از اتاق های مکعبی رنگارنگ نجات یابند...
بسیار زیبا حتما ببینید...
فیلم خوبی نبود
کارگردان به خوبی معنای زندگیو در فضای یک مکعب بیان میکند\nمن که لذت بردم\n8/10
.. امتیازم 5
مکعب معانی مختلفی درباره زندگی انسانها تداعی میکنه...کلمات و مفاهیمی مانند قبله و قابالا و کابالا و درخت زندگی از مکعب گرفته شده اند...از سال 1995 به بعد اکثر فیلمهای غربی نمادیهایی از اخرالزمان رو حمل میکنند ...در اصل مکعب محصور در زمانی یاد اور دنیای ماست !!! با تله های مرگبارش ...در پایان مکعب دریچه ای به نور وجود داره و کسی که از اون خارج انسان نیک سرشته...این فیلم حتی مفاهیمی مثل تولد دوبارهو ارتباطی بافیلمهای دوزخ ساز و ماتریکس داره ....همانند اکثر فیلمهای اینچنینی با یک بیاداری از خواب شروع میشه ....مفاهیم زیادی در پس بیداری وجود داره...از تولد تا روشن بینی به جهان ...فیلم اعتراضی نیز به دنیای ضالمنه و سیستم تقسیم قدریت داره وحتی پاش رو فراتر میزاره و اعتراضی به خلقت بیرحمانه البته اگر بشه اسمش رو گزاشت و دست اخر خدا رو داره
با این که جزو مدل فیلم هایی نیستن که خوشم بیاد\nولی\nقسمت 2 عالی بود\nقسمت 1 و 3 هم خوب بود(برا این گفتم خوب چون خون و خون ریزی هاش به دلم نشست :| )\nولی با اتفاقی که آخر قسمت 3 افتاد مخم سوت کشید\nبنظر من ارزش دیدن رو داره\nالبته قسمت اول رو بزور دیدم و حوصلم رو داشت سر میبرد ولی وقتی قسمت 3 رو هم ببینید نظرتون عوض میشه
خیلی متفاوت و دیالوگ های خوب.بنظرم فیلم ساو از این الهام گرفته شده.ترسناک نیست بیشتر تعلیقی بود.کاملا ارزش دیدن داره
خوب بود و عالی نه
این فیلمو خیلی دوست دارم، اگه فیلمای معمایی می پسندین حتما ببینید. \n\nکیوب 2 هم بد نیس ولی کیوب زیرو رو دوست نداشتم.
یادش بخیر....این فیلم حدود 10 سال پیش از سینما4 شبکه 4 دیدم...بعدشم اقای عالمی و نادر طالب زاده میشستن 1 ساعت مثلا نقد میکردن...
وقتی بچه بودم دیدم و از همون موقع داخل ذهنم هک شد...
یک فیلم اکسپرسیونیستی و تا حدودی حدودی سوررئاليستی هیجان انگیز و بی بدیل!!!
به نظر من ارزش دیدن نداره - پوچ!!!
خلاصه:اشاره ای به lsd و چشم سوم...پیچیده بودن جهان..هرکسی تو قسمت هایی از یک سیستم قرار داره حتی اگه خودش ندونه. ..چرخه ای مرگبار که راه نجاتی نداره...
فیلم خوبیه برعکسه دومیش
فیلم خیلی خوبی بود
عالی بود.
فیلم خوبی بود ولی بازیه بازیگراش خیلی مصنوعی بود ...!\n
این فیلم سالاره فیلمهای ترسناک مدرنه فقط چون ساخته هالیوود نیست و کنایه سیاسی به آمریکا داره تحویل گرفته نشده
یك تریلر فوق العاده ایده های فیلم به قدری زیادند که فیلم را از زمان ساختش (1997) چندین سال جلوتر می برند . حالا بعد از دیدن Cube میتوان دریافت كه ایده بسیاری از فیلم های ژانر معمایی , علمی تخیلی و تریلر از این فیلم گرفته شده. به عنوان مثال سری فیلم های Saw و یا Resident Evil و... فضاهای بسته ى مكعبى شكل به ابعاد 14 فوت و استفاده از رنگ های قرمز و سبز تاثیر فوق العاده ای در جذابیت و نفس گیر كردن فیلم دارند و فیلمبرداری خوب هم به این امر كمك كرده است.\nمجموعه فیلم‌های «مكعب» Cube از فیلم‌های جنجالی و روشن‌فكرانه‌ی سال‌های اخیر است كه نمی‌توان بی‌تفاوت از كنار آنها گذشت. این سه فیلم خوش‌ساخت كانادایی با این كه در برخی جاها به ورطه‌ی شعار می‌افتند، لبریز از نشانه‌ها و مفاهیم فلسفی و گاه طعنه‌های سیاسی و نقد توتالیتریسم آمریكایی هستند. فیلم‌ها با این كه تله‌ ویدیو هستند اما دكوپاژ و كارگردانی بسیار خوب آن (از سه كارگردان متفاوت) هر بیننده‌ای را به خود جذب می‌كند و دیدن آنها برای هر علاقمندی از واجبات خواهد بود. تفاسیر معانی و نشانه‌شناسی بسیاری از فیلم می‌توان كرد كه به دلیل فیلم‌نامه‌ی مستحكم و سرشار از نشانگان فلسفی، علمی، ریاضی و روان‌شناختی موجب بحث‌های گسترده‌ای هستند و تقریباً هر كدام از آنها را باید چند بار دید تا متوجه ظرافت‌های آن شد.\nگاهی احساس می‌كنی كه فیلم می‌خواهد به استنتاج توماس هابز برسد كه می‌گوید انسان، گرگ‌انسان است. آنجا كه یكی از قربانیان با رسیدن به در ورودی نمی‌خواهد از مكعب خارج شود و نومیدوار می‌گوید بیرون از اینجا «جهل بی‌پایان انسان» است و آنجا كه بیننده وحشتزده به این باور می‌رسد كه آنچه دارد آنها را بیشتر می‌كشد سیستم و تله‌های مكعب نیست بلكه خودشان هستند كه با هم درگیر شده‌اند. واقعاً نمی‌توان گفت شخصیت اصلی داستان كیست. شاید خود سیستم یا مكعب است یا آن پلیس یا آن پسر عقب‌مانده ذهنی یا آن زن پزشك. ولی اضطراب این كه تو را دارند كنترل می‌كنند و آن «چیز» یا افراد یا سیا یا پنتاگون یا موجودات فضایی سرنوشتت را در دست دارند چنان بر تمام فیلم حاكم است كه انگار شخصیت اصلی داستان اوست.\nنکته بسیار جالب دیگر این است که شخصیت‌ها توی فیلم با گذشت زمان می‌فهمند که آن چیزی که ترسناک است این جهان مکعبی رمز‌آلود و پیچیده با اتاق‌های مکعبی مرگبارش نیست، بلکه خودشان هستند و باید از خودشان بترسند. در فیلم می‌بینیم که شخصیت‌های فیلم همه‌شان بر اثر دام‌های دنیای مکعبی نمی‌میرند، بعضی به دست یکی از خودشان کشته می‌شوند. و آن کسی که افراد را می‌کشد کسی نیست جز پلیس قصه. جالب نیست؟ در دنیای امروز ما هم کشورهایی هستند که دوست دارند نقش پلیس را برای مردم جهان ایفا کنند و مدعی‌اند که دارند بشر را به سمت رستگاری (یا به قول پلیس توی فیلم به سمت بیرون از دنیای مکعبی) رهنمون می‌شوند ولی در عمل مردم بی‌گناه را قربانی خود می‌کنند. این موضوع به خوبی در فیلم نشان داده شده است.\n (برگرفته از سایت تبیان)
انقد عصبی کننده و استرس اور بود که مخم ترکید\nولی دوسش داشتم. یه خورده حوصله و صبر میخاد دیدنش.
بین این مدل فیلما چرت بود . نمونه های بهتری از این مدلا هست. مثل Mindhunters مثلا .
خیلی چندش بود
خیلی چرت بود
سبک این فیلم بیشتر اذیت کنندست تا ترسناک!
دیدگاه کاربران
ارسال دیدگاه