هنگ کنگ، سال ۱۹۶۲٫ «لی ژن» (چئونگ) منشی یک شرکت صادراتی است و شوهرش که در یک شرکت ژاپنی کار می کند، دائم در سفر است. خیلی زود میان «لی – ژن» که در یک واحد آپارتمانی شلوغ زندگی می کند و همسایه اش، روزنامه نگاری به نام «چو» (لئونگ چیو وای)، صمیمیتی به وجود می آید.
ha.taghizadeh90
وای وای آخه چی میتونم بگم از حس این فیلم.....خیلی هنرمندانه پرداخته شده.من عاشق این سه گانه هستم
arf1101001
فیلمی از کارگردانی کاربلد و موسیقی متنی فرا زمینی و حیرت انگیز... "آخ که چه کیفی کردم وقتی فراستی تو هفت جلو میرکریمی موسیقی رو با موسیقی یه حبه قند مقایسه کرد..." اما... بهترین عاشقانه سینما... ؟؟!! بابا این مرده زن داره ... اون زنه شوهر داره... گیرم که اینا سرد و بی احساسن ولی بازم ... نمیدونم....
stingsteveborden8
6/10
behnamabbasi9
زن: فکر نمی کردم عاشقم بشی\nمرد: منم فکرش رو نمی کردم. کنجکاو بودم که این قضیه از کجا شروع شد.حالا می دونم... احساسات به تدریج ظاهر میشند.\nبه نظرم بزرگ ترین حرف این فیلم بود.
امیر صفری
موسیقی عالی عالی عالیییییییی!
shojaei1049
تنها فیلمی هستش که میتونم به هر قشری از هر جامعه ای معرفی کنم . یک شاهکار تمام عیار با پرداخت عالی .بنظرم همه باید این فیلم رو ببینند .\n
fmirzagol
این فیلم اگه هالیوودی بود همون شب اول اینا میرفتن با هم جریانات رو ردیف میکردن!\nولی ببین کارگردان چه کرده تو این فیلم و یکی از برترین عاشقانه های تاریخ رو خلق کرده
soheil
اصلا ارزش دیدن نداره وقتتونو هدر ندید
armir1370
در حال و هوای عشق اولین فیلمی بود که چند روز پیش از کارگردان شهیر چینی اقای وونگ کار وای دیدم و سخت منرو درگیر خودش کرد.اینکه مفهوم عشق ورزی چقدر حسرت برانگیز است اگر تماس جنسی برقرار نشود,برای مثال اگر رابطه ی وجود داشت شاید از تلخی این جدایی کمی کمتر می گشت درست مانند دیوید آرونسون روزی روزگاری در آمریکا(اشاره به اتفاقی که در تاکسی بین او و دبورا رخ داد) ولی این رابطه شکل نگرفت تا فیلم به مانند قهوه ی تلخ گردد.خب...مگر انسانی وجود دارد که عاشق یک فنجان قهوه ی تلخ گرم هم نباشد؟!پس برای من هم در حال و هوای عشق بدین گونه بود تلخ ولی شیرین,شیرین از این لحاظ که تلخی را دوست دارم!اینگونه جدایی ها را دوست دارم و دوست دار حسرت هایی هستم که زمانی می شد بدست شان اورد اگر می خواستیم,اگر می توانستیم و قضا و قدر نیز ما را در این زمینه یاری می جست.\nدر حال و هوای عشق داستان دو زوج است که در همسایگی هم قرار گرفته اند بعد از چندی شخصیت زن و مرد ما متوجه می گردند که همسر و شوهران شان دست به خیانت زده اند.حال برای بیننده این سوال پیش میاید که ایا شخصیت های داستان با اینکه میدانند همسران انها با هم در ارتباط هستند چگونه می اندیشند,ایا به افرادی خیانتکار به مانند انها تبدیل می گردند؟ در صحبتی که ما بین ایندو در ابتدا اشنایی شان شکل می گیرد بهم قول می دهند که به مانند زوجین خود نباشند و فاصله ایی را برای خودشان متصور شوند برای همین هم هست که در اکثر گفتگو هایی که بین شان در می گیرد همیشه ایندو در فاصله ایی معین از هم قرار گرفته اند.....به مرور رابطه ها شکل می گیرید و شخصیت مرد داستان عاشق زن می گردد این حس در زن نیز رخ می دهد ولی شاید به سبب حجب و حیایی که در جنس مونث چینی وجود دارد(!) هیچ وقت ابراز نمی شود,حتی در لحظه ایی که در پشت تلفن قرار گرفته و به مرد که حال در سنگاپور(یا کامبوج) مشغول به کار است پس از سالیان متمادی زنگ می زند مکثی طولانی می کند و کلمه ایی را بر زبان نمیاورد.در پایان نیز این عشق جانگداز همانطور که مرد به دوستش می گوید به مانند رازی در دل دیوارهای یک معبد دفن می شود تا مهملی گردد که شاید شاید شاید کمی از تلخیش بکاهد.\nدر کنار داستان فوق العاده و بریده بریده در حال و هوای عشق که از نکات برجسته اش است فیلم برداری کریستوفر دویل نیز بسیار قابل تحسین میباشد نماها و قاب بندی که به موقع و به جا توسط او قرار داده می شوند تا مخاطب به مانند یک شخصیت سوم شخص ناظر این رابطه باشد اسلوموشون هایی که قبل تر شیرینی و زیبایشان را در فیلم های اکشن دیده بودیم به گونه ایی در فیلم قرار داده می شوند که برایمان همان زیبایی های سکانس جا خالی دادن های نئو در ماتریکس را تداعی می کنند(بیاد بیاورید دود سیگار را زمانیکه مرد در اتاقش مشغول به نویسندگیست,افسون کننده است این تصویر!),باز به یاد بیاورید راهروی هتل را زمانیکه پرده های قرمز با گذر باد انگونه می رقصیدند و حکایت این دو دلداده ی مرموز(!) را روایت می کردند و یا دوباره به اتاق کوچک ولی پر از جزئیات مرد داستان که نویسنده هم است بنگرید...اخر جزئیات تا به چه حد!بی جهت نیست که ماهنامه ی سایت اند ساوند این فیلم را در بین 50 فیلم برترش قرار داده(رتبه ی 24ام) در حالیکه فقط یک فیلم دیگر از قرن 21 ام(تاکید می کنم قرن 21 ام!) از دید این منتقدان شایسته ی حضور در بین این لیست بوده و ان فیلم نیز اثر سورئال و پیچیده ی استاد لینچ با نام مالهالند درایو است و باز بی جهت نیست که در حال و هوای عشق رتبه ی سوم را در بین 100 فیلم برتر تاریخ سینمای آسیا را داراست در حالیکه فقط دو فیلم بالاتر از ان قرار گرفته اند: راشومون کوروساوا و داستان توکیو ازو.\nنواوری در این فیلم فوران می کند درست به مانند میدان مشترک گازی پارس جنوبی ایران – قطر(خودتون بگردید ربطش رو پیدا کنید!)/ فیلمبردار و کارگردان در مصلحتی که دیده اند زوجین خیانتکار را به تصویر نمی کشند حتی برای لحظه ایی,چرا؟چون در درون تک تک فریم های فیلم پاکی قرار داده شده است و حضور انها برای لحظاتی در این بین نیز باعث نجسی این رابطه می گردد!فضای فیلم,اتمسفر و رنگ بندی هایی که اقای کار وای در فیلم خلق کرده باعث بوجود اوردن جلوه های بصری گشته که تنها عظمت انرا می توان بر روی پرده ی سینما کشف نمود و درک کرد,چه حاصل که شاید این ارزو نیز به مانند دیگر ارزوهایم هرگز تحقق نیابند.از دیگر نکات بارز فیلم که به وفور یافت می شود تاکید بسیار بر لوکیشن هایش است برای کار وای انسان ها موجوداتی هستند که می ایند و می روند و مهم مکان هایی هستند که خاطره انگیزند: برای مثال به ساختمانی که در ان زندگی می کردند بنگرید پس از سال ها هم زن و هم مرد داستان برای تداعی ان روزگاران خوش و نودل خریدن هایشان به انجا باز می گردند تا ان دوران را بیاد بیاورند ولی چه حاصل که فقط یک دیوار 15سانتی باعث می شود تا دوباره بهم دست نیابند/اصلا برای همین هم است که چائو مو وان(شخصیت مرد داستان) رازش را در معبدی که در کامبوج قرار است پنهان می کند تا درد ان عشق آتشین را بکاهد.\nاگر شما هم به مانند من از اثار عاشقانه ایی چون کازابلانکا,سینما پارادیزو,پاریس تگزاس و سرگیجه خوشتان میاید پس در دیدن در حال و هوای عشق لحظه ایی درنگ نکنید چرا که همان موسیقی Michael Galasso/Shigeru Umebayashi نیز کافیست تا شما را مسحور خود گرداند و به گونه ایی درگیرتان کند که مفهوم زمان را از یاد ببرید.
m.malekshahi73
یه فیلم ساده و عاشقانه با موسیقی متن فوق العاده و محصورکننده
meshkibaf1344
«وقتی زمان بی قراری فرا رسید\nاون زن باید غرورش را کنار می گذاشت\nتا برای وصال به او شانسی داده می شد\nاما این کار را نکرد چون جرات کافی نداشت\nپس برگشت و به راه خودش رفت»\nاین جملات آغازین فیلم بیان مجموعه ی زیبای فیلم استو آن ها را در خودش جمع می کند.\nوونگ کار وای میزانسن های شگفت انگیزی در اثر خود گرفته است و در واقع کل آن جملات بالا را با میزانسن های نابش به مضمون سینمایی تبدیل کرده است که دیدنیست.\nفیلم در تصویر و میزانسن از همسرهای دوشخصت اصلی ما دوری می کند و اهمیتی به آن ها نمی دهد و سعی نمی کند به آن ها نزدیک شود چون تنها چیزی که از آن ها می خواهد همین تضاد است که آندو نفر با این دو دارند تا فضا را بسازد و از طرف دیگر در سینمای وونگ کار وای عشق معمولا دست نایافتنی است ما اینو در خاکستر های زمان ایشان هم دیده بودیم چرا که کارگردان اساسا حال و هوای عشق را در دوری آن می بیند و در شکستش و نه در پیروزی.برای این آن دو نفر دیگر در میزانسن جایی ندارند.\nاولین باری که خانم چان و آقای چو در رستوران می نشینند چند پلان دیدنی وونگ کار وای می گیرد که آن پن های سریع است چرا که پن در سینما اساسا اینهمانی میان کادر ها ایجاد می کند که رابطه ی این دو رو خوب نشون میده.\nدر تقریبا تمام میزانسن هایی که در خیابان داریم باران می بارد باران در سینما به عشق متصل است اما در اینجا تضادی خیره کننده ایجاد می کند چرا که این دو بسیار عاشق همند اما بسیار هم از هم دورند و این را از آن میله هایی که آن ها را عین زندانیان نشان می دهد می فهیم.آنها اسیرند خصوصا شخصیت زن، اسیر غرور حرف مردم و......\nروزی که خانم چان در اتاق چو گیر می کند را بیاد یارید خیلی گویاست این نزدیکی و دوری این تضاد عالیه در فیلم بیان شده.دالان هایی که در فیلم می بینید چه در اتاق ها چه در هتل بسیار میزانسن خوبیست چرا که تنهایی را نشان می دهد.خصوصا اون هتل که هم تنهایی هم دوری و هم اروتیک را با خود جمع می کند و تضاد ایجاد می کن چرا که آن فضای قرمز و پرده های قرمز تضاد اروتیک را بیان می کند.\nبه نظرم فضای حاکم بر دو شخصیت و همچنین هر شخصیت به طور جداگانه عالی از کار در آمده اند و بی نقص است و تماشاگر تکلیفش با همه چیز روشن است.فیلم منطق خود را حفظ می کند و به شدت حس تماشاگر را بر می اگیزاند.\nای کاش جرات جواب دادن به عشق خودشان را داشتند.\n
mohammad8abadei
تریلر اشتباهه. این فیلمم مال 2000 ئه.
black.swan969
بهترین فیلم عاشقانه ای که میشه ساخت... واقعا اگه یه نفر توی موود عاشقی باشه میفهمه نجواهای عمیق این فیلم رو... به شدت زیبا و پرستیدنی...........................
ramin.meli69
الحق که بهترین عاشقانه تاریخ سینماس
farzingh90
با اجازه از دوستمون amn\n...برترین عاشقانه تاریخ و دیگر هیچ...
abflmo231
حیف این موسیقی برای همچین فیلمی که فخشای خیانت است
aidin dadvar
dastani ke marde dar morede raaz tarif kard va dar sahneye akhare film khodesh be hamoon kar amal kard jaleb boodkari ke marde baad az fahmidane mozu kard kheili jentelmanane bood va shik va zane ham ba vaghar bood kash roozi betonam mesle in 2 nafar manteghi basham va bedoone gharaz varziya hesadat ba hame chis kenar biyamalbate ta jai ke tavanesho daramkash betoonam
هادی عالی زاده
چقدر موسیقی زیبایی داره این فیلم...\nاز نوع ساختش خوشم اومد. مخصوصا ترکیب موسیقی در پلان ها\nامتیاز منبرای این فیلم 8.5 از 10 اما برای اینکه تو 250 تا بمونه 10 میدم بهش. چون خیلی فیلمهای الکی دارن میان تو 250 تا\nاز دوستان خواهش میکنم تو IMDB به هر فیلمی که نگاه میکنن رای بدن تا معیارش دقیق تر باشه
amoshahi.sadegh
بهترین عاشقانه تاریخ سینما
kingmasoud73
خیلی دوست داشتنی این فیلم
sajjadsaboor
بهترین فیلم عاشقانه تاریخ!!!به نظرم اصلا حرف درستی نیست که بگیم بهترین فیلم عاشقانه تاریخ این فیلمه..فیلم عاشقانه باید آپشن هایی که باید در دسترس باشه رو تو فیلم سنجید و به نظرم جدا از یک موسیقی متن ابر خارق العاده ای که این فیلم داشت و به نظرم یکی از برترین های تاریخ نیز میشه به این موسیقی لقب داد اما فیلم اون حسی که باید به آدم بده رو نمیده و فقط با موسیقی میشد فیلم رو دید و اگه موسیقی متن نبود به نظرم امتیاز این فیلم خیلی خیلی کمتر میشد ولی به خاطر موسیقی این فیلم بهش 8 میدم...واقعا موسیقی متن این فیلم محشر بود محشر.
حسین یاوری
به طور کل عالی بود یک عاشقانه کامل یک عاشقانه افلاطونی\nخیلی خوب بود 10از 10\nپیشنهاد میکنم ببینید
a3713a96
یکی میتونه بگه چرا این فیلم اینقدر بد هست؟؟؟؟؟؟؟؟///\n
ArminPK
یک فیلم خسته کننده\nو یک موسیقی عالی
shiva
فیلم بسیار بسیار زیبا و پراحساس بود و همونطور که دوسـتان اشاره کردند در عین سادگی شـاهکار بود و براستی نمونه ی کامل یک شعر سینمایی....\nموسیقی فیـلم مثل یک فیلم غم انگیز ترِ دیگه ، زیبایی فیلم رو صد چندان کرده ...اصلا با هیچ زبانی قابل توضیح دادن نیست حسی که بهش داشتم...\nفیلم برداری و رنگ ها و دیالوگ ها عالی بود...\nو.....\n\nســـکانس آخر........\n\n\nو تمام فیلم تداعی کنده ی حس این شعر از شاملوی بزرگ برای من بود :\n\nدر فراسوی مرزهای تـن ام \nتو را دوست می دارم.\nدر آن دور دست بعید\nکه رسـالت انـدامها پایان میپذیرد.\nو شعله و شور تپش ها و خواهش ها\nبه تمامی \nفرو می نشیند٬\nو هر معنا قالب لفظ را وامیگذارد\nچنان چون روحی \nکه جسد را در پایان سفر٬\nتا به هجوم کرکس های پایانش وانهد ...\n\nدر فراسوهای عشق٬ \nتو را دوست میدارم\nدر فراسوهای پرده و رنگ.\nدر فراسوهای پیکرهایمان\nبا من وعده ی دیداری بده ...\n
دیدگاه کاربران
ارسال دیدگاه