دهه ي ۱۹۶۰، محله ي ايتاليايي نشين در منطقه ي برانکس نيويورک. پسر بچه اي به نام «کالوجرو» (کاپرا) هم راه با خانواده اش در همسايگي نوشگاهي زندگي مي کند که پاتوق «ساني» (پالمينتري) و دارو دسته ي مافيايي اش است؛ همان جايي که «لورنزو» (دنيرو)، پدر «کالوجرو» هشدارش داده که آن طرف ها نپلکد...
شاهکاریه واس خودش
A Bronx Tale شاهکاری از عالیجناب دنیرو,اشتباه نگیرید,منظورم بعنوان یک بازیگر نبود,نه,منظورم بعنوان یک کارگردان است.بله,اولین کارگردانی اقای دنیرو,شروعش با فیلم گانگستری A Bronx Tale بوده که در دهه ی 90 اغاز شد.سال 1993 میلادی,یعنی درست سه سال قبل از شاهکار GoodFellas از اسکورسیزی بزرگ.....دنیرو اغاز کارش در بازیگری یا به نوعی استارت موفقیتش با فیلم Mean Streets از اسکورسیزی بود که شروع شد.با بازی در نقش یک فرد نا متعادل و اوج بازیش هم به نظرم من در فیلم گانگستری بی نظیر اقای لئونه یعنی Once Upon a Time in America هستش.جالبه استاد دنیرو بعد از بیست سال بازی در این نوع سبک فیلم ها اومده و A Bronx Tale خودش ساخته تا هم به لئونه و اسکورسیزی درس پس بده و هم ادای دینی کرده باشه به این نوع فیلم ها.بدون شک اگه لئونه و اسکورسیزی میخواستند نمره ایی رو به این فیلم از دنیرو بدند,بهترین نمره نصیبش میکردند.فیلمی به شدت متحیر کنننده و نوستالژیک که پایانش به مراتب فیلم یک لول بالا میاره....اول در مورد انتخاب بازیگرها بگم اقای دنیرو با انتخاب بازیگران کمتر شناخته شده و تئاتری دست به ریسک بالایی زد. چاز پالمینتری و لیلو برانکاتو ( در نقش نوجوانی کالوگرو) رو ارود و بهشون نقش اصلی داستان داد و حقیقتا هم ایندو تو فیلم هیچ کم و کسری نزاشتند و بهترین بازی خودشون کردند....داستان فیلم در مورد مرد شریف و درستکاری با نام لورنزو(رابرت دنیرو) است که در محله ی Bronx نیویورک زندگی میکنه.او راننده ی اتوبوس هستش و علاقه داره که تنها پسر کوچیکش ادامه دهنده ی راهش باشه.(این نکته رو هم بگم برعکس کارهای دیگه اقای دنیرو,ایشون تو این فیلم نقش یه ادم شریف رو بازی میکنه نه رییس گانگسترها).لورنزو تو محله ی زندگی میکنه که در چند قدیمیش پاتوق گانگسترهای محل که یه بار کوچیک هست قرار داره.پسر کوچیکش که کالوگرو ( با بازی فرانسیس کاپرا در هفت سالگیش) نام داره,یه پسر نونهالیه که دایما چشمش به رییس گانگسترهاست .او دایم سانی (چاز پالمینتری) رو میپاد و تمام حرکاتش رو تکرار میکنه,گوشه ایی میشینه و تماما به حرکات سانی توجه میکنه,درحالیکه سانی اصلا توجهی بهش نداره.اما یک اتفاق باعث میشه تا برای اولین بار در طول عمر کالوگرو,سانی باهاش چشم تو چشم بشه که اونهم صحنه ی به قتل رسوندن یک فرد با دست سانی هست. کالوگرو تنها شاهد قضیه است و پلیس هم به نزدش میاد تا با توجه به اینکه اون تنها فردیه که ماجرا رو دیده,شهادت بده که قاتل کی میتونه,باشه.حالا تصور کنید که یک بچه 7 ساله رو بردند و چند نفر اراذل روبروش قرار دادند تا قاتل رو پیدا کنه......\n\nتو فیلم داستان های زیادی اتفاق می افته که من از خیرش میگذرم و به شما پیشنهاد میکنم خودتون نگاه کنید,چون پر از درگیری و اتفاقات گوناگونه و تفکرات نوجوون ها و رویاهاشون و همینطور طعم چشیدن عشق در ان برهه نشون میده.از درگیری با گروه موتورسوارها تا درگیری خیابون به خیابون با سیاه پوست ها فراوان در فیلم دیده میشه,در کل اقای دنیرو فیلمش پر از پیامهای مفید و سودمند کرده و سعی کرده تا عاقبت بد گانگستر شدن و نژادپرستی رو نه به شکل اینکه بخواد بیننده اش نصحیت بکنه,بلکه به شکلی دل نشین به مخاطبش نشون میده.از کودکی یه پسربچه شروع میکنه و از ارزوهاش میگه تا نوجوونی ها و دغدغه هایی که تو اون دوران وجود دارند.واقعا یه شاهکار ساخته,تمام المان های دهه ی 50 و 60 تو فیلم به نحو احسن دیده میشه,از ماشین ها تا لباس پوشیدن و .......بازیگران فرعی و گانگستر همونطور هستند که باید باشند,افراد چاق با قیافه های چپر چلاغ و حرکات دست زیاد.روند فیلم هم به این نوعه که صدای نوجوونی های کالوگرو بر روی کودکی هاش قرار داره و اون از دوران کودکیش صحبت میکنه از محلش میگه و کلا اتفاقاتی که تو کودکیش می افته را با کمک تکنیک صدا بر روی تصویر از ابتدای فیلم تا پایانش به پیش میبره .موسیقی هم در Bronx دقیقا مثل اکثر کار های اسکورسیزی و تارانتینو انجام میشه,همون موزیک های خاص دهه ی 50 و 60 که هوش رو از سر ادم میبره.اما یه چیز,چرا از دوست یار غار اقای دنیرو یعنی جو پشی تو فیلم خبری نیست.نگران اونم نباشید,جو پشی هم در ادامه به کار اضافه میشه تا جمع گانگسترها جور بشه و فیلم دیگه به طور کامل تکمیل بشه :) .فقط حیف که آل پاچینو تو فیلم حضور نداره:D ....خیلی دوست داشتم در مورد فیلم یه 10 صفحه ایی رو بنویسم,ولی نتونستم,حیف :-))شاهکار بود,شاهکاری از عالیجناب دنیرو که درسش رو به خوبی طی این چند دهه ایی که تو اینگونه نقش ها بازی میکرد,پاس کرد.دمت گرم استاد بازیگری,نشون دادی کارگردان قابلی هم هستی.:)
این فیلم محشره من بهش 10 دادم... بدترین چیز تو دنیا یه استعداد تلف شده است
درس زندگی
God father\nGoodfellas\nBlack mass\nDonnie brasco\nScarface\nUn touchables\nA bronx tale\nCasino\nPapillon\nAvenging Angelo\nOnce Upon a Time in America \nReservoir Dogs\nیک لیست از فیلمای مافیایی که حتمن باید ببینید :-)
من عاشق بازی رابرت دنیروو هستم\nاماخواسته بود یه چیز شبیه رفقای خوب در بیاره ولی مثل اون نشده بود و مثل اون موفق نبود!!!\nولی در کل من 7 میدم ارزش دیدن داشت!
سپاس\n
عالی اندازه گادفادر درس زندگی به ادم یاد میداد
جالب بود \nدانلود کنید ضرر نمیکنید
یه فیلم خوب تقریبا تو مایه های رفقای خوب
عالی بود سه بار دیدمش\n\nپالپ
من این فیلم رو به صورت کاملا تصادفی و طی یک شب زنده داری (!) از شبکه اونیکس دیدم و واقعـــا خوشم اومد به معنای واقعی فوق العاده بود و کاملا من رو جذب کرذ که تا ثانیه آخرش رو نگا کنم توصیه میکنم هرکس که این فیلم رو ندیده حداقل یکبار وقت بزاره و نگاه کنه
فوق العادس...\nغم انگیزترین چیز توی زندگی یه استعداد تلف شدس...
یکی از قشنگترین فیلم های مافیایی هستش. رابرت دنیرو هم نقش متفاوتی رو بازی کرده. عالی بود.
خیلی تاثیرگذار بود. دنیرو در این فیلم واقعی‌ترین پدری بود که تا الآن از دل سینما بیرون اومده.\nممنون دنیروی بزرگ.
فيلم براي من يه فيلم همه چي تمام بود. من با اين فيلم رابرت دنيرو رو شناختم. يادمه از شبكه يك دادش. شيفته بازي دنيرو شدم فوق العاده بود. ديالوگهاي فيلم اونجاهايي كه پدر با پسر صحبت ميكنه يا يا ساني با پسره صحبت ميكنه واقعا زيباست. موسيقي فيلم هم حرف نداشت باعث شد من با خيلي از گروه هاي خوب كه تقريبا پراگ راك كار ميكنن آشنا بشم. بازيه بازيگرا هم فوق العاده بود مخصوصا چاز پالمينتري كه بهترين فيلمي كه علارقم فيس گنگستريش داره بازي كرده همينه.
فیلم تحسین شده منتقدین. \nکسانی که واقعا به فیلمای گنگستری علاقه دارن میدونن این فیلم چه جواهریه
یه فیلم خیلی خیلی متوسط و معمولی.....اصلاً در حد دنیرو نبود
khub nabud
این فیلم یه تقلید کور از اسکوسیزی بود. دنیرو نشون داد که می تونه همه چیزهای خوبی که اسکوسیزی تو فیلمای شاهکارش داره رو تو یه فیلم جمع کنه و فیلمش از متوسط هم پایینتر باشه!
این فیلم متاثر از سینمای اسکورسیزی هست. همه فکر میکردنذ دنیرو کارگردان بزرگی میشه اما حیف !!!
یه فیلم ناب!\nدنیروی روزی روزی گاری در آمریکا نمی خواد بچش هم مثل حودش بشه! خخخخخخ
فیلم عادی بود.\n Chazz palminteri خوب بازی کرد وگرنه اون پسره خیلی رو اعصاب بود. ارزش یه بار دیدن رو داره.
حرف نداره عالیه
دیدگاه کاربران
ارسال دیدگاه