هندوچين فرانسه (ويتنام)، اوايل دهه ي 1930، «اليان» (دونوو) با پدرش و دختري ويتنامي به نام «کامي» (پام) که او را به فرزندي پذيرفته، يک کارخانه ي توليد کائوچو را اداره مي کند. ورود «ژان باتيست» (پرز)، افسر نيروي دريايي اين زندگي آرام را بر هم مي زند. «ژان باتيست» ابتدا به «اليان» علاقه مند مي شود، ولي بعد عشق پرشور «کامي» را برمي انگيزد...
هندوچين- فرانسه (ويتنام)\nفیلم ضعیفیست که دیر راه میوفته و بدون پردازش و عمق, سریع تموم میشه هرچند زمان فیلم طولانیه.فیلمی سطحی که خودش رو زیاد جدی میگیره و بدتر از همه اینکه تمامش حول کاراکتر دنوو شکل گرفته و هیچ کاراکتری از ویتنامیها نداره و فرصتی برای همراه شدن با اونا نمیده و به جای انتقادی بودن بدتر استعماری میشه.فیلمی تبلیغاتی همراه با نگاهی حسرت بار بر امپراتوری و مستعمره از دست رفته امپراتوری فرانسه.\nیاد باد آنکه سر کوی توام منزل بود!\n\nتنها تصاویر چشم اندازی از ویتنام داره و حضور ستاره بونوئل\nچرک نویسی از کارهای دیوید لین\nبه این میگویند یک اسکار معنادار!
یکی از 101 فیلمی که قبل از مرگ باید دید...
دیدگاه کاربران
ارسال دیدگاه