«استیون فلمینگ» (آیرونز) بیست و پنج سال است که با «اینگرید» (ریچاردسن) ازدواج کرده و با او رابطه ی پر مهر و عاطفه ای دارد. «استیون» در مهمانی سفارت فرانسه با «آنا بارتن» (بینوش)، محبوبه ی پسرش، «مارتین» (گریوز) آشنا می شود و رابطه ای بین آن دو شکل می گیرد که خیلی زود از کنترل «استیون» خارج می شود.
اعصاب خورد کن و فضای کار تاریک
فیلم خوبی بود\nچنتا صحنه واقعا تاثیر گذار داره!
فیلم قشنگی بود دیدنش می ارزه
فیلم خوبی بود. نمره من 6.5
پایان فیلم فوق العاده شاهکار و تاثیر گذار بود و موسیقی شگفت انگیز زبيگنيف پرايزنر رو که انگار کل موسیقی فیلم رو بعنوان اورتور این فینال ساخته بود ، اگر از این سکانس حذف کنیم انگار کل فیلم نابود میشه ! \nیکی از بهترین سکانس های عمرم بود سکانس پایانی این فیلم \n
در دیدنش شک نکنید به چرت و پرتهای هم که مینویسن گوش ندین چون بعضی ها نگاه نکرده نظر میدن،آزار دارن
از پوستر کاملا مشخصه از فیلم اخرین تانگو در پاریس الهام گرفته ولی فیلم تاثیرگذاری بود و سکانس پایانی و موسیقی متنش واقعا ناب ناب بود پایان این فیلم برای شخص من یکی از ماندگار ترین پایان های سینماییه
\nفراتر از آخرین تانگو در پاریس \nانسجام تفکر جاری در بافت روانشناختی و به تصویر کشیدن ریز احساسات انسانی، تاوان را بر فراز قله ی آثار ارائه شده در زمینه پدیدار شناسیِ سکس جای داده است ، انتقال حسی مفاهیم بدون اتکا به دیالوگ های سطحی که از جمله نقاط قوت این فیلم است موجب گردیده تا برخی به ضعف در پرداخت شخصیت ها گمان برند! موسیقی متن این فیلم از جمله ساخته های «زبیگنف پرایزنر» آهنگساز محبوب کریستوف کیشلوفسکی است که در کنار موسیقی متن فیلم «زندگی دوگانه ی ورونیکا» از جمله برترین آفریده های موسیقایی در دهه 90 می باشند.\nکم لطفی ست اگر به بازی های درخشان این فیلم خصوصا نقش آفرینی جرمی آیرونز و جولیت بینوش اشاره نکنیم، در مجموع تماشای این فیلم به مخاطبانی که لایه ی سطحی را در می نوردند تا به استعلای معنی دست یابند پیشنهاد میشود .\n\nبا احترام - گلستانی
در نوع خود منحصر بفرد،کاملا سیاه
اگر به درام علاقه دارید در دیدنش شک نکنید.
فیلمی بسیار جالب .
واقعا فیلم خیلی نامردی بود با اون پایانش حالم رو گرفت :(
یعنی استاد اشتباه کرده؟؟
یه فیلم فوق العاده ضعیف ، کارگردانی افتضاح، قیلم نامه چرت جرمی ایرونز و ژولیت بینوچی فوق العاده آماتور و سرد بازی کردند. 20 سال پیش هم میتونست یه فیلم متوسط باشه. البته بازی ریچاردیون خیلی خوب بود\n
یه فیلم متوسط رو به ضعیف که فقط جالبیه فیلم این بود که شدیدا حول محور خیانت کردن بود.کاملا به سبک فیلمای فرانسوی بود . امتیاز 7
این فیلم به زبانه ساده داره میگه عشقه افلاطونی وجود نداره.
این فبلم نگاه آسیب شناسانه بسیار خوبی داره
اصلا جالب نبود
داستان فیلم داستان خوبی هست که پایان تلخ اما حقیقی دار.
دوستان اسم فیلمهایی که زن به شوهرخیانت میکنه روبهم بگین ممنون میشم
فیلم خاصی بود. یه خورده توی شکل گیری رابطه و نوع اون رابطه اغراق بود، ولی در برابر نتیجه گیری زیاد به چشم نیومد. من که به نظرم خیلی فیلم تاثیرگذاری بود.
یه جورایی اغراق تو رابطه داشت ولی بع جورایی هم منو یاده last tango in paris مینداخت ولی مثل اون قوی نبست در کل بد نبست والبته پایان تلخی هم داره که واسه اینجور فیلما حالت دیگه ای نمیشه تصور کرد.
فیلم بسیا زیبایی بود
این فیلم خیلی زیباست و تلخ . . .
دیدگاه کاربران
ارسال دیدگاه