رمان نويسي به نام «هلن شارپ» (هاون) و دوستش «مادلين اشتن» ـ ستاره ي برودوي ـ (استريپ) بر سر «ارنست منويل» (ويليس) با يکديگر رقابت دارند. اين دو با استفاده از اکسير زندگي، عمر جاوداني پيدا مي کنند.
خیلی کم
زیاد
team bazigariye fogholade be hamrahe kargardaniye binazir. khanoome streep motefavet tarin naghshesho dar in film efaa karde . kheili bamaze bood . dar zemn dokhtare khanoome ingrid bergman yani isabela rosolini ham naghshe kootahi dar film dare .
نقد فیلم\n\nبسیار فیلم دیدنی و لذت بخشیست.\n\nهم فیلمنامه و هم کارگردانی زمه کیس بسیار خوب است.\nفضای فانتزی فیلم بسیار خوب پرداخت شده است.\nفیلم چه در کمدی موقعیت و چه در کمدی کلامی موفق است.\nشخصیت ها عالیند...\nبازیها فوق العده اند... خصوصا خانم استریپ مثل همیشه عالیست.\nجلوه های ویژه ی فیلم بسیار ناب و دیدنیست.\n\nمطمئن باشید که از دیدن این فیلم بسیار لذت خواهید برد و همچنین شاید بارها به دیدنش بنشینید.\n\nزمه کیس در این اثر سعی در هجو کردن جاودانگی و مشکلاتی که از آن ناشی می شود پرداخته است اما همه ی این هجو زهرآلود، خود را به شکل کمدی و فانتزی نشان داده است و سعی می کند شما را سرگرم کند و در عین حال جاودانگی جسمی زندگی را هجو کند. خوب در این کار تا حدی موفق است اما فقط یک ایراد اساسی وجود دارد که ارنست خوب شخصیت پردازی نشده است.حالا چرا ارنست مهمه، چون او جاودانگی (جسمی) را نمی پذیرد چون از عواقبش با خبر است و در پایان فیلم کشیش مراسم مرگش می گوید که تنها راه جاودانگی را او به ما نشان داد که زنده ماندن در قلب دوستان و خویشاوندان است. خوب این زیادی شعاری است و در فیلم ساخته نمی شود، اما طرف دیگر قضیه یعنی جاودانگی جسمی با استفاده از اکسیر، و همچنین هجو آن عالی پرداخت شده است.\n
احتمالا این فیلم برای زمان خودش جالب بوده و می خواسته پیام خوبی رو برسون \nمنتها برای الان با اینکه احترام زیادی برای مرل لستریپ قائلم دیدن این فیلم کاملا به نظر من هدر دادن وقت بود
فک کنم به پوسترش اسکار بهترین جلوه دادن
فیلم جالبی بود و زمان خودش جلوه های ویژه بسیار خوبی داشت ...
یادش بخیر \nاین فیلم جدا فوق الادست
20 سال پیش این فیلمو دیدم هنوز خیلی از صحنه هاش یادمه. خیلی زیباست حتماً ببینید .
یکی از محبوب ترین فیلمهام از 5 سالگی تا الان\n
دیدگاه کاربران
ارسال دیدگاه