تصويري گسترده و فراگير از آمريکاي معاصر، که بي هيچ تحليل يا پي گيري خط روايي، جلوه هايي چشمگير از جنبه هاي مختلف زندگي آدم هاي در بند تکنولوژي را به نمايش مي گذارد.
این مستند، بدون اغراق، بهترین تجربه بصری زندگیم تا به حال بوده. حتی بهتر از درخت زندگی و... . البته هنوز جزیره عریان 1960 و خیلی فیلمهای خوب دیگه رو ندیدم.\nفیلم با تصاویری از طبیعت ساکن و مدح و ستایشش شروع میشه، بعد آرام آرام وارد جنب و جوش شهر و مردم و ساختمان ها و کارخانه ها و دودها و صفها و خیابان ها میشه. تلویزیون و بطالت موجود در جامعه رو نشون میده. تکنولوژی که راه رو برای ماده پرستی هموار کرده. و در آخر هم سیاهی های جامعه رو لخت و عریانتر از همیشه نشون میده.\nحین دیدن همه این تصاویر، گوش شما درگیر شنیدن نواهایی عرفانی به زبان هوپیه. این نواها هماهنگی خاصی با تغییر صحنه ها، چرخش مسیر ماشین ها، جوشش ابرها و گذرشون با باد و... داره. شما رو به اوج میبره و بعد به زمین میزنه.\nو صحنه آخر... صحنه آخر... خودتون ببینید.
یکی از بهترین فیلمایی که دیدم. داشتم کانالا رو عوض میکردم دیدم اینو داره میذاره دیگه از کار و زندگیم افتادم
سکانس آخر این مستند بنظرم از شاهکارهای تمام دوران سینماست. سکانسی که یک کتاب سترگ، یک مقاله ی طویل را در دقایقی خلاصه کرد: زیبایی شناسی نابودی
مستند در نقد تکنولوژی، مدرنیته، معماری مدرن و ابزارها و پیامدهای آن\nفوق العاده بود\nو موسیقی بسیار زیبا و تاثیرگذار فیلیپ گلس
خیلی سال پیش سکانس آخر این مستند رو تو شبکه 4 دیده بودم و تا ماه ها فکرم رو مشغول کرده بود! الان که دوباره دیدمش احساس واقعا لذت بخش و عجیبی بهم دست D:
تصويربردار اين مستند ron fricke، كه با كارگرداني baraka و samsara ميشناسيمش.
این مستند بسیار زیباست و موسیقی زیبایی هم داره
دیدگاه کاربران
ارسال دیدگاه