این فیلم داستان زندگی غمانگیز حسینقلی خان صدرالسلطنه اولین سفیر ایران در بلاد «آمِریک» را روایت میکند ...
وای خدا که چه لذتی میبرم از همکاری مرحوم علی حاتمی و استاد انتظامی..هزار دستان -جعفرخان از فرنگ برگشته و حاجی واشنگتون و اثار دیگری که الان حضور ذهن ندارم حاصل این همکاری بی تکرار تاریخ سینمای ایران است.چقدر مرحوم حاتمی در نوشتن دیالوگها و فضا سازی و طراحی لباس اون زمان حرفه ای و به همون اندازه هم اقای انتظامی در نقش آفرینیبدون تکرارند.
ماشالله به عمو عزت با این بازیش حرف نداره... خدا علی حاتمی رو هم رحمت کنه واقعا معرکه هستش .... حیف که دیگه نیست.............................
لطفا فیلم باباشمل استاد علی حاتمی
چه انتطاری از این دودمان با آن سرسلسله آخته...
میشه فیلم اتحاد منچستر رو بزارید
نهههههههههههه خیییر آمریکا هیچ غلطی نه میتونه بکنه میدونی چه را ؟؟؟؟؟؟؟
و بحمدالله تا این ساعت حاجی سلامت عقل دارد\n\nاین بهترین و تلخ ترین فیلم علی حاتمیه
هرچی آدم که سرش به تنش می ارزه زود کله پا میشه ولی هرچی خزعبل سازه ( اساتید سینما) 120 سال عمر میکنن و سالی 6 تا فیلم بی سر و ته میسازن ، که مهمترین ویژگی فیلماشون اینکه آدم از آدم بودن خودش خجالت میکشه.
عاشق اون سکانسم که میگه پسره چشم ناپاک :)).جدا از این بحث که فیلم به شدت خوبیه من واقعا عاشق دیالوگاشم.
ی سوال ...من واچلیست رو میزنم از کجا باس ببینم انتخاب هامو؟
آهو نمی‌شوی به این جست و خیز گوسفند، کمتر چریده بودی، بیشتر می‌ماندی.
با این که از سینمای اجتماعی زده شدم.....\n\nاما باید اعتراف کنم برداشت استاد فقید علی حاتمی از شرایط جامعه واقعا درست و مدبرانه بود.....\n\nای کاش فیلمسازان جوان ما یاد بگیرن که اگر هم قراره فیلم اجتماعی بسازن فیلمی جوندار و قرص و محکم بسازن \nنه این که فقط شرایط جامعه رو کپی پیست کنن رو پرده سینما.....
فکر و ذکرمان شد کسب آبرو. چه آبرویی ؟\nمملکت رو تعطیل کنید. دارلایتام دایر کنید درست تره .\nمردم نان شب ندارند، شراب از فرانسه می آید.\nقحطی است، دوا نیست، مرض بیداد می کند، نفوس حق النفس می دهند.\nباران رحمت از دولتی سر قبله عالم است و سیل و زلزله از معصیت مردم.\nمیر غضب بیشتر داریم تا سلمانی. سر بریدن از ختنه سهل تر .\nریخت مردم از آدمیزاد برگشته. سالک بر پیشانی همه مهر نکبت زده.\nچشم ها خمار از تراخم است.\nچهره ها تکیده از تریاک.\nخلق خدا به چه روز افتادند از تدبیر ما؛ دلال، فاحشه، لوطی، لـله، قاپ باز، کف زن، رمال، معرکه گیر، گدایی که خودش شغلی است.\nملیجک در گلدان نقره می شاشد.\nچه انتطاری از این دودمان با آن سرسلسله آخته ؟\nحقیقتا ما تمدنی کهن داریم یا کهنه!\n.\n.\n.یکی دیگه از شاهکار های , استاد سینمای ایران علی حاتمی بزرک
دیدگاه کاربران
ارسال دیدگاه