"والاس شاون" و "آندره گرگوری"، ظاهرا یکدیگر را بازی داده و قسمتهایی از زندگی خود را در رستورانی به اشتراک می گذارند و...
ندارد
ندارد
چقدر مینیمال...
\n\n\nفیلمی ست معرکـــــــــــــــه ... \nبه یاوه های منتقد نما های ایتالیایی پسند همتوجه نکنید . \n\n\n\n
نیم ساعت آخرش حرف برای گفتن داشت . من هفت میدم بهش
به نظرم این فقط یه فیلم نیست!\nیکم حالت مستند گونه داره.. این فیلم داستان واقعی زندگی آندری گرگوری و والاس شاون هست که این دوتا نقش واقعی خودشون رو دارن بازی میکنند. فیلمنامه نویسان هم همین دوتان..\nمن که از دیدن این فیلم سیر نمیشم. تا حالا چند بار دیدم و قطعا باز هم میبینم.. برام جالبه 35 سال پیش موضوعاتی تو این فیلم مطرح میشه که جهان امروز به صورت وحشتناکی باهاشون مواجهه!\nدو ساعت و خورده ای فیلم با صدای مخملین و زیبای آندری که نمیذاره خسته بشی با اینکه خیلی خسته کنندس و مطمئنا مخاطب عام سینما نمیتونه تا آخر فیلم و تحمل کنه چون فیلم به شدت دیالوگ محوره.\nکسانی که عاشق درونمایه فیلم هایی مثل فایت کلاب ، مرثیه ای برای یک رویا ، مرشد و از این قبیل فیلما هستن به شدت پیشنهاد میشه..
ولی دیالوگ تایثر گذاری در قسمتی از فیلم واقعا جالبه که بیان عمیقی از یک واقعیه فرار کن قبل از اینکه خیلی دیر بشه\n
نمیدونم چرا بعضیا از فیلمای لویی مال بد میگن،در صورتی که سینمای مال یه دونست،در ضمن وقتی کسی این همه منتقد داشته باشه پس معلوم میشه که نابغه ست پس چرا کسی با فیلمسازای احمق،دیگه اسم نمیبرم کاری نداره.خوب به نظر من واضحه.
یعنی ان قدر افتضاحه؟ پس بی خیال دانلود
باز هم لویی مال و باز هم افتضاح... به مانند گذشته پرطمطراق و به مانند گذشته پوچ و پرافاده ... مستبدانه و معلم وار... روشنفکرنمایانه اما همچنان تصنعی... دروغ پشت دروغ... ابتر و الکن... بی هیچ شرمی از تاریخ مقدس موج نو ی فرانسه.\n2 ساعت متفرعنانه و خسته کننده از شاگرد تنبل و متقلب سینمای فرانسه
دیدگاه کاربران
ارسال دیدگاه