در سال ۱۹۴۲ ناوگان زیردریایی های آلمان در نبردی موسوم به نبرد آتلانتیک شروع به حملات پی در پی و نابود کردن قایق های انگلیسی می کنند، ولی با افزایش محافظت انگلیسی ها ناوگان زیردریایی های آلمانی متحمل یک زیان سنگین می شوند.
چقد خوبه این فیلم نفس ادمو بند میاره از بهترین های ژانر جنگیه 10 از 10
سبک فیلم متفاوته با سبکای فیلمای جنگ جهانی دوم آمریکایی روتین که مثل کال آف از نقطه آ میرن به بی با کلی نارنجک و مهمات که آخرشم آمریکا پیروز است :))توصیه می کنم تو یه جای خلوت و تاریک و با فراغ بال و با حوصله این فیلم 3 ساعت و نیمه رو تماشا کنید...
ahmadreza91 عزیز...طرف مقابل هم همونقدر جنایت کرد و شایدم بیشتر...
نمیدونم ایا فیلم Das Boot شاهکار Wolfgang Petersen تا به حال دیدید تو زندگی تون یا خیر؟ من این فیلم همین دیروز دیدم و برای مدت دو سال فیلم هم تو آرشیوم داشتم و همه اش به خاطر زمان سه ساعت و نیم اش از دیدن اش منصرف می شدم به هر حال بعد مدت ها به تماشای این شاهکار نشستم و تو زمان بسیار طولانیش پلک هم نزدم.در ابتدا فیلم ما گروهی جوون مست و بی تجربه که دنیا براشون جنبه ی فان داره می بینیم اما با گذشت زمان و مشکلاتی که بر سر راهشون قرار میگیره این جوون هایی که تو زیردریایی هستند تبدیل میشند به انسان هایی افسرده و پریشان به این دلیل که بارها و بارها طعم مرگ چشیدند اونها دیگه زن ها براشون اهمیت ندارند طعم شراب براشون معنی نداره تنها چیزی که براشون اهمیت پیدا کرده زمینی که سالم روش پا بزارند این حس و تحول شخصیتی کاراکترها به خوبی توسط کارگردان به تصویر کشیده شده و عجیب اینکه این تغییر در لوکیشنی انجام میشه که بسیار محدوده, در فضایی که به سختی دو نفر میتونند از کنار همدیگه رد بشند واقعا باید به تصویر بردار این فیلم آفرین گفت به خاطر تصویر برداری بی نظیر این اثر چرا که بیننده با تکرار این فضا ها به دلیل جابه جایی و زوایای مختلفی که به دوربین داده میشه هیچوقت احساس تکراری بودن نمیکنه البته استفاده از کلوز آپ های بسیار هم به تماشاگر کمک کرده که با شخصیت ها همذات پنداری بیشتری بکنه,در کنار تصویر برداری خارق العاده موسیقی بی نظیر این شاهکار هم بسیار شایان تقدیر این اثر تکرار نشدنی به خوبی فضای بسته و منزوی این زیردریایی برای تماشاگرش مجسم میکنه که اینکار با کمک نواهای الکترونیک Klaus Doldinger ممکن شده موزیسینی که یکی از بزرگان ژانر الکترونیک هم است و در واقع المان های مخصوص به خودش در این ژانر داره.\nبرام جالب بود فیلمی که تو دهه ی 80 ساخته شده چقدر جلوه های ویژه ی خوبی داره که انگار همین امسال ساخته شده بطوریکه فضای یک زیردریایی با اون تاریکی,نمناکی, کمبود فضا و خفقان به خوبی تو فیلم نشون داده.در کنار اینها برای منی که اصلا طرفدار آلمان های نازی نیستم ارتباط برقرار کردن با این جمع که گروهی از نیروهای نازی هستند قدری برام از نظر حسی سخته با اینحال این فیلم با دید نوئی که داشت هر چی که جلوتر میرفت متقاعد ام میکرد به شکلی که انگار من هم جزوی از این گروه ام.هدف Das Boot بر این بود که انسان ها در شرایط دشوار نشون بده و تلاش اونها برای نجات کشور شون به تصویر بکشه برای همین هم بود که موفقیت بسیاری این فیلم آلمانی حتی در انگلیس و سایر کشور های اروپایی بدست اورد.در مورد کاراکتر ها اگه بخوام بگم,به خوبی تو این مدت طولانی پرداخته داده شده بودند.شخصیت کاپیتان به خوبی شکل گرفته بود و به مانند فیلم های دیگه جنگی این زمینه نبود که شخصیت های اصلیش بری از هرگونه اشتباهی باشند پس حتی کاپیتان زیردریایی با اون همه تجربه هم میتونه اینجا اشتباه بکنه که اینکار هم میکنه.به نظرم اشاره کارگردان به زیردریایی که کاراکتر اصلی هم هست و هرچه میگذره به یک کاراکتر زنده(!) تبدیل میشه همون کشور خودش آلمان,کشوری که خودش وارد جنگ کرد و جوون هاش به دام مرگ کشوند و در پایان هم به سمت نابودی رفت.\nبی شک اگر امروز بخوام یکی از پنج فیلم مهم جنگی که دیدم مثال بزنم Das Boot یکی از اونهاست.فیلمی که متفاوت با بزرگان هم ردیف خودش در ژانر جنگی محسوب میشه.
فیلم خوبی بود ولی روند داستان داری حداقل کنش و هیجان است و به همین بی عملی فیلم رو به شدت خسته کننده کرده در حدی که دیدنش برای خودم سه روز طول کشید از بس وسط فیلم پوز میزدم ...
تنها فیلمی بود که رنگ انسانیت و نه نژادپرستی رو میشد توش دید . موزیک شاهکار و هیجان دائمی و بی طرفی از مولفه های این فیلمه
سلام تنها فيلمى در مورد جنگ دوم جهانى بود كه ازش لذت بردم و طرفداره همون كسايى بودم كه توى فيلم داشتن ميجنگيدن و شايد يه گوشه كوچيك از رشادت و فهم مهندسى بالاى آلمانها رو نشون داد و برعكس همه فيلمهاى دروغين مشابه توش آلمانها يه مشت احمق ترسو كه بهشون شليك ميشه و ميوفتن رو زمين نبودن با فيلم گريه كردم و خوشحال ششدم و حس غرور داشتم درود بر شرف هيتلر و تمام مردم اون زمان آلمان كه حتى براى مدت كمى هم كه شده نشون دادن حق در دنيا چيه و جبهه اصلى باطل كجاست و اگه موفقيت حاصل ميشد دنيا دسته انسانهاى كثيفى كه الان هست نبود فيلم بسيار عالى و هيجان انگيز و درام امتياز ١٠
فیلم جالب بود یه جورایی داشت روحیه سلحشوری المانی ها را نشان میداد.در کل علارغم اینکه کل فیلم به غیر از اخرش داخل یک زیر دریایی خلاصه میشه ولی جالب بود.این روحیه همکاری و تلاش بوده که المانیها و تکنولوزی را تونست وارد عرصه جدید کند..
امتیاز 8 دادم به فیلم\nفیلمایی که راجع به جنگ هستن در زمانی که نزدیک به جنگ هست دیدنی ترن\nبا اینکه فیلم واسه 35 سال پیش هستش و زمان 3 ساعت و نیم ولی خیلی به سختی میشه ازش ضعف گرفت\nفیلم طرف هیچ جناهیرو نمیگیره فقط و فقط مفهوم ضد جنگ داره وبیزارتون میکنه از جنگ\nبازیها و فیلمبرداری هم خیلی به چشم میومد\nلایق جایگاهش هست
AZ BEHTARIN FILMHAYE NABARDE ZIR DARYAI VA DAR MOREDE JANGE JAHANIYE DOVVOM .
یکی ازبهترین موسیقی های ممکن روداشت.
چه نازی چه روسی چه آمریکایی وچه ایرانی وچه های زیاددیگرلعنت برکسی که باعث نابودی وجنگ میشه فقط به خاطررسیدن به اهداف شوم خودش ومنفعت طلبی درحالیکه خودشودلسوزمردمش نشون میده.
واقعا فیلم حیرت آوره 30 40 سال پیش با این طراحی صحنه و قیلمبرداری..........شاهکاره واقعی...اثر بی نطیر\n
عالی بود. پایانش رو خیلی دوست داشتم. اما به نظرم می شد زمان فیلم رو خیلی کمتر کرد
سخنرانيهاى هيتلر رو پيدا كنيد و گوش كنيد يا بخونيد كه ٧٠ سال پيش اين روزهاى پرآشوب و هرج و مرج رو پيش بينى ميكنه و كسى نفهميد كه اون از چى صحبت ميكنه فقط بخاطر سانسور حقايق جهان
Sieg Heil!
یک درامه جنگیه بسیار قوی\nمن 7.8 از 10 میدم...\nسه ساعت فیلمه و اصلا خسته کننده نیست.
دیدی نو در جنگ جهانی دوم...\n\nبهترین فیلم آقای پیترسون که با استفاده از فیلمبرداری و موسیقی تاثیرگذار بیش از 3 ساعت بیننده را مجذوب خود میکند. \nافراد را خارج از سیاه و سفید دیدن خارج از متفقین و متحدین دیدن خارج از خوب و بد دیدن منظوری بود که پیترسون توانست آن را به مخاطب القا کند...\nبیننده بدون تنفر از نازی ها فیلم را میبیند و در پایان تنها حسی که دارد تنفر از جنگ است و احساس ترحم نسبت به سربازان\nالقای همچین دیدی باعث ستایش این فیلم شد
عجب موسیقی متنی
بینظیره... ازین زاویه کسی تا الان به جنگ دوم نپرداخته یا حداقل من ندیدم
اسم فیلم منو یاد باس دوست مهاجم هلندی وولفسبورگ میندازه.
این فیلم خداس
واقعا شاهکار این فیلم. با زیبایی تونسته اوج تنهایی رو توی زیردریایی نشون بده. علاوه بر فضاسازی خارق العاده، وبازی و کارگردانی خوب، چیزی که باعث میشه این فیلم برای همیشه توی ذهن بیننده بمونه آهنگ متن فوق العاده شه. اگر نمیخواین فیلمو ببینین حداقل آهنگشو گوش کنین.
آقا یه سوال تو این فیلم انگلیسی حرف میزنن یا آلمانی؟\nمن هنوز ندیدمش\n
دیدگاه کاربران
ارسال دیدگاه