داستان این فیلم درباره یک ایتالیایی ۳۰ ساله به نام «مارچلو کلریچی» است؛ مارچلو یک روشنفکر سرکوب شده از طبقه بالای جامعه است که در دوران حکومت «موسولینی» توسط فاشیست ها به کار گرفته می شود تا به پاریس برود و یک دگراندیش که سابقاً استاد فلسفه اش بوده به قتل برساند...
زیاد
زیاد
شاهکاری بی بدیل\nاصلا گذر زمان نمایان نشد در این فیلم\nخیلی عالی بود و به تصویر کشین فضای خفقان دوره دیکتاتوری موسولینی و اینکه به چه نحوی مخالفان خودشونو از سر راه برمیداشتند\nبه راستی که اروپاییان برای رسیدن به دموکراسی امروزی بسیار زجر دیدن\nموسیقی متن فیلم عالی بود\nدیوانه وار کننده بود فضای خفقان اون دوره و چقدر زیبا به تصویر کشیدن ان\nو شیوه فیلمبرداری در اون زمان واقعا معرکه بود\nکارگزدان به خوبی درام فیلم رو در بطن داستان به خوبی در اورده بود
واقعا فیلم بی نظیری بود به قول یکی از دوستان بخصوص موزیکش! اصلا کلیشه های روتین که بتونی فیلم رو پیش بینی کنی وجود نداشت همه چیز در استادانه ترین شکل ممکن طراحی شده بود کمتر از 10 دادن به این فیلم کم لطفیه\n
آغاز فیلم بی نظیر عالیست ، شخصیتی متفاوت و عجیب داستان معمولی شدنش را تعریف میکند ، ولی حیف و حیف و 100 حیف که ... نمیگم چون حوصله یِ جدل ندارم.\n\nموسیقی عالی و فراتر از عالی (مخصوصاً در اوایل فیلم)
جولیا: من عاشق رقصیدنم.\nمرد فرانسوی : مگه تو ایتالیا هنوز هم میشه رقصید؟ \n!!!
کانفورمیست کسی‌ست که بیش از هر چیز به خروسک بادنما متعهد است!
Conformism به معنای دنباله روی است و Conformist دنباله رو.\nفیلم درباره شخصی است که در دوره موسولینی و فاشیسم در ایتالیا سعی می کند هم رنگ دیگران باشد، حتی به قیمت انکار عقل و باورهای قلبی خود.\nشاهکاری از برناردو برتولوچی با فیلمبرداری خیره کننده از ویتوریو استورارو.\nسکانس صحبت های استاد و شاگرد درباره فاشیسم و سایه ها بی نظیر بود.
به شخصه کارای برتولچی و نمیپسندم و ترجیحا فیلم تکراری میبینم ولی کارای برتولوچی نمیبینم این یکی استثنا بود یعنی عالی \n
نمره ی منتقدین رو.....................
بهترین اثر استاد به نظر من
بهترین فیلم برتولوچی از دیدگاه من
فکرشو بکنین این فیلمم از برتولوچی بگیریم چی ازش باقی میمونه؟....چنتایی کار بی هویت مسخره ی شل و ول که هر کدوم راه خودشو میره...تنها کاری از برتولوچی که علی رغم اینکه برخلاف سایر فیلماس افتضاح نیست ،یک فیلم خوب و عالیه.....مقایسه شود با سالو پازولینی:که مجموعه ایست از رفتارات سادیستیک که بیننده از شدت زیاد بودن و بیهوده بودنش نسبت فاشیسم جبهه ای نمیگیره بلکه با سازننده ی اثر..//...این فیلم اما عالیست.....شخصیت پردازی و ریشه یابی کنش های افراد بجا و کاملا درست است....موسیقی در حد اعلاست.....بازی ها به نسبت ضعیف تر از سار عواملند....رنگ و طراحی صحنه اصلا زننده نیست....هرچند فکر کنم تغییر نورها در کلوزآپ رو از برگمان وام گرفته(صرفا نظر منه)....و در آخریک فیلم خوبی همیشه در یاد میماند
ناب !!!!!!!
شوخی تکنیکال برتولوچی با اثر فاشیسم با رگه های کمدی تلخ.باید تاریخ ایتالیا دهه 40 و متودهای برتولوچی رو مطالعه کرد تا فیلم رو درک کرد.
دیدگاه کاربران
ارسال دیدگاه